نوید مؤمن: هنوز دستمان بر قلم نمیرود تا کنار نام زیبای دکتر «محسن فخریزاده» لقب زیباتر «شهید» را قرار دهیم و با دیدگانی غمبار از فقدانش بنویسیم.
درست زمانی که طنین صدای طبل پیروزی بایدن و دموکراتها بزم شادی طرفداران مذاکره دوباره با کاخ سفید در کشور را گرم کرده بود، «حاجمحسن فخری» غریبانه رفت. همگان به یاد دارند نام و هیمنه و اقتدارش لرزه بر اندام شیطان بزرگ، آلصهیون و آلسعود میانداخت. همان زمانی که یوکیا آمانو، مدیرکل سابق آژانس و بازرسان این نهاد غربی- عبری برای مصاحبه با این دانشمند بزرگ لحظهشماری میکردند، محرز بود هدف آنها شکافتن مغز و قلب بزرگمردی است که لحظهای شرافتش را به اخم و لبخند و قهر و عشوه دشمنان قسم خورده مرز و بوممان نفروخته بود. خوشا به حالت ای قهرمان واقعی که تا آخرین قطره خونت بر عهد الستی که با شهدا و صدیقین بستی، پایبند ماندی...
آری! آنهایی که برق توافق با گرگ و شغال و کفتار چشمانشان را کور و لسانشان را الکن کرده بود، آگاهانه یا ناآگاهانه چشمان خود را بر تونل مخفی ترویستها که از «وین» و «نیویورک» تا «آبسرد دماوند» مشغول حفر شدن بود، بستند.
امروز نام «حاجمحسن فخریزاده» به میمنت حضور بایدن برای همیشه از لیست تحریمهای سال 2007 سازمان ملل متحد برداشته شد. دیدید چقدر مذاکره با دشمنان زیباست؟! کاش دانشمند شهیدمان زنده بود و این لحظه باشکوه را میدید! اگر چه او امروز در آغوش حاجقاسم سلیمانیها، علیمحمدیها، شهریاریها، احمدیروشنها و رضایینژادها و رفقایش مشغول تلاوت آیه مبارکه «بل احیاء عند ربهم یرزقون» است اما ما در فراقش باید چه کنیم... بماند! اشک چشمانمان ارزانی قهقهههای امروز مدیرکل جدی آژانس، بازرسانش و مقامات سازمان ملل. این هم حتما یک سوءتفاهم بوده است!