تیم ملی فوتبال ایران که خود را برای حضور در ادامه مسابقات انتخابی جامجهانی آماده میکند، در دیداری تدارکاتی با ارائه یک نمایش قابل قبول برابر تیم بوسنی و هرزگوین به برتری رسید. کاوه رضایی و مهدی قائدی برای ایران در این بازی گل زدند. تیم ملی فوتبال ایران در این دیدار با امیر عابدزاده، مرتضی پورعلیگنجی، شجاع خلیلزاده، محمدحسین کنعانیزادگان، میلاد محمدی، صادق محرمی (۷۷ سیامک نعمتی)، احسان حاجصفی (۶۱ امید نورافکن)، احمد نوراللهی (۸۴ علی کریمی)، علی قلیزاده (۸۲ مهدی قائدی)، وحید امیری و کاوه رضایی (۶۱ کریم انصاریفرد) به میدان رفت.
ملیپوشان کشورمان در هوای بارانی و سرد شهر سارایوو نمایش قابل قبولی در نیمه اول داشتند و موقعیتهایی را روی دروازه حریف ایجاد کردند و در مقابل روی حملات تیم میزبان با نظم عمل کرده و اجازه ندادند دروازه امیر عابدزاده با خطر جدی مواجه شود. تیم ملی ایران که با روشی متفاوت در برابر بوسنی بازی میکرد و کاوه رضایی را در پیشانی خط حمله داشت و امیری و قلیزاده از کنارهها به وی اضافه میشدند، با استفاده از قدرت حمل توپ این ۲ بازیکن توانست موقعیتهایی را روی دروازه حریف ایجاد کند. در جریان این دیدار دروازهبان تیم ملی بوسنی در دقیقه ۲۰ بازی به دلیل مصدومیت جای خود را به گلر دوم تیم داد. در دقایق پایانی نیمه اول تیم بوسنی حملات خطرناکتری را روی دروازه ایران پیریزی کرد و تیم اسکوچیچ را تحت فشار قرار داد. در دقیقه ۴۵ این دیدار پورعلیگنجی پشت محوطه جریمه روی بازیکن حریف مرتکب خطا شد که این ضربه به خط دفاعی ایران برخورد کرد و به جریان بازی برگشت.
با شروع نیمه دوم ایران خیلی زود به گل رسید. توپربایی وحید امیری از بازیکن حریف در جناح راست وی را در موقعیت پاس به کاوه رضایی قرار داد و این بازیکن هم درون محوطه جریمه پس از حرکتی زیبا توپ را با یک ضربه فنی به تور دروازه بوسنی کوبید. در ادامه ملیپوشان کشورمان نمایش با برنامه و کماشتباهی داشتند و مقابل حملات بوسنی ایستادند و اجازه ندادند دروازه عابدزاده با خطر جدی مواجه شود. البته بوسنی در این دیدار توان فنی بالایی نداشت و نتوانست فشار زیادی روی دروازه ایران وارد کند. سفیدپوشان میزبان هر چند در نیمه دوم تلاش کردند گل خورده را جبران کنند اما در خط حمله خیلی مقتدر نبودند و اسیر دفاع خوب و کماشتباه بازیکنان ایران شدند. در ۳۰ دقیقه پایانی اسکوچیچ دست به تغییراتی در ترکیب تیمش زد تا سایر بازیکنان هم بتوانند از این بازی برای محک خود استفاده کنند. 5 دقیقه پایانی این بازی با دفاع پرتعدادتر ایران و حملات بوسنی همراه بود و تیم ایران دل به ضدحملات بسته بود و تلاش میکرد توپ را به مهدی قائدی برساند و از سرعت این بازیکن استفاده کند. همین تاکتیک هم جواب داد و روی پاس سعید عزتاللهی تیم ایران توسط مهدی قائدی به گل دوم هم رسید. در دقیقه ۹۱ این دیدار قائدی پاس خوب عزتاللهی را از سمت چپ محوطه جریمه دریافت کرد و با ضربهای دقیق به جناح مخالف، دومین گل ایران را وارد دروازه میزبان کرد. دراگان اسکوچیچ که در نخستین بازی تدارکاتی خود با تیم ملی ایران نیز برابر ازبکستان به برتری رسیده بود، با کسب دومین پیروزی در دیدارهای تدارکاتی، کارنامهاش در تیم ملی را مثبت کرد و حالا باید منتظر دیدارهای رسمی تیم ملی باشد.
* نکتههای یک برد
بازی خوب تیم ملی ایران باعث تحسین بسیاری از کارشناسان فوتبال شد. تیم ملی ایران در این ۲ دیدار دوستانه، با 4 سیستم جدید بازی کرد که در سالهای اخیر شاهد آن نبودیم. تیم ملی در بازی نخست با سیستمهای 2-4-4 لوزی و در ادامه با سیستم 2-4-4 خطی مقابل ازبکستان به میدان رفت. در بازی دوم مقابل بوسنی بازیکنان تیم ملی ابتدا با سیستم 3-4-3 بازی را شروع کرده و در ادامه به سیستم 2-5-3 روی آوردند که در این سیستم با ورود سعید عزتاللهی به زمین، ایران با رأس عقب هافبک بازی کرد.
