زهرا صلواتی: عباس جمشیدی‌فر هر قدر در تئاتر نقش‌های جدی داشته، در عوض در تلویزیون نقش‌های کمدی بازی کرده است. اصولا حضور جدی او در تلویزیون با سریال طنز «روزگار خوش حبیب آقا» آغاز شد و با مجموعه‌هایی همچون شهرک جیم، بزنگاه، آقا و خانم سنگی، عید امسال و پیامک از دیار باقی ادامه یافت. جمشیدی‌فر در تیم بازیگران سریال «سه دونگ سه دونگ» نیز حضور داشت؛ مجموعه نمایشی جذابی که این روزها روی آنتن شبکه ‌آی‌فیلم بود. او اخیرا نیز سریال «آخر خط» را در شبکه سوم سیما داشت. جمشیدی‌فر با توجه به همزمانی پخش این سریال از شبکه ‌آی‌فیلم با در گذشت مرحوم سیروس گرجستانی می‌گوید هنوز رفتن گرجستانی را باور نکرده است. به بهانه پخش سریال سه دونگ سه دونگ از شبکه‌ آی‌فیلم مصاحبه‌ای داشتیم با عباس جمشیدی‌فر، بازیگر نقش محمود در این مجموعه نمایشی. 

***

* خودتان سریال سه دونگ سه دونگ را از شبکه‌ آی‌فیلم تماشا می‌کردید؟

به دلیل درگیر بودن در یک پروژه سینمایی نتوانستم سریال را ببینم اما خبر داشتم که در حال پخش است. 

 

* پخش این سریال همزمان شد با فوت مرحوم سیروس گرجستانی. شما در سه دونگ سه دونگ نقش یکی از پسران ایشان را بازی می‌کردید؛ چه خاطره‌ای دارید از همبازی شدن با این بازیگر پیشکسوت؟

سیروس گرجستانی واقعا نازنین بود؛ یک انسان بشدت خوش مشرب و با انرژی. واقعا سخت است پذیرش این واقعیت که از دست رفته است. خودم هنوز باور نکرده‌ام که ایشان دیگر با ما نیست. سریال سه دونگ سه دونگ دومین تجربه من با آقای گرجستانی بود. قبل از سه دونگ سه دونگ در سریال «روزگار خوش حبیب آقا» با ایشان همبازی بودم. خاطرات خیلی خوبی از آن مرحوم دارم. عمده بازی من با آقای گرجستانی و خانم گلچین بود. برای هر سکانسی همه تمرینات‌مان با آنها بود. مرحوم گرجستانی خیلی پروسواس بود و برای کار کم نمی‌گذاشت. تاکید داشت که تمام اتفاقات سکانس از پیش درآمده باشد و بعد جلوی دوربین برویم. 

 

* درباره کاراکتر «محمود» که در این سریال ایفاگرش بودید توضیح ‌دهید.

از روز اول که شروع به کار کردیم همه کاراکترها، ویژگی‌ها و نشانه‌هایی برای خود داشتند که محمود هم از این قاعده مستثنا نبود. یک جوان تحصیلکرده در حوزه تئاتر بود که البته چندان موفق به نظر نمی‌رسید و همه تلاشش را به کار می‌گرفت تا بتواند اعتماد خانواده‌اش را جلب کند. یک کاراکتر مدعی، پرحرف و شلوغ بود که کلا زندگی عادی را با تئاتر و سینما اشتباه گرفته بود و به همین خاطر، خیلی وقت‌ها با برادر بزرگش، مسعود دچار چالش و مشکل می‌شد. 

 

* دلایل جذابیت و پرمخاطب بودن سریال سه دونگ سه دونگ را با وجود گذشت نزدیک به 10 سال از ساخته شدنش در چه می‌دانید؟

قصه خوبی داشت و روی مشکلات خانوادگی متمرکز بود که فقط مختص آن زمان نبود و تقریبا برای همه نسل‌ها اتفاق می‌افتد. بیشتر خانواده‌ها با مشکلاتی که در سریال سه دونگ سه دونگ مطرح می‌شود درگیر هستند، مثل معضل بیکاری جوانان یا به کار نیامدن مدرک تحصیلی. 

 

* چه بازخوردی از مخاطبان سریال گرفتید؛ چه در زمان پخش اولیه سریال و چه در بازپخش‌های بعدی؟

هنوز که هنوز است در کوچه و خیابان مرا با سریال سه دونگ سه دونگ می‌شناسند. این سریال پربیننده‌ترین اثر نمایشی تلویزیون در سال پخشش بود. مردم هنوز هم خاطرات خوبی با این سریال دارند. 

 

* شما در سه دونگ سه دونگ با بازیگران پیشکسوتی مثل مرحوم گرجستانی، محمد کاسبی و مرجانه گلچین همبازی بودید؛ از این تجربه بگویید. 

بشدت تجربه هیجان‌انگیزی بود. آقای کاسبی کلی فیلم خوب در سینما دارند. من با آقای کاسبی قبل از سه دونگ سه دونگ کار نکرده بودم. سال 79 ایشان داور جشنواره تئاتر فجر بودند و من بازیگر برگزیده جشنواره شدم. وقتی در سریال با هم همبازی شدیم همیشه آن جشنواره را برای‌شان مثال می‌زدم. 

 

* اصولا خودتان کدام نقش‌ها را برای بازی ترجیح می‌دهید؟

من حتی کمدی را هم خیلی جدی بازی می‌کنم. فکر می‌کنم اصولش هم همین است. اگر بازیگر فقط بخواهد تماشاگر را بخنداند قطعا با شکست مواجه خواهد شد، بویژه در کمدی موقعیت. خودم به شخصه کمدی را خیلی دوست دارم اما کار جدی را خیلی بیشتر. شاید در تلویزیون بیشتر کمدی کار کرده باشم اما در تئاتر نقش جدی زیاد داشته‌ام.