جمعی از محبان اهل‌بیت در اروپا بعد از ممنوعیت سفر به عراق، تصمیم گرفتند با تشکیل یک کاروان خودرویی، در 10 کشور اروپایی به تبلیغ مراسم اربعین و فرهنگ حسینی بپردازند. 

به گزارش «وطن امروز»، عشق به امام حسین(ع) همه مرزها را شکسته است. وقتی پای ارادت به اباعبدالله پیش می‌آید، دیگر سیاه و سفید و عرب و عجم و آسیایی و اروپایی بی‌معنا می‌شود. در این سال‌هایی که اربعین رفته‌رفته به یک نهضت جهانی تبدیل شده است، جمع کثیری از دلدادگان اهل‌بیت(ع) که در دیار قاره سبز رحل اقامت افکنده‌اند، هر سال در ایام اربعین، خود را به جاده‌های بیابانی نجف تا کربلا می‌رساندند تا نام خود را در خیل عاشقان اباعبدالله به ثبت برسانند. اگرچه امسال دست روزگار طور دیگری رقم ‌زده است و به خاطر شیوع بیماری کرونا مرزهای عراق بسته شده اما این جمع پرشور از جوانان ساکن اروپا بیکار ننشسته‌اند و ایده‌ای را برای روز اربعین طراحی و اجرا کرده‌اند؛ تشکیل یک کاروان خودرویی و سفر به 10 کشور اروپایی و تبلیغ مراسم روز اربعین و فرهنگ حسینی. 

یکی از خادمان این کاروان خودرویی- که اصرار کرد نامی از او نبریم تا مبادا گردی هرچند کوچک بر دامن اخلاصش بنشیند- در گفت‌وگو با «وطن امروز» به تشریح برنامه‌های این کاروان پرداخت. وی در این باره اظهار داشت: بعد از بسته شدن مرزهای عراق تصمیم گرفتیم از مبدا کشور هلند، یک کاروان خودرویی به راه بیندازیم و اعلام کردیم همه محبان اهل‌بیت در اروپا خود را به نقطه تعیین شده در هلند برسانند. برنامه این است که از هلند شروع و 10 کشور اروپایی از جمله ایتالیا، فرانسه، اتریش، دانمارک، بلژیک و آلمان را با این کاروان اربعینی طی کنیم و در نهایت دوباره به همان نقطه شروع در هلند بازگردیم. در طول مسیر نیز بنرها، عکس‌نوشته‌ها و بروشورهایی را آماده کرده‌ایم تا بتوانیم کار تبلیغی انجام دهیم و مردم اروپا را با مراسم روز اربعین و همچنین فرهنگ حسینی آشنا کنیم. در کاروان‌هایی که ما هر ساله برای پیاده‌روی اربعین از اروپا به عراق می‌بردیم، نه‌ تنها شیعیان، بلکه سایر گرایش‌های اسلامی و حتی کسانی که مسلمان نبودند اما علاقه‌مند به شناخت اسلام بودند شرکت می‌کردند. امسال هم دعوت ما عمومی بوده است و اینطور نیست که محدودیتی برای شرکت در این کاروان وجود داشته باشد. 

وقتی از این خادم کاروان زیارتی اروپا از تجربه‌های سال‌های قبل این کاروان و اثر زیارت اربعین بر شرکت‌کننده‌ها پرسیدم، اظهار داشت: تجربه‌های جالب و زیادی در این سال‌ها برای ما پیش آمده است. خب! اگرچه شیعیان اینجا شیعه هستند ولی به هر حال فرهنگ اروپایی تاثیراتی بر سبک زندگی آنها داشته است. ما وقتی با همین بچه‌های اروپایی برای پیاده‌روی اربعین به عراق می‌رفتیم، بعضی‌ها با خودشان کرم ضدآفتاب می‌آوردند و آن روزهای اول می‌خواستند همان شیک‌پوش بودن‌‌شان در اروپا را در جاده نجف تا کربلا نگه دارند. بعد از چند روز که آنها را نگاه می‌کردی، می‌دیدی مثل سایر زوار شده‌اند و خاکی روی زمین نشسته‌اند و غذا می‌خورند و می‌خوابند. وقتی می‌پرسیدیم که دیگر کرم ضدآفتاب نمی‌زنید؟ می‌خندیدند و می‌گفتند: نه حاجی دیگر لازم نیست! برخی رفقا که به صورت خانوادگی و با همسر خود می‌آمدند، می‌گفتند این سفر تاثیرات خیلی خوبی بر خلق و خوی همسرمان دارد. روحیه قناعت و سختکوشی و سازگاری در همسران‌مان بیشتر شده است. سفر اربعین برای نهادینه شدن یک فرهنگ متحد بین شیعیان خیلی موثر است. این فعال فرهنگی در اروپا در پایان گفت‌وگو از بچه‌های فرهنگی ایران هم گله‌ای کرد و گفت: من وقتی شرایط ایران را می‌بینم، افسوس می‌خورم که چرا بچه‌های فعال فرهنگی ایرانی از این فضای آماده نهایت استفاده را نمی‌برند؟ در ایران فضا خیلی آماده است. ما اینجا برای هر کاری هزاران مانع داریم اما ایران اینگونه نیست. ما در اروپا هر کار فرهنگی و تبلیغی‌ای که می‌خواهیم انجام بدهیم، عده‌ای چپ‌چپ نگاه‌مان می‌کنند. به هر حال به برادران ساکن ایران توصیه می‌کنم قدر فضای آماده ایران را بدانند و برای تبلیغ هر چه بهتر فرهنگ امام حسین(ع) تلاش کنند. تبلیغ فرهنگ امام حسین(ع) هم فقط به سخن گفتن و کتاب پخش کردن و سخنرانی نیست. شما ببینید! در مراسم اربعین واقعا حرف زدن لازم نیست؛ همان میهمان‌نوازی عراقی‌ها، همان اتحاد و ایثار و احسان زوار به یکدیگر، همان دل کندن از تعلقات و سادگی‌ها خودش تبلیغ است، خودش رساندن پیام فرهنگ امام حسین(ع) است. در یکی از سفرها یکی از بچه‌های کاروان که ساکن اروپا بود، حین پیاده‌روی پایش شکست، خیلی گریه و بیتابی می‌کرد. ما اول فکر کردیم به خاطر اینکه پایش شکسته و ترسیده اینقدر گریه می‌کند، بعد که از او سوال کردیم با گریه جواب داد که از اینکه پایم شکسته ناراحت نیستم، از اینکه دیگر نمی‌توانم پیاده‌روی کنم، گریه می‌کنم. ببینید این سفر با روحیه‌ها و حتی روحیه کسی که در شهرهای مدرن اروپایی زندگی کرده، چه می‌کند. امیدوارم همه مبلغ این فرهنگ بی‌نظیر باشیم.