با برنامه بودن تیم ملی ایران در انتقالها باعث شده بود هم از دفاع به حمله و هم از حمله به دفاع در هر ۲ نیمه، تیم ایران فوقالعاده خوب و برنامهدار بازی کند. در نیمه اول روی پرسها نیز بازیکنان ایران بسیار موفق بودند. وجود وحید امیری و کاوه رضایی به تیم ملی در این دیدار خیلی کمک کرد، چرا که در خط اول پرس، بسیار با برنامه بودند و بارها روی این موضوع موقعیت ایجاد شد که گل اول ایران نیز از این طریق به ثمر رسید.
بازی فوقالعاده امیر عابدزاده در این بازی هم مشهود بود. زمانی که ایران در خط دفاع توپ را در اختیار داشت، عابدزاده توپ را خوب میچرخاند، همچنین جاگیری مرتضی پورعلیگنجی که از خط دفاع جدا و به خط هافبک اضافه میشد و عابدزاده را به رأس عقب یک لوزی تبدیل میکرد و اگر بوسنی با 3 نفر پرس میکرد، مدافعان ایران 4 در مقابل 3 میشدند و اگر آنها با 4 نفر پرس میکردند، با پاسهای قطری خوب عابدزاده، خط اول پرس بوسنی خیلی خوب شکسته میشد. امیر عابدزاده در خروجها و ارسال از جناحین حریف، بسیار فوقالعاده کار کرد. او در این بازی یک گلر بسیار باکلاس بود و بازی با پای قویای نیز از خود نشان داد.
وحید امیری و علی قلیزاده در این بازی به سمت داخل متمایل بودند و زمانی که توپ در اختیار ایران بود، برتری عددی با شاگردان اسکوچیچ بود به نحوی که انگار ایران 4 هافبک میانی داشت. این کار خیلی به تیم ملی ایران کمک کرد. هر گاه توپ در هر جناحی بود، هافبک مخالف توپ با جمع بازی کردنش، به توپگیری در جناحین کمک کرد که این توپگیری در مناطق خطرناکی از زمین حریف انجام و باعث خلق موقعیت میشد.
با انجام تعویضها، سیستم تیم ملی عوض شد. علی کریمی در گردش توپ و سعید عزتاللهی در توپگیریها فوقالعاده موثر بودند. قبل از گل دوم ایران، پاسهای سالم علی کریمی باعث کاستن از فشار تیم بوسنی شد و فرصت را برای پاس نهایی به قائدی نصیب ایران کرد تا گل دوم ایران به ثمر برسد. برای انتقال توپ از دفاع به حمله، در صورتی که قرار باشد پلکانی لایههای پرس حریف برداشته شود، علی کریمی بهترین گزینه موجود است.
اسکوچیچ نشان داد تیم ملی ایران در این 2 بازی فوقالعاده با برنامه است. او در حال ساخت یک تیم ملی جدید است. او نفرات جدیدی را به تیم ملی دعوت میکند و نشان داده طرح و برنامهای در دست دارد. باید به او زمان داد تا بتواند این برنامه را در تیم ملی حاکم کند.
تیم ملی ایران بازیکنان خوبی در اختیار دارد. البته بازیکنان دیگری نیز بودند که در این 2 دیدار یا دیدارهای آینده میتوانند بازی کنند. نگاه مثبت اسکوچیچ به بازیکنان حاضر در لیگ برتر قابل تحسین است. استفاده از مهرههایی نظیر مهدی قائدی و سیامک نعمتی و عملکرد خوب قائدی در این 2 بازی، نشاندهنده نگاه اسکوچیچ به بازیکنان لیگ است. گفتنی است تیم ملی بوسنی هم در این دیدار چند موقعیت خطرناک ایجاد کرد. آنها چند شوت خطرناک از پشت محوطه جریمه داشتند و چند ارسال هم داشتند که با خروجهای امیر عابدزاده تماما خنثی شد. کمی روی توپهای برگشتی از خط دفاع، دفع توپ مناسب انجام نشد و در چند مورد هم جاگیری خط هافبک زیاد مناسب نبود که از این طریق بوسنی صاحب چند موقعیت شد. در مجموع در طول بازی، عملکرد تیم ملی امیدوارکننده بود و به نظر میرسد میتوان به این تیم برای صعود به جامجهانی امیدوار بود. با همه نقایص و کمبودهایی که از نظر سختافزاری و نرمافزاری در فوتبال ایران وجود دارد، عملکرد بازیکنان تیم ملی و کادر فنی در این 2 دیدار تدارکاتی نشان داد همچون بیشتر تیم ملیهای ادوار گذشته، ایران شایستگی حضور در جامجهانی را دارد.