شروین طاهری:  حدود ۳ هفته پیش دونالد ترامپ در تجمع انتخاباتی جمهوری‌خواهان در شهر سنفورد ایالت فلوریدا لاف‌ زده بود که اگر پیروز شود منتظر نخستین تماس از سوی ایران خواهد بود! نشان به آن نشان که امروز با پایان مهلت رای‌گیری انتخابات 2020، ذهن و جسم رئیس‌جمهور آمریکا چنان درگیر جنگ قدرت در واشنگتن است که نه تنها به هیچ تماسی از تهران پاسخ نخواهد گفت بلکه وجود پر از کینه‌اش نسبت به دشمنان داخلی باعث می‌شود او احتمالا نسبت به موشک‌هایی که از خارج شلیک شوند نیز بی‌تفاوت باشد. 

در پایان دومین دهه از قرن بیست‌و‌یکم، قرنی که فرید زکریا، مشاور پیشین کاخ سفید آن را «قرن بدون آمریکا» خوانده، اگر برای یانکی‌ها هنوز تعصبی مانده باشد، امروز جلوه آن دیگر کف خیابان‌های شهرهای کشور پاره‌پاره‌شان خواهد بود و بس. کشوری که دیگر حتی نمی‌تواند ژست دموکراسی بگیرد چرا که رئیس‌جمهور پیشینش ۲ روز قبل از انتخابات، رئیس‌جمهور فعلی را صریحا دیکتاتور می‌خواند در حالی که همزمان ساکن فعلی کاخ سفید نه تنها دیگر حاضر نیست ادعایش درباره پیروزی حتمی خود را در انتخابات همانند اظهارنظر کذایی ۳ هفته پیش با «اگر» مشروط سازد بلکه هر گونه خروجی سامانه دموکراسی آمریکایی را که خود پیروزش نباشد، تقلبی می‌خواند. او که هفته پیش به شکلی معنادار خواستار تشکیل کمیته صیانت از آرا برای نظارت انتخابات ویژه حزب جمهوری‌خواه مافوق نظارت قانونی نهاد دولتی زیرمجموعه‌اش یعنی «کمیسیون انتخابات فدرال» شده بود، با فرارسیدن روز انتخابات دیگر خود را مقید به مواضع واکنشی ندانست. به گفته منابع موثق پیرامون ستاد انتخاباتی ترامپ، او در آستانه انتخابات دیروز کاملا یک طرفه به قاضی رفته و با یک رویکرد کنشگرانه پیش‌دستانه، قصد کرده بود حتی پیش از پایان مهلت رای‌گیری روز سه‌شنبه سوم نوامبر (13 آبان) خود را پیروز انتخابات ریاست‌جمهوری بداند؛ این نقض آشکار دموکراسی توسط رئیس قوه مجریه و دخالت او در روند انتخابات خواهد بود! 

اگر چنین شود، او نه فقط فرمان آتش‌افروزی عمومی را خطاب به هواداران جمهوری‌خواه متعصبش صادر کرده که با القائات تیم تبلیغاتی‌اش مصمم هستند که «در طرف درست تاریخ ایستاده‌اند» و می‌خواهند به جنگ خارجی‌ها و گمراهانی بروند که سرزمین موعودشان را آلوده‌اند بلکه خواسته یا ناخواسته کد مورد انتظار حامیان خشمگین و هراسان حزب دموکرات را هم برای ریختن به خیابان‌ها صادر کرده است کدی که ماه‌هاست توسط جو بایدن و دیگر روسای لیبرال نظیر جان کری، آخرین وزیر خارجه دموکرات مخابره می‌شود: انقلاب!

کمتر از 5 ماه مانده به این انتخابات، وقتی ترامپ با اشاره به شورش‌های ضددولتی در مینیاپولیس- متعاقب قتل جرج فلوید، شهروند سیاه‌پوست توسط پلیس- مدعی شده بود «اگر بایدن در انتخابات پیروز شود کل کشور مینیاپولیس خواهد شد»، جان کری در پاسخ او نوید داده بود: «ما یک رئیس‌جمهور جدید(بایدن) خواهیم داشت و اگر جمهوری‌خواهان سنگ‌اندازی کنند در آمریکا انقلاب می‌شود!»

