دروغ چرا، روز نخستی که دراگان اسکوچیچ را به عنوان سرمربی تیم‌ ملی فوتبال معرفی کردند، اکثریت جامعه فوتبال ایران، بازخورد بدی به این تغییر نشان دادند. از کی‌روش و ویلموتس با متوسط دریافتی 2 تا 3 میلیون یورو در سال (مربیان گران‌قیمت فوتبال جهان) رسیدیم به مربی‌ای که سالانه تنها 150 هزار یورو رقمش است. همین نگاه مالی- که شاید مبنای صحیحی برای قضاوت نباشد- باعث شد با شک و تردیدهای بسیار زیادی کار با اسکوچیچ آغاز شود. با این وجود او در لیست تیم‌ ملی و ۲ بازی گذشته تدارکاتی تیم‌ ملی نشان داد به هیچ‌وجه آن مرد کوچک و از پیش تسلیم شده که ساخته غلط ذهن‌مان بود نیست. هنوز نمی‌دانیم در 4 بازی باقیمانده تیم‌ ملی فوتبال کشورمان که بهار سال 1400 برگزار می‌شود، چه نتایجی حاصل خواهد شد اما نگاه فنی به بازی‌های تیم‌ ملی دل‌مان را قرص می‌کند. کروات‌ها همیشه در فوتبال ما موفق بوده‌اند و شاید این بار ارزان‌ترین مربی یک دهه اخیر تیم‌ ملی کاری را کند کارستان. ما با او می‌توانیم بلیت قطر را از همین حالا اوکی کنیم. 

ایران درحالی در ۲ بازی ابتدایی با سرمربیگری اسکوچیچ به پیروزی رسیده که هر دو بازی دوستانه، مقابل تیم‌های قدرتمند برگزار شده است؛ ازبکستان یکی از پرمهره‌ترین تیم‌های آسیاست که در صورت صعود به دور پایانی مقدماتی جام جهانی، حریف قدرتمندی برای هر تیمی خواهد بود و بوسنی هم تیمی است که قدرتش قابل مقایسه با تیم‌های سطح اول آسیاست. ایران اما با هدایت اسکوچیچ فعلا فقط چند جلسه تمرین داشته و با همین تعداد جلسه تمرین، کم‌کم شخصیت فنی و تیمی خودش را پیدا می‌کند. در این آنالیز نگاهی داریم به ۳ نکته فنی از بازی ایران- بوسنی. 

 

* دفاع ۳+۲ نفره

ایران بازی را با آرایش پایه ۱-۲-۴-۳ آغاز کرد. در جریان بازی مالکیت بالا و فشار بوسنی باعث شد ۲ وینگ بک ایران یعنی محرمی و محمدی نزدیک‌تر به ۳ مدافع میانی بازی کنند تا نزدیک به مثلث هجومی تیم ملی. محرمی و محمدی در مجموع در نیمه زمین ایران حضور داشتند. بنابراین در جریان بازی عملا با دفاع ۵ نفره بازی می‌کردیم. نوراللهی و حاج‌صفی هم مجبور بودند بیشتر در فاز دفاع بازی کنند و کانال‌های مرکزی جلوی خط دفاع را پوشش دهند. قلی‌زاده که در سمت چپ بازی می‌کرد، نسبت به وحید امیری، نزدیک‌تر به کاوه رضایی بازی کرد و این چیزی بود که در کارهای ترکیبی نسبتا موفق ایران در نیمه اول هم به وضوح به چشم می‌آمد. در مجموع ایران در نیمه اول تیمی بود که هر چند فشار روی بدنه دفاعی‌اش زیاد وارد شد اما به ندرت این فرصت برای نیروهای هجومی بوسنی در اطراف و داخل محوطه جریمه ایران ایجاد شد که رو به دروازه ایران بتوانند فرصت ضربه نهایی را پیدا کنند. در این شکل بازی، ایران یک بلاک سنگین ۵+۲ نفره داشت که متشکل از ۳ مدافع میانی، ۳ وینگ بک و ۲ هافبک میانی بود. در این آنالیز، متوسط استقرار در نیمه اول را در نظر گرفتیم، چون در نیمه دوم با توجه به تعداد پرشمار تعویض‌ها و همین‌طور تغییر سیستم ایران در دقایق پایانی به ۲-۵-۳ و استفاده از ۳ هافبک میانی، متوسط استقرار چندین بازیکن تحت تاثیر این عوامل، دچار تغییر می‌شد. 

