مهدی اسماعیلی*:  حفظ سلامت و جان آحاد جامعه، حرف اول را می‌زند و همواره از زمان آغاز شیوع کرونا در کشور بر این مساله تاکید کردیم. باید سعی کنیم در شرایط شیوع فراگیر کرونا به عنوان یک ویروس ناشناخته و بسیار خطرناک، جامعه را به گونه‌ای مدیریت کنیم تا کمترین آسیب متوجه مردم بویژه دانش‌آموزان و جوانان شود؛ ضمن اینکه آموزش نیز مساله‌ای است که نمی‌توان از آن غفلت کرد.

 یک- در شرایطی که نمی‌توان حد زمانی برای مقابله کامل با کرونا و ریشه‌کنی این ویروس کشنده منحوس تعیین کرد، نمی‌توانیم بگوییم آموزش تا آن زمان تعطیل شود. ممکن است کرونا سال‌ها با ما همراه باشد؛ ممکن است شیوع این بیماری بین مردم طولانی‌مدت باشد. مسؤولان و کارشناسان هم نمی‌توانند زمان دقیقی را برای توقف این ویروس تعیین کنند، از این رو ناچار باید مدیریت کشور را در شرایط فعلی به گونه‌ای در نظر بگیریم که هم آموزش انجام شود و هم از خطرات مصون بمانیم. 

طی بررسی‌ها و مطالعاتی که انجام گرفته، به این نتیجه رسیدیم که در شرایط حاضر که فاصله‌گذاری‌ها بخوبی انجام نمی‌شود و در برخی موارد این فاصله‌گذاری‌ها اصلا امکان‌پذیر نیست یا مواد بهداشتی به طور مستمر مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، خطرات ناشی از شیوع کرونا دانش‌آموزان را بیشتر از هر قشر دیگری تهدید می‌کند. 

دو- به همین جهت اعلام کردیم در شرایط کنونی باید رویکرد آموزشی استفاده از فضای مجازی باشد که البته فضای مجازی هم به نوبه خود مشکلاتی را به دنبال دارد. هزاران روستای دور و نزدیک در نقاط مختلف کشور وجود دارند که همه این روستاها زیرساخت‌های لازم را برای استفاده از فضای مجازی ندارند. 

براساس آمار اعلام‌شده، 3 و نیم میلیون دانش‌آموز در حال حاضر امکان دسترسی به اینترنت را ندارند و این مشکلات، عدم امکان آموزش مجازی را هم به دنبال دارد. به همین جهت در بررسی‌های اخیر به این نتیجه رسیدیم شهرهای مختلف از نظر میزان شیوع بیماری طیف‌بندی شود. 

در حال حاضر شهرهای مختلف از نظر ابتلا به کرونا به ۳ قسمت قرمز، زرد و سفید تقسیم می‌شوند که در برخی نقاط وضعیت سفید را که به دور از بیماری هستند هم داریم اما در مناطقی که در حالت قرمز قرار دارند، چرا برای بازگشایی مدارس اجبار است؟ چرا اصرار می‌شود کلاس‌ها باید حضوری برگزار شود؟ چرا جان فرزندان کودک و نوجوان را به خطر می‌اندازند؟

سه- در نقاط وضعیت قرمز، محدودیت‌هایی برای کسبه و مردم عادی وجود دارد اما چرا در این نقاط، محدودیت‌ها برای دانش‌آموزان نادیده گرفته شده است. پروتکل‌ها در این مناطق باید بسیار سخت‌گیرانه‌تر اعمال شود اما برای ما هم روشن نیست چرا بر حضور دانش‌آموزان در مدارس در تمام نقاط کشور حتی نقاط قرمز اصرار و پافشاری وجود دارد. 

ما این اقدام را قبول نداریم و جان و سلامت فرزندان این کشور را به همه چیز ترجیح می‌دهیم. متاسفانه شاهد نوعی به‌هم‌ریختگی در تصمیم‌گیری‌های آموزش‌و‌پرورش هستیم. احساس می‌شود برخی از بیرون برای آموزش‌و‌پرورش تصمیم‌گیری می‌کنند. 

در کمیسیون آموزش‌ و تحقیقات مجلس بررسی‌هایی انجام شد تا متناسب با شرایط کرونا آموزش ادامه پیدا کند اما مدیران سیستم آموزشی کشور ۲ هفته زودتر از مهرماه مدارس سراسر کشور را بازگشایی کردند. این ۲ هفته خود زمان مناسبی بود برای اینکه مقدمات بیشتر و بهتر برای آماده‌سازی مدارس فراهم شود. 

در شرایط عادی زمان بازگشایی مدارس اول مهر‌ماه بود اما امسال روشن نیست با چه مبنایی در شرایط حاکم کرونایی ۲ هفته زودتر مدارس بازگشایی شد. انگیزه این تصمیم برای ما هم روشن نیست. 

تاکید ما در مجلس این است که جان دانش‌آموزان نباید فدای تصمیمات لحظه‌ای شود. تا چند روز پیش گفته می‌شد آموزش حضوری بر اساس منطق طیف‌بندی خواهد بود اما بعد به یک باره تصمیم تغییر کرد و همه دانش‌آموزان راهی مدرسه شدند. 

همچنان تاکید داریم در مناطق قرمز کلاس‌ها باید غیرحضوری برگزار شود، در مناطق زرد با زوج و فرد کردن دانش‌آموزان آموزش حضوری انجام شود و در مناطق سفید مدارس به طور عادی فعالیت داشته باشند. 

باید تمام وزارتخانه‌ها برای ایجاد یک شبکه پایدار و مطمئن به آموزش‌و‌پرورش کمک کنند تا یک فضای سالم مجازی و قابل دسترس در این شرایط کرونایی و حتی در آینده ایجاد شود تا آموزش به طور مستمر ادامه داشته باشد. 

قطعا با تصمیم گرفته شده چنانچه بحرانی در کشور به وجود آید، ستاد ملی کرونا و همه تصمیم‌گیران باید پاسخگو باشند. چنانچه طیف گسترده‌ای از دانش‌آموزان مبتلا شوند، کسانی باید پاسخگو باشند که این تصمیم را بدون در نظر گرفتن شرایط حساس فعلی گرفتند.

* عضو کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس