محسن جندقی*: آخرین ساعات سال 92 در حال سپری شدن است؛ سالی با نام حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی. همه معترفند حماسه اقتصادیای خلق نشد. قرار نیست الان نقدی در این باره داشته باشیم اما امیدواریم در سال 93 که به احتمال فراوان باز هم نامی اقتصادی خواهد گرفت، حماسه خلق شود. مخصوصا با فرصت «اقتصاد مقاومتی» که از سوی رهبری به مسؤولان ابلاغ شده است. سال 92 مسؤولان دولت سابق میگفتند امور کشور فقط 5 ماه در دستمان بود و برای خلق حماسه وقت نداشتیم. مسؤولان دولت جدید نیز سخن مشابهی میزدند و مدعی بودند همه تلاش خود را برای حماسهسازی به کار بردهاند. بگذریم از اینکه در سال حماسه اقتصادی، مسؤولان اقتصادی گافهایی مانند به کف رسیدن قیمتها دادند و بعد از آن حرفشان را پس گرفتند، بگذریم از اینکه برنامهریزیهای محیرالعقولی مانند سبد کالا انجام شد و بعد هم گفتند تقصیر دولت سابق بود، بگذریم از اینکه دولتیها مبلغ درآمد هدفمندی را در تبصره بودجه 93 افزایش دادند اما بعد از تصویب مدام میگفتند طبق تکلیف یا دستور مجلس ما موظف به قطع یارانه و گران کردن بنزین هستیم، بگذریم از اینکه کارگران ما یک دهم کارگران کشورهای اروپایی حقوق میگیرند اما قرار است نرخ بنزین ما به قیمت اروپایی نزدیک شود؛ از همه اینها میگذریم. دولت در سال 93 هیچ بهانهای ندارد، بودجه دلخواهش تصویب شده و همه کشور بسیج شده تا برنامههای اقتصادی دولت اجرایی شود. «وطن امروز» چند روز بعد از انتخابات ریاستجمهوری در یادداشتی با عنوان «اقتصاد منتظر یک اتفاق روحانی» انتظارات اقتصادی ملت از دولت جدید را منتشر کرد اما انتظارها برآورده نشد. بهانهها برای برآورده نشدن انتظارات بسیار است. البته اصلا نمیخواهیم تلاش برخی مسؤولان اقتصادی را نادیده بگیریم و نقد غیرمنصفانه کنیم اما آن همت و اراده برای رفع موانع اقتصادی و تکیه بر ظرفیت داخلی آنقدر پررنگ نبود که بتوانیم از آن یاد کنیم. ما در سال 93 هم منتظر یک اتفاق روحانی در اقتصاد میمانیم و باز هم امیدواریم مسؤولان بتوانند «ما میتوانیم» را صرف کنند و حماسهای در شأن ملت بزرگوار ایران خلق کنند.
* دبیر گروه اقتصادی