 

* شوت می‌خوریم، شانس نمی‌دهیم

آمار کلی بازی در سایت یازده که یک منبع قابل اعتماد فنی در فوتبال ایران به شمار می‌رود، حاوی چند نکته جالب است. بوسنی به رغم داشتن ۵۶ درصد مالکیت توپ و داشتن بیش از ۲ برابر شوت، تعداد ضربات داخل چارچوبش با ایران برابر بود و از سوی دیگر هیچ شانس گلی در جریان بازی خلق نکرد، در حالی که ایران ۳ فرصت گل داشت. نخستین شانس گل ایران در نیمه اول رقم خورد؛ زمانی که کاوه رضایی در محوطه جریمه با گلر تک به تک شد و ضربه کات‌دار او به زاویه مخالف توسط دروازه‌بان مهار شد. اسکوچیچ در این مدت محدود و تعداد جلسات تمرینی انگشت‌شمار، بیشتر روی ساختارسازی در دفاع کار کرده اما در همین شرایط هم ایران در حمله، یک تیم موثر است. این چیزی است که هم مقابل ازبکستان که با آرایش ۲-۴-۴ بازی می‌کردیم، محسوس بود و هم مقابل بوسنی که با دفاع ۳ نفره و چندین تغییر نسبت به بازی با ازبکستان بازی کردیم. اسکوچیچ در فصل گذشته در صنعت نفت هم نشان داده بود نگرش تاکتیکی به بازی، نگرش غالبش است. اسکوچیچ روی جا انداختن ۲ سیستم ناهم‌خانواده در تیم‌ ملی تاکید دارد و با توجه به اینکه فرصت جا انداختن ایده‌های فرمی و تاکتیکی در تیم‌ ملی بشدت محدود است، این یک پروژه سنگین محسوب می‌شود اما اسکوچیچ که در صنعت‌نفت هم از سیستم‌های مختلف در بازی‌های مختلف استفاده می‌کرد، در تیم‌ ملی هم به دنبال ایجاد این زیرساخت است. 

 

* ۳ بازیکن بهترین شدند

در شبی که اغلب بازیکنان ایران نمایش خوبی داشتند و وظایف سازمانی خود را بخوبی اجرا کردند،‌ بر اساس نمرات فنی سایت یازده، ۳ بازیکن نمره 4/7 گرفتند تا به طور مشترک بهترین بازیکن میدان شوند. محمدحسین کنعانی‌زادگان، کاوه رضایی و وحید امیری 3 بازیکنی بودند که این نمره را گرفتند. کنعانی‌زادگان تعداد اکت‌های دفاعی‌اش پرشمار بود؛ ۲ تکل موفق، ۶ قطع توپ، ۵ دفع توپ و البته ۸۸ درصد پاس سالم. وحید امیری یک پاس گل، یک پاس کلیدی و ۳ تکل موفق داشت که در همین آمار، تعادل میان عملکرد هجومی و دفاعی این بازیکن روشن است. کاوه رضایی هم ۲ شوت زد که هر دو داخل چارچوب بود و یکی از آنها تبدیل به گل شد. ۲ نبرد هوایی موفق و ۸۲ درصد پاس سالم هم از دیگر آمار ثبت شده از سوی این مهاجم بود. نمره فنی اغلب بازیکنان ایران بالاتر از متوسط بود و 7 تا از بازیکنان حاضر در ترکیب اصلی ایران، نمره بالاتر از ۷ از سایت یازده گرفتند و حتی ۲ تا از بازیکنان تعویضی ایران هم نمره بالای ۷ داشتند که نشان‌دهنده نمایش خوب تیم‌ ملی است.