امسال دل میلیونها ایرانی در حسرت سفر به عراق سخت بیقرار شده است. پرس و جو از حال و هوای موکبداران و زوار عراقی به ما ثابت کرد «دل به دل راه دارد»، عراقیها هم برای میزبانی و خدمت به زوار ایرانی دلشان تنگ شده. یکی از عراقیها تعریف میکرد: مادر پیرم که یک سال بود خود را برای خدمت به زوار اربعین آماده میکرد، هر روز جلوی در خانه مینشیند و گریه میکند و میگوید چرا ایرانیها نیامدند؟ اما این تمام ماجرا نیست، تصاویر و فیلمهایی که از مراسم اربعین امسال از عراق به دنیا مخابره میشود، نشان میدهد که صدها هزار عراقی با در دست داشتن عکسهای حاجقاسم، پیام اتحاد ناگسستنی ملت ایران و عراق را به رخ جهان میکشند. عراقیها ثابت کردند که «ایران و العراق، لایمکن الفراق».
به گزارش «وطن امروز»، هر چه به اربعین نزدیکتر میشویم، بیقراری ایرانیها بیشتر نمایان میشود. فضای مجازی پر شده است از کلیپها و تصاویری که همه را در یک کلمه میشود خلاصه کرد: دلتنگی. اما این فقط حال و هوای ایرانیها نیست، عراقیها هم به این واژه مبتلا شدهاند و سعی میکنند به هر شکلی شده پیام دلتنگی خود را به گوش ایرانیان برسانند. تصاویر و فیلمهای ارسالی از عراق نشان میدهد در جایجای مسیرهای منتهی به کربلا بنرهایی نصب شده که روی آنها نوشتهاند «نایبالزیاره برادران ایرانیمان هستیم». اما این همه ماجرا نیست. عراقیها در اربعین امسال کار ویژهای کردهاند. قدم به قدم جادهها را پرکردهاند از تصاویر حاجقاسم سلیمانی و شهید ابومهدی المهندس. خیلی از عراقیها عکس حاجقاسم را یا به دست گرفتهاند یا به کوله خود چسبانده و پیاده به سمت کربلا راه افتادهاند.
شاید تا قبل از این عدهای میگفتند این همه عکس حاجقاسم در مسیر کربلا، کار ایرانیهاست اما امسال همه فهمیدند اینگونه نبود، حاجقاسم در قلب شیعیان عراق سلطنت میکند. برای اینکه بیشتر در حال و هوای مردم عراق قرار بگیریم، تصمیم گرفتیم از طریق تماس تصویری با موکبداران عراقی به گفتوگو بنشینیم. به همین خاطر سراغ شیخ ابوعلی حسن الحکیمی رفتیم. موکب شیخ ابوعلی در تمام طول سال فعال است و کارهای خیریه میکند و کمکهای مردمی را به ایتام عراقی و خانوادههای شهدای حشدالشعبی میرساند.
شیخ ابوعلی در گفتوگو با «وطن امروز» اظهار داشت: امام حسین(ع) میهمانسرای بزرگی دارد که همه به آن دعوت هستند. در مراسم اربعین، همه جهانیان به این ضیافت دعوت هستند و ما میزبان زوار اباعبدالله هستیم. شیخ ابوعلی ادامه داد: ما چندین موکب داریم که یکی از آنها موکب «زینب، جبل الصبر» است. موکب ما پذیرای زواری است که از استانهای شمالی بغداد راهی زیارت کربلا میشوند؛ استانهایی مثل کرکوک. این موکبها پر است از کودکان و جوانان و پیرمردان و پیرزنانی که با عشق به اباعبدالله به زوار ایشان خدمت میکنند.
شیخ ابوعلی به حرکت مردمی اربعین در عراق در دوران صدام هم اشارهای کرد و گفت: صدام در اوایل حکومتش مانع مراسم اربعین شیعیان نمیشد اما کمکم هر چه جلوتر رفت، رفتارش تغییر کرد تا اینکه در نهایت عملا سفر شیعیان به کربلا را در روز اربعین ممنوع کرد و جادهها را میبست. وی افزود: اما شیعیان با همه خطرهای موجود، از طریق باغها و بستانها و راههای فرعی، خود را در روز اربعین به کربلا میرساندند. بعد از سقوط صدام هم که دیگر آزادانه این مراسم هر ساله برگزار میشود و به زوار اباعبداللهالحسین خدمت میکنیم.
شیخ ابوعلی بعد از این سخنان، سراغ اربعین امسال رفت و با اظهار ناراحتی از شیوع بیماری کرونا و ممنوعیتی که برای ورود زوار غیرعراقی اعمال شد، گفت: ما از اینکه امسال نتوانستیم میزبان ایرانیها باشیم ناراحت هستیم، حضور ایرانیها در مراسم اربعین به این مراسم عطر و بوی دیگری میداد.
شیخ ابوعلی در ادامه تاکید کرد به جبران نبود ایرانیها در مراسم اربعین، نایبالزیاره آنها خواهد بود. موکبدار عراقی خاطرنشان کرد: من قسم خوردهام که نایبالزیاره «سیدنا القائد» شهید حاجقاسم سلیمانی و ملت شریف ایران باشم. قسم خوردهام که عکس حاجقاسم را به دست بگیرم و با عکس ایشان تمام مسیر را تا کربلا پیادهروی کنم.
اینها فقط حرف شیخ ابوعلی نبود، حرف دل بسیاری از شیعیان عراقی بود. یکی از عراقیها تعریف میکرد: مادر پیرم که یک سال بود خود را برای خدمت به زوار اربعین آماده میکرد، هر روز جلوی در خانه مینشیند و گریه میکند و میگوید چرا ایرانیها نیامدند؟
با تمام این توصیفات، امسال عکس حاجقاسم، هم اسم رمز اتحاد ۲ ملت بود، هم نماد دلتنگی مردم ۲ کشور؛ نمادی که تا انتهای تاریخ از قلب و ذهن ارادتمندان اباعبداللهالحسین پاک نخواهد شد.