فریده خورشیدی: چه سادهلوح و خوشخیال هستند آنان که گمان میبرند بدون اقامه عزا در محافل عمومی، تیرشان به هدف جدایی ما از #حسین و اهلبیتش میخورد! چه خیال خامی! و چه خوشحالی کورکورانهای! اگر چه ماههاست که ویروس منحوس کرونا، مناسک مذهبیمان را دستخوش تغییر و تحول بیسابقهای کرده، اما نمیدانند این روزها، جوشش خون حسینبنعلی علیهالسلام در دلهایمان غلیان بیشتری دارد. نمیدانند که ما فرزندان و نوادگان آن کسانی هستیم که زیر تیغ سلطنت شاه، دسته عزاداری راه میانداختند و زیر شکنجههای ساواک، ندای «یا حسین» سر میدادند. شاه، شکنجه، ساواک، خمپاره و باروت هم نتوانست قطرهای از عرق و ارادت ما را به آلالله کم کند. آنها نمیدانند امسال تمام خانههای ما، محفل عزای حسین است. تک به تک، عضو به عضو، خانه به خانه، خیمهدار حسینی هستیم که برای درس #آزادگی به ما، از خون طفل شیرخوارهاش هم دریغ نکرد. ما چطور میتوانیم با این همه دین به مکتب حسین، حتی یک محرم از محرمهای عمرمان را بیعزاداری سر کنیم؟! امسال در عجیبترین صحنه جنگ نرم با دشمن، تنها به خاطر رزمندگان عزیزمان در جبهههای مقاومت، شهدای سلامت و پارههای تنمان در گوشهگوشه بیمارستانهای شهر، در خانه میمانیم و زیباترین پرچمهای سیاه حسینی را به در و دیوارهای خانههایمان میآویزیم و همچون همیشه، لباس عزای حسینی به تن میکنیم. اگر هم هیأت رفتیم، حواسمان به تذکر ولی امر- مبنی بر رعایت دقیق پروتکلهای بهداشتی- هست که الحق بهترین تجمیع #شرع و #عقل بود. آری! ما در هر شرایطی، نوای روضه علیاکبر و علیاصغر به راه میاندازیم و در کنار خانواده کوچکمان زیارت عاشورای مردی را میخوانیم که خود و خانوادهاش را فدای شریعت کرد. اگر چه سالهای گذشته، بیشتر مردان حسینی برپاکنندگان هیأتها و چادرها و خیمهها بودند، لیکن امسال پرچم به دست بانوان زینبی است که خانهها را بیارایند، حلوا طبخ کنند، شمع روشن کنند، چای روضه دم کنند و خانههایشان را به حسینیه مبدل کنند. لاجرم امسال به فرموده ولیفقیهمان از شیوهنامههای بهداشتی ستاد کرونا پیروی میکنیم تا جاهلان بدانند «اسلام» دین عقل و درایت است، نه جاهلیت! همان که چند روز پیش در «وطن امروز» تیتر یک شد: شور و شعور!