ماجرای شیطنت انگلیسیها برای تخریب روابط ایران و افغانستان موضوعی نیست که تازگی داشته باشد. اما این بار در بحبوحه آبروریزی نژادپرستی در آمریکا که دهان همه مدیحهسرایان و بزککنندگان غرب در داخل و خارج از ایران را بسته، رسانه انگلیسی بیبیسی تلاش کرده است با ایجاد روایتی غیرواقعی از حادثه یزد، احساسات پاک ملت افغان را تحریک کند. روایت غیرواقعی از ماجرای آتش گرفتن خودروی حامل اتباع افغانستان که به صورت غیرمجاز وارد ایران شده بودند، اگرچه شاید توانسته باشد یک یا 2 روز موجی را میان جریانهای غربگرا در افغانستان و تحریک احساسات مردم آن دیار ایجاد کند اما دود این آتش که بخوابد، به مرور آنچه بیشتر از هر چیزی نمایان میشود، تلاش این خرابکارها برای تخریب برادری میان مردمی است که شبیهترین مردمان به یکدیگر هستند و اتفاقا آنچه آنها را از یکدیگر جدا کرده، مرزهایی است که همین انگلیسیها برای جداییشان ایجاد کردهاند.
این البته تنها مختص افغانها و تحریک احساسات آنها نیست. یک روزنامه بدنام ایرانی که به نسخه مکتوب بیبیسی فارسی شهره شده و بقای خود را در تخریب بیشتر امنیت ملی دیده، اخیرا به سبک بیبیسی، روایتی گزینشی از یک نظرسنجی قدیمی را درباره نگاه مردم تهران به اتباع افغانستانی ساکن در پایتخت ایران منتشر کرده است. این روزنامه درست در روزی که مردم بیشتر کشورهای دنیا علیه نژادپرستی در آمریکا به خیابانها آمدهاند، دست به کار شد تا با انتشار گزینشی نتایج این نظرسنجی، به زعم خود، مردم تهران را نیز مردمی نژادپرست تلقی کرده و اینگونه برای ترامپی که در مخمصه نژادپرستی گرفتار شده، دم تکان دهد.
واقعیت این است که هم در افغانستان و هم در ایران، عدهای هستند که اگرچه شناسنامهای ایرانی و افغانستانی دارند اما بیوطناند و شغلشان فتنهگری و تخریب روابط دیگران برای تامین منافع سلطه و سلطهگر است.
فارغ از جماعت بیوطن اما زبان مشترک همه ما یک توصیه را گوشزد میکند:
هـر کـجـا مــرز کــشـیـدند، شمـا پـل بـزنید
حرف «تهران» و «دوشنبه» و «سرپل» بزنید