مجتبی یوسفی*: مردم اهواز و خوزستان همواره پای انقلاب و نظام ایستادگی کردهاند ولی متاسفانه در سالهای گذشته هر از گاهی شاهد مشکلات ناراحتکننده و بحرانهایی در استان خوزستان هستیم؛ مردم بیشتر از این نمیتوانند کاستیها را تحمل کنند. بارها مشکل خوزستان در بخش زیرساختها را مطرح کردهایم؛ به دلیل عدم توجه و توسعه نامتوازن در این استان طی ادوار گذشته مشکلات امروز که دامنگیر مردم شده به وجود آمده است. مردم این استان همیشه گرفتار بحران هستند؛ در تابستان روستاها گرفتار ریزگردها و تامین آب شرب هستند به طوری که 700 روستا در خوزستان فاقد آب شرب است. این در حالی است که مردم این استان در کنار 5 رودخانه بزرگ و 5 سد بزرگ که به تمام کشور از نظر تامین برق و آب خدمات میدهند ساکنند ولی خودشان در کنار رودخانه، آب شرب ندارند!
در زمستان هم به دلیل تغییر اقلیم صورت گرفته شرایط کنونی برایشان رقم خورده است؛ اینکه یک پیرزن عشایر و عرب و غیور خوزستان بگوید ما دعا میکنیم باران نیاید بسیار تاسفبار است. در 2 سال گذشته شاهد بودیم در اهواز، ماهشهر، بندر امام و خرمشهر دولت تعهداتی را در زمینه احداث شبکه فاضلاب داده بود اما عملی نشد. برخی استانها مثل خوزستان و سیستانوبلوچستان مردمشان برای نیازهای اولیه مثل آب شرب و عدم هدایت فاضلاب دچار مشکلات عدیدهای هستند. قیمت لوازم خانگی چند ده میلیون افزایش یافته؛ به جای اینکه به مردم برای تامین لوازم زندگی کمک کنیم به خاطر سوءمدیریت همه ابزار زندگی مردم در خوزستان را به زیر آب هدایت کردیم.
۲ موضوع در این زمینه وجود دارد؛ یکی تعهدات دولت طی سنوات گذشته برای تامین و تزریق اعتبارات برای توسعه و تکمیل شبکه فاضلاب که رهبر حکیم انقلاب شخصا ورود کرده و سال گذشته 100 میلیون یورو از صندوق را برای این امر اختصاص دادند اما متاسفانه دولت از این 100 میلیون یورو، تازه ماه گذشته 17 میلیون یورو را تخصیص داد. این نشان میدهد مشکل مردم برای دولت اهمیت ندارد. سوءمدیریتهایی که در عدم توجه به اولویتها صورت میگیرد، بخش دیگری از مشکلات خوزستان است. منابعی در سالهای 84 و 85 به استان خوزستان آمد ولی معلوم نشد کجا هزینه شده است. من این مساله را تا آخرین روز نمایندگی دنبال خواهم کرد چون نیمی از وظیفه نمایندگی نظارت است.
6 ماه پیش به وزیر کشور تذکر دادم شما مدیریت بحران ندارید، مدیریت بحران در گام اول یعنی پیشگیری از بروز بحران نه اینکه صبر کنیم بحران به وجود آید بعد چندین برابر هزینه کنیم تا شاید مشکلات حل شود؛ این مدیریت بحران نیست. در سالهای 84 و 85 بالغ بر 149 میلیون دلار وام بانک جهانی به فاضلاب اهواز اختصاص پیدا کرد؛ مسؤولان پاسخ دهند این اعتبار چه شد، بعد از آن دستگیریهایی صورت گرفت اما چه دردی از مردم دوا شد؟ مسؤولان و نمایندگان وقت باید در این باره توضیح دهند.
3 ماه پیش طرح سوالی را از وزیر کشور مطرح کرده و به وزیر نیرو تذکر دادم تعهداتی که باید انجام میشد و نیمی از آن با شهرداری و نیم دیگر با سازمان آب و فاضلاب بود، چرا انجام نشده است؟ گفتم با عدم توجه به اولویتها در خوزستان چند وقت دیگر استان زیر آب خواهد رفت؛ امروز از ما گله میکنند که چرا دخالت میکنید، اجازه دهید شهرداری کارش را انجام دهد. من به عنوان نماینده با وجود اینکه مسؤولیت اجرایی ندارم اما از مردم خوزستان عذرخواهی میکنم ولی مشکلات امروز خوزستان قابل پیشگیری و پیشبینی بود. در بارندگی 12 میلیمتری امسال، اهواز را آب گرفت، سال گذشته 90 میلیمتر بارندگی در عرض 2 ساعت اتفاق افتاد و امسال بیشترین بارندگی که در یک روز ثبت شد، 30 میلیمتر بود.
با وجود اینکه به دولت و مسؤولان اجرایی تذکر دادیم اما اولویتبندیهای دولت دقیق نبود.
استاندار قبلی خوزستان با بودجه دولت میلیاردها تومان روی رودخانه رستوران ساخت؛ اگر برای لایروبی کارون اعتبار نیست، چرا پروژههای غیرضرور اجرا میشود. به شهرداری تذکر دادیم به جای هزینههای میلیاردی برای ساخت آبنما و نورپردازی شهر، شبکه آب سطحی را حداقل در نقاط بحرانی اصلاح کنید اما توجهی به تذکرات نشد. خوزستان در ۲ بخش عدم توجه به زیرساختها و نیز سوءمدیریتها با بهکارگیری مدیرانی که حد و اندازه آنها در اندازه مشکلات این استان نیست از یک بیماری مزمن رنج میبرد.
این موضوعات را بدون شک در مجلس دنبال میکنم، الان وقت کار است و فصل بودجه؛ دولت باید پای کار بیاید و اولویتبندیها بهگونهای باشد که مشکلات ابتدایی مردم خوزستان حل شود، این مشکلات زیبنده خوزستان با 3/14 درصد تولید ناخالص ملی کشور نیست.
* نماینده مردم اهواز و باوی در مجلس