متن کامل توافق صلح امارات و رژیم صهیونیستی

• فضای حاکم بر جلسه توافق یک فضای صهیونیستی بود تا عربی و میهمانان عرب کمتر بودند. 

• مشارکت امارات و بحرین در سطح وزیر خارجه علاوه بر اینکه عدم تراز دیپلماتیک را نشان می‌داد، به این دلیل که وزیر خارجه بحرین از خاندان سلطنتی این کشور نیست، می‌توان تردیدهای هیات حاکمه امارات و بحرین درباره آینده توافق را هم مدنظر داشت. 

• ترامپ به دنبال این بود مراسم توافق باشکوه و با مشارکت‌هایی باشد و پیش از این زمینه‌چینی زیادی کرده بود اما مقاومت برخی کشورهای منطقه و مخالفت جامعه جهانی با آن نشان داد این طرح شکست خورده است. 

 

کلیت توافق

• آنچه از متن منتشر‌شده توافق عادی‌سازی روابط قابل ارزیابی است اینکه این توافقنامه یک توافق سیاسی است و بار حقوقی چندانی ندارد. 

• توافق عادی‌سازی روابط در قبال منطقه غرب آسیا ناظر بر راهبرد برتری رژیم صهیونیستی و تضعیف امارات است تا جایی که استقلال رای آن را تحت تاثیر قرار داده است. 

• این توافق در پشت‌پرده حتما ملاحظات امنیتی و نظامی دارد که علاوه بر جریان مقاومت منافع ترکیه، مصر، اردن و حتی عربستان را هم تحت تاثیر قرار خواهد داد. 

• بندهای توافق نشان می‌دهد ۲ طرف بهره چندانی از یکدیگر نخواهند برد و در عمل امارات در نقطه ضعف این توافق قرار دارد. 

• از آنجا که امارات پیش از این توانایی تامین نیازهای تکنولوژیک خود از اروپا، آمریکا و برخی دیگر از کشورها را داشته است، تاکید بر همکاری تکنولوژیک با رژیم صهیونیستی آورده قابل توجهی برای اماراتی‌ها ندارد. 

• مهم‌ترین عایدی رژیم صهیونیستی در این توافق شناسایی آن از سوی امارات است. 

• کلی بودن بندهای توافق و اینکه در آن مساله لغو الحاق و آینده فلسطین مطرح نشده و بحث شهرک‌سازی نیز به میان نیامده، نشان دهنده این است که بندهای توافق بدون ملاحظات کارشناسی و با سرعت تهیه شده است که همین نشان از استفاده ابزاری ترامپ از امارات و بحرین برای انتخابات دارد. 

• در تمام توافقات قبلی بین کشورهای عربی (مصر و اردن) با رژیم صهیونیستی موضوع اراضی اشغالی و فلسطین درج شده و اینکه یک کشور عربی (امارات) تن به این ذلت داده، نشان‌دهنده استیصال امارات در برابر آمریکاست. 

 

بررسی برخی بندهای توافق

• در بند 6 بحث همزیستی مسالمت‌آمیز مطرح شده که نشان‌دهنده عدم اعتماد صد درصدی رژیم صهیونیستی به این توافق است. صهیونیست‌ها با عبرت گرفتن از توافق قبلی با اردن، مصر و رژیم پهلوی که پشتوانه مردمی نداشت با مطرح کردن این بند به دنبال نفوذ در بدنه اجتماعی هستند . 

• در بند 7 طرفین نقش خود را در راهبرد منطقه‌ای آمریکا در خاورمیانه تعریف کرده‌اند و این یعنی آنها در بلندمدت به دنبال نظم آمریکایی در غرب آسیا هستند. «جرد کوشنر» هم پس از توافق بر این مساله تاکید داشت و از خاورمیانه جدید صحبت کرد؛ روندی که نه تنها در تضاد با منافع مقاومت قلمداد می‌شود که حتی منافع ترکیه و عربستان را هم به خطر می‌اندازد. 

• بند 9 توافق حاکی از فشار حداکثری آمریکا و تحقیر امارات است. این بند که در صدد محدود کردن امارات و به نوعی تحقیر جهان اسلام است، تلویحا بحث برتری این توافق نسبت به توافق‌های دیگر را مطرح می‌کند که در پی آن تعهدات پیشین امارات در قبال فلسطین بویژه تعهدات مربوط به اتحادیه عرب را تحت تاثیر قرار خواهد داد. 

• در پیوست توافق مسأله مربوط به توافقات دریایی و همکاری در بخش بنادر هم موضوع مهمی است که حساسیت‌های امنیتی و نظامی خاص خود را دارد. 

[بی‌محلی رسانه‌های آمریکایی به توافق عادی‌سازی امارات و بحرین با اسرائیل]

یکی از مهم‌ترین اتفاقات در رابطه با توافق امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی که با نظارت دونالد ترامپ منعقد شد، این بود که رسانه‌های مطرح آمریکایی توجه چندانی به این توافق نشان ندادند. سایت عربی ۲۱ در رصد برجسته‌ترین سایت‌ها و روزنامه‌های آمریکایی دریافت که روزنامه‌های واشنگتن‌پست، نیویورک‌تایمز، وال‌استریت ژورنال و یو‌اس‌ای‌تودی، این توافق را نادیده گرفته و این مساله را در عناوین اصلی خود قرار ندادند و صرفا برخی از آنها به خبری کوچک در حاشیه بسنده کردند. رسانه‌های آمریکایی به توافق‌های عادی‌سازی میان کشورهای عربی و اسرائیل به عنوان یک هدیه انتخاباتی برای دونالد ترامپ طی کمپینش برای پیروزی بر جو بایدن، رقیب دموکرات وی می‌نگرند. روزنامه نیویورک‌تایمز گزارشی را روز سه‌شنبه منتشر و در آن اعلام کرد بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل بشدت مدیون ترامپ است، چرا که ترامپ از دادن هدایای دیپلماتیک به وی دست برنداشته و این هدایا در زمان مناسب به دست وی رسیده و او را در عرصه سیاسی نجات داده است. این روزنامه نوشت، این 2 توافق آنطور که ترامپ مدعی است، برای «صلح» نیستند، چرا که درگیری‌های حقیقی را متوقف نخواهند کرد، بلکه مرحله‌ای از عادی‌سازی از جمله روابط دیپلماتیک و سفرهای متقابل را میان اسرائیل و این 2 کشور عربی آغاز می‌کنند. این طرف‌ها هیچ‌گاه جنگی با یکدیگر نداشته‌اند و طی سال‌های مدید روابط محرمانه داشتند.