سارا هوشمندی: رژیم نامشروع اسرائیل در 72سالگى خود با مجموعهاى از تضادهاى غیرقابل ترمیم دست به گریبان است و آنچه ساختار حکومت صهیونیستها را دچار تزلزل کرده، در نظرخواهى مؤسسات یهودى نمایان شده است.
یک- وقتى اخیرا «ایهود باراک» نخستوزیر و وزیر پیشین جنگ رژیم نژادپرست صهیونیست گفت «اسرائیلیها دیگر باید سوداى اسرائیل بزرگ را از سر بیرون کنند»، برخى محافل صهیونیست با این نگاه که نخستوزیر اسبق اسرائیل به دلیل ورشکستگى سیاسى و براى توجیه ناتوانىهاى خود اینچنین سخن گفته، سعی کردند با فرافکنی از کنار این اعتراف تاریخى عبور کنند اما آگاهان به اوضاع و احوال فلسطین اشغالى مىدانند اعترافات باراک، در واقع اذعان یکی از «سفاکترین صهیونیستها نسبت به ملت فلسطین» به اوضاع وخیم اسرائیل است.
دو- وقتی انتخابات سهباره کنست هم نتوانست منجر به تشکیل دولت فراگیر شود، نتانیاهو تلاش کرد احزاب موافق و مخالف دولتش را متقاعد کند که اگر تشکیل دولت صهیونیست به او محول شود، برنامههایی برای سرنگونی حماس در غزه و اشغال دوباره 30 درصد کرانه باختری و دره اردن و اجرای معامله قرن در سر دارد. او وعده داد برای براندازى حماس که نتیجه آن بازگشت آرامش به سرزمینهای اشغالی بویژه شهرکهای صهیونیستنشین است، نیاز به اعتماد مجدد احزاب دارد. وی به قدری ناامید از تشکیل دولت بود که برای ماندن در قدرت، به التماس افتاد و در آخر حاضر شد حتی نخستوزیری را هم زمانمند کند! و سرانجام با وعدههایی که تحققشان به سختی ممکن است، فعلا ماندگار شد.
سه- بسیاری از نخبگان رژیم صهیونیستی به این موضوع اذعان دارند که اختلافها و شکافهاى عمیق درون حکومت مجعول اسرائیل، این رژیم را به سمت فروپاشى مىبرد. برخی ناظران صهیونیست در اندیشکدههای این رژیم با توجه به شکستهای پیاپی ارتش اسرائیل در 5 جنگ رودرروی اخیر- 33 روزه از حزبالله لبنان و 22، 8، 50 و 2 روزه از غزه- و بویژه گذشتن مکرر موشکهای مقاومت از گنبد بهاصطلاح آهنین و رسیدن آنها تا تلآویو و حتی دورترین نقاط سرزمینهای اشغالی و ناتوانی رژیم صهیونیستی در مقابله با این پدیده، تشدید مشکلات اقتصادی در فلسطین اشغالی، اختلاف شدید «کنست- نتانیاهو» که بیسابقه است، بنبست در روند مذاکرات سازش و حالا آرای شکننده احزاب مختلف، شرایط کنونى جامعه اسرائیل را بسیار وخیم و در آستانه فروپاشی از درون دانسته و معتقدند چنانکه دستاندرکاران این رژیم چارهاى نیندیشند، اسرائیل باید در انتظار متلاشی شدن تدریجی باشد.
در هر صورت «خلأ قدرت» نیز بر مشکلات این رژیم نژادپرست افزوده شده است.
چهار- رژیم چندپاره اسرائیل به معناى واقعى با بحران مدیریت و رهبرى سیاسى دست به گریبان است. سایه این بلاتکلیفى و بحران پس از نهاد دولت، بر ارتش این رژیم نیز سایه افکنده است. کافى است به استعفاها و برکنارىهای پیاپی پس از شکستهای پی در پی در ارتش صهیونیستی نگاهی بیفکنیم. از طرفى اغلب پروژههایى که پس از شکست در برابر مقاومت لبنان از سوى ارتش صهیونیستی در غزه یا رامالله پیاده شده نتایج معکوس به بار آورده است و صراحت حضرت آیتالله العظمی خامنهای مدظلهالعالی در اعلام مسلح کردن کرانه باختری نیز به مصیبت دیگری برای صهیونیستها مبدل شد تا حدى که خود رسانههاى چاپ تلآویو مکرر مىنویسند موازنه نظامى در درون مرزهاى فلسطین اشغالى به نفع اسرائیل نیست. این رسانهها در روزهاى اخیر هشدارهاى خود را با آهنگى تندتر به زمامداران این رژیم بازگو مىکنند که ارتش این رژیم هیچ عنصر قدرتى براى اداره جبهههاى گسترده جنگ ندارد. شاید در این باب یادآورى نظریهاى که زبانشناس و منتقد مشهور آمریکایى پس از مدتى حضور در لبنان مطرح کرد، ابعاد بحران این رژیم را روشنتر سازد. پروفسور «نوآم چامسکى» در کتابى که پس از این سفر تحقیقى به رشته تحریر درآورد، نوشت: «ماهیت ستیزهجویى، سرانجام اسرائیل را از پا درمىآورد».
چامسکى تأکید کرد: «من چند دهه قبل نوشتم کسانى که خود را حامى اسرائیل مىدانند در واقع حامى افول اخلاقى و نابودى نهایى آن هستند. سران اسرائیل با رد همه پیشنهادها و توصیههاى کشورهاى اسلامى و افکار عمومى جهان حاضر نشدند سیاست توسعهطلبى و سرکوب را متوقف کنند و عاقبت هر نظامى که بر چنین منطق غیرانسانىای اصرار ورزد، فروپاشی خواهد بود».
پنج- بر اساس آنچه گفته شد، روز قدس در واقع روز تاکید بر نامشروع بودن رژیم غاصب و اشغالگری است که فلسفه وجودی تاسیس آن، بحرانآفرینی در منطقه غرب آسیاست. روز قدس فرصتی برای تاکید ملتهای مسلمان بر این موضوع است که مبارزه با رژیم صهیونیستی بر تمام مسلمانان جهان واجب است؛ رژیمی که نه تنها کشور مسلمانی را در چنگال غصب دارد، بلکه ریشه تمام بحرانها و بیثباتی در منطقه غرب آسیا و جهان است؛ بحرانهایی که جز با نابودی این رژیم جعلی حل نخواهد شد. و انشاءالله این پیام رهبر انقلاب که «اسرائیل ۲۵ سال آینده را نخواهد دید» زودتر از انتظار به وقوع خواهد پیوست؛ و این وعده حق الهی است که: «و سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا أَی مَنقَلَبٍ ینقَلِبونَ».