پس اگر ظرف روزهای آتی ایالات در حال متفرق شدن آمریکا درگیر جنگی سیاسی و سپس قومی و ایالتی شوند، فقط امضای ترامپ پای آن نخواهد بود بلکه دموکرا‌ت‌ها نیز به نوبه خود بارها و بارها اعلان جنگ کرده‌اند. 

تقریبا در همان حوالی بود که نیویورک‌تایمز، معتبرترین روزنامه سیاسی آمریکا به عنوان نخستین رسانه لیبرال جریان اصلی حامی دموکرات‌ها در گزارشی باورنکردنی، بر دعوت ۲ طرف به جنگ و انقلاب صحه گذاشت و این احتمال را مطرح کرد که هر ۲ جناح فارغ از اینکه روز سوم نوامبر چه کسی از صندوق‌ها درآید، نیروهای اجتماعی‌شان را برای صف‌بندی خیابانی تهییج می‌کنند. 

از همان زمان بود که رسانه‌های لیبرال شروع به القای موازنه قدرت دموکرات‌ها در جنگ داخلی احتمالی به واسطه جنبش اعتراضی شبه‌نظامی فرا ایالتی و سراسری «آنتی فا» - مخفف آنتی فاشیسم- کردند، جنبشی در اصل دگرباشانه و ضدمذهب که به لطف نژادپرستی عریان دولت ترامپ، تابلوی جنبش‌های اعتراضی سیاهان را از دست آنان در آورده است. رسانه‌های حامی دموکرات‌ها ماه‌هاست چنین القا می‌کنند که اگر کار به جنگ خیابانی بکشد، آنتی فا بسیار موثر‌‌تر از گروه‌های شبه‌نظامی تماما سیاه‌پوست می‌تواند مقابل چند ده گروه میلیشیای دست راستی حامی ترامپ مثل کوکلوکس کلان‌ها و نو نازی‌ها بایستد. 

اینگونه شد که شمارش معکوس آمریکایی‌ها برای انتخابات، به شکل توامان به شمارش معکوس برای آغاز یک جنگ داخلی دیگر تبدیل شد؛ یک جنگ داخلی تمام‌عیار در روزهای پس از انتخابات که دیگر نمی‌توان با محدود شدن در کلیشه‌های لیبرالی آن را دارای ماهیتی پسا‌ترامپی عنوان کرد، بلکه چنین جنگی ریشه در شکافی اجتماعی و ایدئولوژیک داشته که از روز نخست بنیان‌گذاری ایالات متحده توسط سران برده‌دار در بطن جامعه آمریکایی وجود داشته است.

همان گسل نژادپرستانه که 159 سال پیش یانکی‌های شمالی و جنوبی را به جان هم انداخت، هنوز در تار و پود آمریکا به چشم می‌خورد. درگیری‌های متعدد انتخاباتی طی روزهای گذشته در گوشه و کنار ینگه‌دنیا حتی در ثروتمند‌ترین مناطق لس‌آنجلس مثل بورلی هیلز با قتل و جراحت همراه بوده‌اند اما دامنه جنگ داخلی پساانتخاباتی قرار نیست به برخوردهای طرفداران جناحی محدود بماند. همان‌طور که در روزهای گذشته در «وطن امروز» آورده بودیم، یکی از شاخص‌ترین محققان تاریخ نخستین جنگ داخلی آمریکا (186۵ - 186۱) بین ایالات شمالی و جنوبی، فقدان مشروعیت حکومت مرکزی واشنگتن و میل فزاینده ۲ جناح به عدم پذیرش نتایج انتخابات را پدید‌آورنده بن‌بستی مشابه آن زمان در آمریکای امروز برشمرده است. 

 پروفسور «‌ آرون شینان- دین»، محقق دانشگاه دولتی لوئیزیانا و مولف کتاب «محاسبات خشونت؛ چطور آمریکایی‌ها در جنگ داخلی مبارزه کردند» در مقاله‌ای که اخیرا برای واشنگتن‌پست نوشت، هشدار داد تز ریاکارانه و خود‌توجیه‌گر ترامپی‌ها که برپایه تئوری توطئه بنا شده، می‌تواند آمریکا را با دومین جنگ داخلی مواجه کند؛ تزی که می‌گوید اگر ترامپ ببرد سیستم درست کار می‌کند و اگر ببازد حتما توطئه‌ای علیه او شده است. با این حال تحلیلگران مستقل یا حامی ترامپ هم انگشت اتهام تحریک به جنگ داخلی را به سوی دموکرا‌ت‌ها دراز می‌کنند که جنبش‌های شبه‌نظامی نظیر آنتی‌فا را با سرمایه‌گذاری جرج سوروس، سرمایه‌دار صهیونیست مشهور حامی انقلاب‌های رنگین در سراسر جهان علیه دولت ترامپ به خط کرده‌اند. 

