اصغر عبداللهی:  در حالی فدراسیون ووشو از یک سال گذشته تاکنون درباره دوپینگ و محرومیت 2 چهره سرشناس خود پنهان‌کاری کرده بود که معرفی متقلبان در ورزش و برخورد با آنها از وظایف اصلی و اخلاقی هر فدراسیونی است. روز سه‌شنبه ‌۷ مرداد‌ماه بود که خبر مثبت بودن تست دوپینگ حمیدرضا قلی‌پور و سید‌معین تقوی 2 ملی‌پوش مدال‌آور تیم‌ ملی ساندای ایران در رقابت‌های جام‌ جهانی ساندا ۲۰۱۸ در چین منتشر شد تا به این ترتیب، نخستین قهرمانی سانداکاران ایران در این مسابقات که از آن به عنوان «قهرمانی تاریخی» یاد می‌شد زیر سوال برود! مسأله‌ای که باعث شد سوالات زیادی نیز در اذهان اهالی ورزش ایجاد شود. طبق حکم منتشر شده در سایت فدراسیون جهانی ووشو، قلی‌پور (از ۲۸ اکتبر ۲۰۱۸ تا ۲۸ اکتبر ۲۰۲۲) و تقوی (۲۷ اکتبر ۲۰۱۸ تا 27 اکتبر ۲۰۲۲) به مدت 4 سال محروم هستند که این حکم‌ها به ترتیب در تاریخ‌های ۴ جولای و یکم ژوئن ۲۰۱۹ یعنی حدود یک سال قبل صادر شده‌ است. این موضوع از آنجایی قابل تأمل است که احکام ذکر‌شده در دوران ریاست مهدی علی‌نژاد (معاون فعلی وزیر ورزش) بر فدراسیون ووشو و در زمان فعالیت امیر صدیقی (رئیس فعلی فدراسیون ووشو) به عنوان رئیس روابط بین‌الملل فدراسیون ووشو صادر شده‌ اما با این وجود، فدراسیون وقت هیچ‌گونه واکنشی نسبت به این موضوع نداشته است تا این سوال مطرح شود که چرا فدراسیون ووشو از اعلام این خبر خودداری کرده و از خلأ خبری موجود در راستای بزرگنمایی دستاوردهای خود استفاده کرده است؟ امیر صدیقی در گفت‌و‌گو با ایسنا، درباره اعلام نشدن و به‌ گونه‌ای پنهان کردن خبر دوپینگ 2 ووشوکار ایران از سوی فدراسیون ووشو، اینگونه توجیه کرد: «از نظر من استفاده از لفظ پنهان‌کاری برای این موضوع درست نیست. فدراسیون ووشو الزامی برای اعلام این اخبار نداشته است(!) و پروسه فدراسیون جهانی هم همیشه به همین شکل بوده است که چنین اخباری را از طریق سایت رسمی خود اعلام می‌کند». با توجه به صحبت‌های رئیس فدراسیون ووشو، حتی اگر منتشر کردن این خبر وظیفه فدراسیون ملی ایران هم نباشد، اخلاق حرفه‌ای در بعد رسانه‌ای فدراسیون ایجاب می‌کرد مسؤولان وقت فدراسیون ووشو همان‌طور که تاکید بر حمایت هواداران و دوستداران این رشته دارند، تنها به شعار بسنده نکرده و اخبار صحیح حتی درباره این مسائل را هم با انتشار ولو یک خبر اطلاع‌رسانی می‌کردند و در راستای مبارزه با دوپینگ که نوعی تقلب و تخلف در ورزش است، افراد متخلف را معرفی می‌کردند تا به جوانانی که تازه قدم در راه ورزش گذاشته‌اند، نشان دهند دوپینگ و تقلب عاقبتی ندارد، نه اینکه در یک سال و نیم گذشته اینچنین پنهان‌کاری کنند! از دیگر افراد و سازمان‌هایی که در این مورد می‌توان انتقاداتی را به آنها وارد کرد، ستاد ملی مبارزه با دوپینگ و حسین اوجاقی سرمربی تیم ملی، مدیر فنی تیم‌های ملی و نایب‌رئیس فدراسیون ووشو هستند که در یک سال و نیم گذشته، هیچ اطلاع‌رسانی ای در این مورد انجام نداده‌اند. اوجاقی حتی در مصاحبه‌های خود راجع به کنار گذاشتن تقوی و قلی‌پور از تیم‌ملی هم تنها بحث مصدومیت و خداحافظی این 2 ملی‌پوش را مطرح می‌کرد که خود جای سوال دارد که چرا هیچ‌گونه اشاره‌ای به بحث دوپینگ ووشوکاران تیم‌ ملی نداشته است؟ اینکه فدراسیون ووشو در یک دهه گذشته از معدود فدراسیون‌های موفق و در حال رشد ایران بوده است، بر کسی پوشیده نیست اما اینکه چرا مسأله‌ای به این مهمی توسط مسؤولان این رشته به صورت هماهنگ شده اطلاع‌رسانی نشده و مراجع ذی‌صلاح هم به این موضوع ورود نکرده‌اند، علامت سوال بزرگی است که انتظار می‌رود مسؤولان مربوط در این باره پاسخگو باشند، چرا که صداقت با جامعه بویژه علاقه‌مندان ورزش، یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های مسؤولان ورزشی است و پنهان‌کاری درباره دوپینگ و تخلف، با منشور اخلاقی المپیک سازگار نیست.