امین خیام: پنجم آذرماه، سالروز ارتحال آیت‌الله شیخ علی سعادت‌پرور‌(پهلوانی تهرانی) است که از حلقه اول شاگردان مرحوم علامه طباطبایی بودند. فقیهی عارف و سالکی واصل که رهبر حکیم انقلاب ایشان را نمونه واقعی زهد و تقوا معرفی کردند. 

به گزارش «وطن امروز»، هجرت علامه طباطبایی به شهر مقدس قم، آغازگر فصل جدیدی در تاریخ حوزه علمیه بود. از سرچشمه زلال قلب و روح علامه طباطبایی، رودهای شفاف و پربرکتی در فضای حوزه علمیه منشعب شد که یکی از آنها مرحوم شیخ علی سعادت‌پرور بود. 

حضرت آیت‌الله سعادت‌پرور (قدس سره)، از جمله عالمان وارسته و بزرگى بود که با اشتیاق، همت و استقامت والا، گام در طریق روحانى و سفر معنوى نهاده و در منزل توحید، تمکن پیدا کرده بود. 

استاد پهلوانى تهرانى (قدس سره) توجه خاصى به تهذیب نفس و مسائل سیر و سلوکى طلاب داشت و عمر شریف خود را وقف این مسؤولیت الهى کرده بود. ایشان در این راه که راه انبیا و اولیا است، از هیچ تلاش و کوششى فروگذار نمى‌کرد. 

همت والاى این عالم وارسته تا جایى بود که حتى در روزهاى کهولت و بیمارى نیز به هیچ‌وجه، ارتباط سلوکى، درس و جلسات معنوى و روحانى خود را تعطیل نکرد و تا آخرین روزهاى عمر شریفش با شور و اشتیاق و تعهد الهى، با مهر و محبت وصف ناشدنى، به تربیت شاگردان خود ادامه داد. 

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در نشستی با جمعی از اساتید حوزه علمیه که پس از وفات آیت‌الله سعادت‌پرور برگزار شد، در توصیف سیره معنوی این عارف پارسا اظهار داشتند: طهارت و پاکیزگی واقعی را آشیخ علی آقای پهلوانی در طول 80 سال زندگی خود گذراند و زهد و تقوای واقعی و بی‌رغبتی به دنیا به معنای حقیقی کلمه در این مرد وجود داشت. اینها خوبان زمان ما هستند و ما آنها را نمی‌شناسیم. ما وقتی در جریان معمولی زندگی دنیا سیر می‌کنیم خیال می‌کنیم همه دنیا همین است در حالی که در این عمق‌ها چیزها هست و الان هم هست. در روایت آمده «إنَّ‌الله أَخفی أَربعهٌ فی اربعه»؛ خداوند 4 چیز را در ۴ چیز مخفی نگه داشته است. یکی همین است که بندگان خاص خود را در بین آحاد مردم پنهان کرده است، می‌آیند و در بین جمعیت می‌نشینند و آدم با آنها صحبت می‌کند، هر چند به باطن‌شان راه پیدا نمی‌کند، در حالی که آن باطن یک دریا است، یک غوغایی است که گردون‌ها و گیتی‌هاست مرغ دل را. 

رهبر معظم انقلاب افزودند: مرحوم آشیخ علی آقا در خانه نشسته بود و مریدان و دوستان ایشان سراغ‌شان می‌رفتند و همین راه را ذره ذره در دل اینها هم باز می‌کرد و هر کسی به قدر استعدادش بهره می‌برد. اخوی خودم نقل می‌کردند که به مشهد رفته بودم دیدم آشیخ علی آقا آنجاست، گفتم ما بیرون مشهد هستیم شما هم تشریف می‌آورید؟ گفت نه. گفتم هوای مشهد خیلی گرم است شما هم تشریف بیاورید. گفت نه می‌ترسم چیزی تقسیم کنند من نباشم.

 

* پای مواعظ آیت‌الله سعادت‌پرور

اگرچه در این مجال کوتاه فرصت پرداختن به آموزه‌ها و تعالیم این عارف پارسا و سالک واصل وجود ندارد اما برای اینکه رشحاتی از نورانیت آن پیر روشن ضمیر بر روح ما هم بتابد، برخی از مواعظ آیت‌الله سعادت‌پرور را در اینجا متذکر می‌شویم که سخن خوبان، غذای روح و جان آدمی است.

*ای عزیزان من! از هواپرستی کناره گیرید تا همه چیز به شما داده شود و بدانید آنچه در هواپرستی می‌جویید در ترک هوا یافت می‌شود. 

*ای عزیزان من! از همسرتان تشکر کنید هر چند غذایی که پخته شور یا بد شده است. وقتی از غذا ابراز رضایت می‌کنید همسرتان خوشحال می‌شود و این باعث رشد و پیشرفت معنوی شما می‌شود. یک بار من در جوانی در خانه با خانواده بداخلاقی کردم در عالم معنا به من گفتند 20 سال ناله‌های تو بی‌اثر شد.

*ای عزیزان من! از کوچکی این اندیشه را در سر داشته باشید که تمام قدرت‌ها در کف عنایت حق است، هیچ‌کس نمی‌تواند اگر خدا نخواهد به من صدمه‌ای زند، من باید به وظیفه‌ام عمل کنم، ولو عالم با من دشمن شوند، اگر چنین شدید آن وقتی که به مقام و ریاست رسیدید یا آنکه وظیفه بزرگی برای شما پیش آمد، از عمل باکی ندارید. 

*ای عزیزان من! اگر می‌توانید در شبانه‌روز چند ساعتی یا لااقل 5 دقیقه را هم به فکر خود باشید، تا بر شما روشن شود چه کاره هستید، برای چه هستید، کجا می‌روید تا عمر به غفلت نگذرد. 

*ای عزیزان من! در امر ازدواج آنقدری که باید به فکر نجابت طرف باشید، به فکر جهات دیگر نباشید؛ چنانچه توانستید جمع بین نجابت و جهات دیگر بنمایید، چه بهتر و الا نجابت مقدم است. پس از ازدواج، دختران شما باید مراعات شوهران خود کنند و پسران شما باید مراعات زناشویی بنمایند. زناشویی و شوهرداری هزاران شرط دارد، به کتبی که وظایف هر دو را نوشته‌اند رجوع نمایید.

*ای عزیزان من! در مقابل شیطان به واجبات و ترک معاصی بپردازید، هنگامی که قدرت معنوی‌تان افزوده شد به ترک مکروهات و انجام مستحبات بپردازید. 

*ای عزیزان من! اگر عمری بی‌خلوص، اعمال خود را انجام بدهید، مثل حیوانی هستید که برای روغن‌کشی شب و روز دور خود می‌چرخد اما راهی را طی نکرده است.

*ای عزیزان من! در عبادات مقید باشید به کیف نه کم.

*ای عزیزان من! اگر نفس را آزاد گذاشتید و مراقب آن نبودید و محاسبه اعمال نکردید و دوش به دوش غفلت عمر را گذراندید، از سوءخاتمه بترسید.

*ای عزیزان من! هیچ زمان از قبر و قیامت نترسید، بلکه از اعمال خود باید ترسید که شما را به چه خطرها بعد از این عالم مبتلا می‌کند.