به عبارت دیگر ۲ جناح جمهوری‌خواه و دموکرات تمام توان برون مرزی خود برای سلطه بر جهان را اینک در داخل علیه یکدیگر به کار گرفته‌اند؛ نظامی‌گری بازهای شکاری جمهوری‌خواه در مقابل تکنیک‌های نافرمانی مدنی و شورش براندازی دموکرات‌ها.

طبیعی است ترامپ در راس قوه مجریه و دسترسی به قوای نظامی و انتظامی از کاخ سفید نمی‌خواهد در این جنگ از پیش بازنده شود. این یک حقیقت است که مشاوران تندرو او از جمله رئیس معنوی ستادش استیو بنن، ایده دو‌گانه‌سازی «پیروزی در انتخابات یا جنگ داخلی» را از همان کارزار ۴ سال پیش برای باج‌گیری از ساختار سیاسی آمریکا پرورانده‌اند. 

همان‌طور که بارها در رسانه‌ها تکرار شده، ترامپ در تمام این ۴ سال با چنین ذهنیتی برکاخ سفید حکم رانده و هر کاری کرده برای پیروزی در انتخابات بعدی یعنی همین رویداد بوده است. 

به گزارش نیویورک‌تایمز، او ۲ هفته پیش همان زمان که کنی بارت، جمهوری‌خواه محافظه‌کار را به عنوان نهمین قاضی دیوان عالی منصوب می‌کرد، بدون هیچ تعارفی روی برتری 3-6 هم حزبی‌هایش در عالی‌ترین مرجع قضایی کشور حساب باز کرده و به مشاوران خود گفته بود در صورت شکست در انتخابات انتظار رسیدگی‌های جدی از سوی دادستان کل (رئیس دیوان عالی) را دارد.

ترامپ یکشنبه پیش در مقابل خبرنگاران برای آخرین بار نسبت به تقلب سازمان یافته در صندوق‌های رای هشدار داد و سپس روز دوشنبه بار دیگر تاکید کرد تصور می‌کند باید رای بیشتری داشته باشد. رسانه‌های متعددی نظیر سی‌ان‌ان گزارش داده‌اند اخبار مربوط به اعلام پیروزی زودرس در همان شب انتخابات (پیش از پایان رای‌گیری) از ستاد او به بیرون درز کرده است. 

در چنین شرایطی خبرگزاری رویترز درست شب قبل از انتخابات، در گزارشی از برنامه گسترده شهروندان آمریکایی برای اعتراضات ضدترامپ در رابطه با دخالت او در انتخابات خبر داده است. همزمان رادیو ملی آمریکا(NPR) در گزارشی تکان‌دهنده به گمانه‌زنی درباره شهرها و کسب‌و‌کارهایی پرداخته که از فردای انتخابات با خطر آشوب و خشونت مواجه هستند. دیوید شیپر، ماریسا پنیولازو و الیزابت بیکر، گزارشگران NPR به سطح شهرهایی چون شیکاگو رفته و با ذکر جزئیات، وحشت مردم بویژه مدیران فروشگاه‌ها نسبت به غارت عمومی سازمان یافته پس از انتخابات را منعکس کرده‌اند.

همه اینها باعث می‌شود آخرین جلد هفته‌نامه تایم پیش از این انتخابات را بهتر نیت‌خوانی کنیم؛ جلدی که برای نخستین‌بار طی عمر تقریبا یک سده‌ای این مجله، لوگوی مشهور TIME بر پیشانی آن جای خود را به یک عبارت دیگر داده بود: «‌رای بده!» اما آنچه حتی این تغییر را به چالش می‌کشید، شمای نمادین رای‌دهنده‌ای مونث با چهره غیراروپایی بود که دستمالی به سبک چریک‌ها به صورت بسته بود؛ مفهومی که از این دعوت حیثیتی و انقلابی دموکرات‌ها برای رای دادن علیه ترامپ استنباط می‌شود اما فراتر از دموکراسی است: گویی تایم آمریکا را به رای دادن به جنگ فرا می‌خواند!