کد خبر: 225089تاریخ: 1399/7/10 00:00
حمله واعظی به طرح اخیر اصلاحطلبان پیرامون استعفای حسن روحانی
مقصد مشترک همقطاران
انتقاد اصلاحطلبان، انتقاد به رفقای خودشان در داخل دولت هم هست، حداقل مراعات حال رفقا و همفکرهای خود را بکنند
گروه سیاسی: رئیس دفتر رئیسجمهور در پاسخ به سوالی درباره زمزمههایی که این روزها از سوی برخی چهرهها و رسانههای اصلاحطلب پیرامون استعفای رئیسجمهور مطرح شده است، گفت: اگر اصلاحطلبان اکنون منتقد شدهاند، که همه آنها نیستند، انتقاد به رفقای خودشان هم هست که در داخل دولت هستند. حداقل اگر مراعات بقیه اعضای دولت را نمیکنند، مراعات حال رفقا و همفکرهای خود را بکنند.
به گزارش «وطن امروز»، تلاش برای نگه داشتن فاصله میان خود و دولت تبدیل به یکی از استراتژیهای ثابت اصلاحطلبان شده است. دیگر خبری از توصیفات سال96 نیست؛ نه کسی دوست دارد خود را ضمانت روحانی معرفی کند و نه دیگر شخصی «تکرار رای به روحانی عزیز» را منجر به «تقویت امید و آیندهای بهتر میداند»، حالا نارضایتیها از عملکرد روحانی آنقدر بالا گرفته است که بسیاری از چهرههای سرشناس جریان اصلاحات نسخه کنارهگیری عامدانه از قدرت با امید گذر زمان و احیای سرمایه اجتماعی این جریان را مطرح میکنند.
در این میان اما برخی چهرههای شناختهشدهتر اصلاحطلب سعی میکنند با در پیش گرفتن ادبیات تند علیه دولت و رئیسجمهور از ادامه سقوط جایگاه سیاسی و اجتماعی خود در سایه نارضایتیها از دولت بکاهند. آنها از سویی تمایل دارند با تشریفاتی خواندن جایگاه دولت، از عدم امکان تغییر سخن به زبان آورند و نوک پیکان اعترضات را به سمت نظام متمایل کنند و از سوی دیگر بدشان نمیآید با طرح ایدههای رادیکال، شعارهای غیرعملیاتی و... کمی از فشار اعتراضات به اصلاحطلبان بکاهند. در این میان چند روز پیش یکی از روزنامههای اصلاحطلب که سابق بر این نیز چند باری به عبور از روحانی چراغ سبز نشان داده بود، در یادداشتی از عباس عبدی که تیتر اصلی روزنامه نیز شد «پیشنهاد کنارهگیری رئیسجمهور» را مطرح کرد. پس از طرح این ادعا از سوی عباس عبدی بود که عبدالله رمضانزاده نیز در توئیتی با استقبال از این طرح نوشت: «به نظرم پیشنهاد خوبیست، برای رهایی از سردرگمی و مشخص شدن مسؤولیتها». به رغم این تلاشها برای نشان دادن جدایی مسیر جریان اصلاحات از مدیریت پرهزینه روحانی، اما روز گذشته این محمود واعظی بود که در پاسخ به موجآفرینیهای اخیر حامیان سیاسی رئیسجمهور، هم سرنوشتی و آینده مشترک دولت و اصلاحطلبان را به آنها یادآوری کرد. محمود واعظی، رئیس دفتر رئیسجمهور صبح روز گذشته در حاشیه جلسه هیأتوزیران در جمع خبرنگاران حاضر شد و در پاسخ به سوالی پیرامون زمزمههایی که این روزها از سوی برخی چهرهها و رسانههای اصلاحطلب درباره استعفای رئیسجمهور مطرح شده است، گفت: اصولگرایان از اول منتقد دولت بودند، هم در انتخابات ۹۲ و هم ۹۶ و ما هیچ وقت ندیدیم بعد از انتخابات این مبارزات انتخاباتی تمام شده باشد. مبارزات انتخاباتی همه دنیا یک ماه و ۲ ماه است ولی در اینجا 4 سال طول میکشد. اما درباره اصلاحطلبان، هیچ وقت درون اصلاحطلبان یک نظر و گروه خاص نبوده و دیدگاههای متفاوت وجود داشته است. داخل دولت از سال 92 همواره بین وزیران، اعضای کابینه و استانداران، اصلاحطلبان بودهاند. واعظی ادامه داد: اگر اصلاحطلبان اکنون منتقد شدهاند، که همه آنها نیستند، انتقاد به رفقای خودشان هم هست که در داخل دولت هستند. حداقل اگر مراعات بقیه اعضای دولت را نمیکنند، مراعات حال رفقا و همفکرهای خود را بکنند. درباره پیشنهاد استعفا، یک نفر یک مطلبی نوشته و تیتری زده شده که با متن نوشتهشده متفاوت است. ایشان نمیگوید رئیسجمهور استعفا بدهد، بلکه میگوید نمیگذارند رئیسجمهور کار کند و برای او محدودیت قائلند. وی پیرامون احتمال استعفای روحانی نیز گفت: «آقای رئیسجمهور، رئیسجمهوری نیست که فقط در زمان گل و بلبل و زمانی که همه چیز خوب است، پول هست، امکانات هست، تحریم و کرونا نیست رئیسجمهور باشد و حالا که مردم این همه مشکل دارند استعفا دهد. رئیسجمهور تا لحظه آخر و روز آخر به این مردم بدهکار است و وظیفه خود میداند خدمتگزار این مردم باشد. ما وظیفه داریم همه تلاش خود را بکنیم اما با همه مشکلاتی که داخل و خارج بر ما فشار وارد میکند، شرمنده مردم هستیم و عذرخواهی هم میکنیم». موضع واعظی نسبت به انتقادات این روزهای اصلاحطلبانی که حامی اصلی روحانی در انتخابات 92 و 96 به شمار میرفتند شاید نسبتی نیز با اختلافات وی و برخی از طیفهای دیگر اصلاحات داشته باشد (مسألهای که بارها رسانهای و عمومی نیز شده است) اما یادآوری این نکته که انتقاد اصلاحطلبان به دولت، انتقاد به رفقای خودشان است، نشان از یک مقصد مشترک برای دولت و حامیانش دارد. روحانی مبدا این مسیر را همراه با جریاناتی آغاز کرده بود و قصد دارد آنان را تا مقصد نیز کنار خود داشته باشد؛ مسألهای که برای همقطاران وی چندان مطلوب نیست و آنها ترجیح میدهند قبل از ایستگاه پایانی از این قطار پیاده شوند.