نکته مهم‌تر اینکه تروئیکای اروپایی این ادعاهای وقیحانه را در بیانیه‌ خود که خطاب به شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی صادر شده مطرح کرده‌! حتما مسؤولان محترم دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان به یاد دارند آژانس در نشست 30 خرداد 99 با اکثریت آرا به قطعنامه پیشنهادی انگلیس، آلمان و فرانسه علیه ایران رای مثبت داد. این قطعنامه با هدف تسهیل پیشبرد استراتژی فشار حداکثری آمریکا علیه کشورمان صادر شد. شورای حکام با استناد به این قطعنامه، از ایران خواست بی‌درنگ با آژانس همکاری کامل انجام دهد و دسترسی آژانس را به تمام سایت‌های هسته‌ای [و هر مکانی که مدنظر بازرسان آژانس می‌باشد!] فراهم کند. 

در تحلیل محتوای بیانیه اخیر تروئیکای اروپا، قصد ندارم بار دیگر ماجرای همیشگی «وقاحت طرف اروپایی» را به شهروندان عزیزمان یادآوری کنم. بیانیه اخیر 3 کشور اروپایی دخیل در برجام با هدف زمینه‌سازی جهت «پیشبرد استراتژی فشار هوشمندانه دولت جو بایدن» علیه ایران منتشر شده است. به عبارت بهتر، بیانیه اخیر، نوعی «ابراز وفاداری مطلق» مکرون، مرکل و جانسون به دولت بایدن در مسیر منازعه با ملت و نظام ما محسوب می‌شود. 

موضوع دیگری که باید مدنظر قرار داد، دلیل «مخاطب قرار گرفتن آژانس» در این بیانیه است. تروئیکای اروپا بارها در تهدیدات پنهان و آشکار خود تاکید کرده: «ارجاع پرونده هسته‌ای ایران از آژانس به شورای امنیت» را در صورت عدول ایران از تعهدات برجامی خود مدنظر قرار خواهند داد. حتی آنها پس از کاهش تعهدات برجامی ایران- که در پاسخ به عهدشکنی مشترک آمریکا و اتحادیه اروپایی در قبال توافق هسته‌ای انجام شد- فعال‌سازی «مکانیسم ماشه» علیه جمهوری اسلامی ایران را کلید زدند. اکنون، با وجود شکست ترامپ برای بقا در کاخ سفید، هم‌افزایی ضدایرانی آمریکا و ۳ مهره اروپایی آن، وارد فاز آشکارتری شده است. 

صورتبندی بازی ضدایرانی مشترک آمریکا و اتحادیه اروپایی علیه ایران در دوران ریاست‌جمهوری جو بایدن، با توجه به بیانیه اخیر صادرشده از سوی تروئیکا دیگر دشوار و پیچیده به نظر نمی‌رسد. این «بازی مشترک»، دارای ۲ «جزء مهم» است:

نخست دموکرات‌ها بدون آنکه در عمل تحریمی را علیه جمهوری اسلامی بردارند و به تعهدات اقتصادی، اعتباری و تجاری خود تن دهند، در ظاهر به توافق هسته‌ای بازمی‌گردند و با شعار زیبا اما فریبنده «چندجانبه‌گرایی»، تسخیر «افکار عمومی» را آغاز می‌کنند! 

دوم تروئیکای اروپا، با بالا بردن چماقی به نام «آژانس بین‌المللی انرژی اتمی»، تهدید «ارسال پرونده ایران به شورای امنیت» را همواره زنده و به لحاظ زمانی نزدیک نگاه می‌دارد. در این صورت، با توجه به بازگشت ظاهری آمریکا به برجام، دولت بایدن نیز حق فعال‌سازی مکانیسم ماشه را (همگام با اروپا) پیدا خواهد کرد و دیگر نمی‌توان بابت ارسال پرونده ایران از سوی آژانس(یا کمیته مشترک برجام) به شورای امنیت، به لحاظ حقوقی انتقادی به واشنگتن‌دی‌سی وارد کرد! 

همان‌گونه که مشاهده می‌کنیم، بازی مشترک تروئیکا و دموکرات‌ها، معطل حضور بایدن در کاخ سفید باقی نمانده است. بیانیه اخیر تروئیکای اروپا، خروجی مذاکره محرمانه‌ای بود که بایدن 2 روز پس از پیروزی‌اش در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در مکالمه تلفنی با امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه و بوریس جانسون، نخست‌وزیر انگلیس انجام داد. به عبارت بهتر، آمریکا از اتحادیه اروپایی خواسته است منتظر جا‌به‌جایی رسمی قدرت در کاخ سفید نماند و «مین‌گذاری جدید در مسیر برجام» را آغاز کند. تروئیکای اروپا نیز به این دستور بایدن به‌سرعت عمل کرده است! 

با تأسف بسیار زیاد باید گفت درست در زمانی که جناب آقای دکتر ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان مشغول تاختن و متهم کردن همیشگی جریان‌های منتقد سیاست خارجی منفعل و دیپلماسی التماسی حاکم بر وزارت خارجه بود، تروئیکای اروپا تدوین بیانیه هدفمند اخیر ضدایرانی خود در آژانس را آغاز کرده بود! بهتر بود آقای ظریف که گویا از هول پیروزی بایدن در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، کنترل‌شان بر احساسات و هیجانات خود را نیز از دست داده‌اند- ‌چنانکه در سخنان اخیر ایشان نیز متاسفانه این موضوع مشخص بود- به فکر ارسال یک ویدئو یا حداقل انجام یک مصاحبه علیه تروئیکای اروپا و بازی کثیف آنها علیه جمهوری اسلامی ایران بودند! کاش ایران دارای وزیری در دستگاه دیپلماسی بود که به جای «دلجویی از دشمنان ملت ایران» بابت «خشم ملت ایران از بدعهدی و بدذاتی آنها»، از ملت ایران می‌خواست قدرتمندانه و عزتمندانه پشتیبان کشور و نظام در مسیر خنثی‌سازی توطئه‌های مشترک و پایان‌ناپذیر آمریکا و کشورهای اروپایی باشند! کاش آقای ظریف به جای آنکه «لغو تحریم‌ها تا قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1400 در ایران» را نگرانی جریان‌های داخلی (کنایه به جریان‌های منتقد عملکرد دولت) بدانند، اساسا به این سوال پاسخ می‌دادند: آیا اساسا قرار است تحریمی علیه ایران لغو شود یا خیر! 

امیدواریم پاسخ‌دهی آقای ظریف به این سوال مهم، مانند پاسخ‌دهی ایشان در سال 2015 (زمان انعقاد اولیه برجام) به سوال «امکان خروج دولت بعدی آمریکا از توافق هسته‌ای» نباشد؛ جایی که ایشان با صدایی رسا گفتند: «برجام توافقنامه‌ای چندجانبه است که به تایید 15 عضو شورای امنیت رسیده و قطعنامه 2231 نیز پیرو آن به تصویب رسیده است. بدیهی است رئیس‌جمهور بعدی آمریکا، حتی اگر بخواهد نمی‌تواند از برجام خارج شود!».