امروز کسانی هستند که سلاح‌شان تکفیر است؛ ابایی هم ندارند که بگویند ما تکفیری هستیم؛ اینها سم‌اند. خب! این سم را باید از محیط اسلامی خارج کرد. یکی او را تکفیر کند، یکی او را تفسیق کند.

بیانات رهبر حکیم انقلاب در جمع روحانیون شیعه و اهل سنت کرمانشاه (20/7/1390)

ما تمسک به ولایت علی‌بن‌ابیطالب (علیه‌السلام) - که نعمت بزرگ خداست - را محکم نگه می‌داریم اما با کسی که به این حبل متین تمسک نکرده است، دعوا هم نمی‌کنیم. این وظیفه‌ جامعه‌ تشیع است. آنچه دشمن می‌خواهد، این است که با هم اختلاف کنیم.

بیانات در دیدار مردم قم در روز عید سعید غدیر خم (18/10/1385)

امروز اختلافات را نباید زنده کرد؛ نباید برجسته کرد. نباید فرق اسلامی مقدسات یکدیگر را- که نقطه‌ حساسیت‌زای هر فرقه‌ای همان بخش مقدساتش است- مورد اهانت قرار دهند.

دیدار اقشار مختلف مردم در روز عید سعید غدیرخم (08/10/1386)

‌این عواملی که اختلاف‌افکنی می‌کنند، نه شیعه‌اند، نه سنی؛ نه به شیعه علاقه دارند، نه به تسنن؛ نه مقدسات شیعه را قبول دارند، نه مقدسات سنی را.

بیانات در دیدار شرکت‌کنندگان در هم‌اندیشی علمای اهل تسنن و تشیع (25/10/1385)

بعضی‌ها خیال می‌کنند اگر بخواهند راجع به دوره‌ خلفا تحلیل کنند، حتما باید با طعن به آنها همراه باشد؛ نه! طعن به خلفا در رادیو جایز نیست. اگر تاکنون این نکته را در جلسات قبل نگفته‌ام، الان عرض می‌کنم که طعن به خلفا در رادیو مطلقا جایز نیست؛ الان حرام شرعی است.

بیانات در دیدار اعضای گروه ویژه و گروه معارف اسلامی صدای جمهوری اسلامی ایران (13/12/1370)

امروز دنیای اسلام دچار محنت‌های بزرگی است و راه‌حل آن محنت‌ها، اتحاد اسلامی است. وحدت، هم‌افزایی، کمک به یکدیگر، از اختلافات مذهبی و فکری عبور کردن. امروز نگاه دستگاه استکبار و استعمار به دنیای اسلام، این است که سعی می‌کنند دنیای اسلام را هر چه بیشتر از وحدت خود دور کنند.

بیانات در دیدار مسؤولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی (25/9/1395)

سر ملت‌ها را گرم کردند، مشغول کردند؛ شیعه را علیه سنی، سنی را علیه شیعه؛ یک عده را در این طرف، تندرو و فحاش و افراطی تربیت می‌کنند، با پول وادار می‌کنند [به این کارها]، یک عده را متقابلا از آن طرف تندرو و فحاش به‌وجود می‌آورند که اینها به جان هم بیفتند و هر کدام هم یک خیل عظیمی از مردم دنبال‌شانند.

بیانات در دیدار مسؤولان نظام و سفراى کشورهاى اسلامى (27/4/1394)

قبل از اینکه نظام اسلامی تشکیل شود، برادران ما، بزرگان نهضت، بزرگان مبارزه‌ انقلابی در آن روز- که هنوز خبری از حکومت اسلامی و جمهوری اسلامی نبود- در جهت وحدت شیعه و سنی تلاش می‌کردند. من خودم در بلوچستان تبعید بودم. از آن زمان تا حالا با علمای سنی حنفی شهر‌های بلوچستان – ایرانشهر، چابهار، سراوان، زاهدان - با آنهایی که بحمدالله زنده هستند، رفیقیم، نزدیکیم، صمیمی هستیم. من آنجا تبعیدی بودم، دستگاه‌ها نمی‌خواستند بگذارند تلاشی از سوی ما انجام بگیرد اما در عین حال ما گفتیم بیایید کاری کنیم که یک نشانه‌ای از اتحاد شیعه و سنی را در این شهر نشان بدهیم که این مسأله‌ هفته‌ وحدت - ولادت نبی‌اکرم در دوازدهم ربیع‌الاول به روایت اهل سنت و در هفدهم ربیع‌الاول به روایت شیعه - آن روز به ذهن ما رسید و در ایرانشهر آن را عمل کردیم؛ یعنی از دوازدهم تا هفدهم جشن گرفتیم. این یک فکر عمیقی بوده است، مال امروز و دیروز نیست.

بیانات در اجتماع مردم پاوه (25/7/1390)

آنان قصد داشتند در سایه‌ ایجاد هیجان در میان مسلمانان، اهداف خود را پیش ببرند اما شکست خوردند، زیرا قضیه‌ تصاویر توهین‌آمیز به احساس نفرت دنیای اسلام از استکبار تبدیل و ماجرای سامرا نیز به وحدت شیعه و سنی در عراق و در بسیاری از نقاط اسلام منجر شد.

بیانات در دیدار وزیر کشور و استانداران (8/12/1384)

امروز بنده از گوشه و کنار عالم اطلاع دارم. همان دست‌های استعماری که در طول قرن‌های گذشته سعی می‌کردند بین شیعه و سنی اختلاف ایجاد کنند، امروز هم تلاش می‌کنند برای اینکه بین شیعیان و سنیان، کینه و برادرکشی و اختلاف به‌وجود آورند. شما مردم هوشمند باید مراقب باشید. شاید یک عده خیال کنند ایجاد اختلاف به نفع مذهب آنهاست، در حالی که اشتباه می‌کنند. هر کس دارای هر مذهبی است، به عقاید و ارزش‌های خود احترام می‌گذارد و این حق او است اما این احترام گذاشتن نباید با اهانت به ارزش‌های جمعیت دیگری همراه شود که در اعتقادات با آنها موارد اختلافی دارند.

بیانات در دیدار مردم زاهدان (2/12/1381)

تأکید روز‌افزون بر مسأله‌ وحدت است. سال‌ها پیش از انقلاب که با بعضی برادران اهل سنت صحبت می‌کردم، به آنها می‌گفتم اگر ما بخواهیم وحدت اسلامی تحقق پیدا بکند، باید خودمان را از گذشته جدا و قیچی کنیم، البته وحدت یعنی همین که پیروان این دو مذهب با هم برادر باشند و احساس برادری کنند، نه اینکه شیعه، سنی و سنی، شیعه بشود. نه! مراد از وحدت این نیست، بلکه وحدت به معنای احساس برادری است و همین که هر طرفی احساس کند دیگری هم مسلمان است و حق اسلامی او را بر گردن خود احساس کند و متقابلا او هم به همین ترتیب عمل کند.

بیانات در دیدار جمعی از روحانیون حوزه‌های علمیه‌ اهل سنت (5/10/1368)