کنفدراسیون فوتبال آسیا برخلاف شعارهای زیبایی که می‌دهد همواره رفتارهای تبعیض‌‌آمیز و سیاست‌زده‌ای علیه فوتبال کشورمان داشته است. کنفدراسیون فوتبال آسیا همواره برخلاف شعارهای زیبایی که درباره جدایی سیاست از فوتبال می‌دهد، تصمیم‌هایش در فضایی سیاست‌زده و تحت تاثیر لابی‌های کشورهایی مثل سعودی و امارات است. شیخ سلمان، رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا همواره با قیافه‌ای حق به جانب نشان می‌دهد به دنبال شایسته‌سالاری است اما در واقعیت فرسنگ‌ها با این ادعاهای شیخ بحرینی فاصله داریم. فوتبال ایران همواره از تصمیمات سیاست‌زده AFC متضرر شده که این روند ادامه‌دار است و گویا پایانی برایش متصور نیست. شعارهای کادوپیچ شده AFC در قبال فوتبال ایران به قدری رنگ و رو رفته است که دیگر نیازی به طول و تفصیل نیست؛ فقط مروری بر اتفاقات

چند وقت اخیر خواهیم داشت. 

 

* محرومیت آل‌کثیر؛ خوش خدمتی به عربستانی‌ها

پرسپولیس اگر آل‌کثیر را در فینال داشت، شاید قهرمان می‌شد اما محرومیتی غیرمنصفانه با شعار جذاب مقابله با نژادپرستی پرسپولیس را از داشتن بهترین مهاجمش محروم کرد. این در حالی بود که همه می‌دانستند آل‌کثیر آن شادی خاص پس از گل را به خاطر برادرزاده‌اش انجام داد؛ نه بی‌احترامی به چشم‌بادامی‌ها و قبل از حضور در پرسپولیس و لیگ قهرمانان آسیا نیز چنین شادی‌هایی انجام داده بود. محرومیت 6 ماهه عیسی آل‌کثیر از فوتبال آن هم به خاطر شادی پس از گل، آنقدر سختگیرانه و حیرت‌انگیز بود که تمام کارشناسان و اهالی این رشته آن را یک تصمیم سیاسی و غیرفوتبالی عنوان کردند. البته برخی مطلعان معتقد بودند چون پرسپولیس با شکست تیم ازبکستانی باید به مصاف النصر عربستانی در نیمه نهایی لیگ قهرمانان می‌رفت، چنین تصمیمی گرفته شد تا بهترین و خطرناک‌ترین مهاجم پرسپولیس با محرومیتی سنگین مواجه شود. البته این مرتبه خوش‌خدمتی AFC به کشور و فوتبال عربستان حاصلی نداشت، چون مهدی عبدی، مهاجم جوان پرسپولیس توانست بخوبی در خط حمله بدرخشد و نماینده سعودی از گردونه رقابت‌ها حذف شد. 

 

* سلب حق میزبانی تیم‌های ایرانی به سود عربستانی‌ها

باشگاه‌های ایرانی مد‌ت‌هاست در لیگ قهرمانان آسیا به ناحق از میزبانی تیم‌های عربستانی محروم شده‌اند. باشگا‌‌ه‌های عربستانی با ادعاهای غیرواقعی مبنی بر نبود امنیت در کشورمان از سفر به ایران خودداری کردند‌؛ این در حالی است که خود شیخ سلمان، رئیس و سایر مسؤولان کنفدراسیون آسیا بارها در امنیت و آرامش کامل به ایران سفر کرده و می‌دانند که برگزاری مسابقه تیم‌های ایرانی و عربستانی در کشور ثالث فقط به سود فوتبال عربستان است. زیرا قبل از انتشار ویروس کرونا تیم‌های عربستانی از مواجهه با ورزشگاه‌های پر از تماشاگر در ایران هراس داشتند؛ نه از نبود امنیت! با این حال AFC با تحمیل چنین تصمیم سیاست‌زده‌ای ضمن محرومیت تیم‌های ایرانی از بازی در ورزشگاه خانگی و داشتن تماشاگر، هزینه‌های سنگین میزبانی در کشور سوم را به فوتبال و باشگاه‌های ایرانی تحمیل کردند. 

 

* نادیده گرفته شدن فوتبالیست‌های ایرانی در ترین‌های آسیا

کارشناسان فوتبال همواره از مراسم ترین‌های فوتبال آسیا انتقاد کرده‌ و می‌گویند در این مراسم هم شایسته‌ها جایزه نمی‌گیرند، بلکه جوایز بر اساس لابی‌گری کشورهای مختلف از جمله عربستان سعودی و امارات عربی متحده تقسیم می‌شود. بارها حق فوتبالیست‌های ایرانی در این مراسم نادیده گرفته شده و با وجود شایستگی فراوان جایزه به آنها نرسیده است. شاخص‌ترین و ملموس‌ترین نمونه آن علیرضا بیرانوند است که با وجود درخشش و شایستگی فراوان جایزه بهترین بازیکن سال آسیا به او نرسید. 

 

* لغو قرارداد حق پخش تلویزیونی و پرداخت نشدن مطالبات

یکی دیگر از اقدامات تبعیض‌آمیز و حیرت‌انگیز کنفدراسیون فوتبال آسیا لغو قرارداد حق پخش تلویزیونی با ایران بود، آن هم به بهانه‌های واهی از جمله تحریم‌ها! این اقدام عجیب در حالی انجام شد که فیفا هم بارها تاکید کرده نباید در فوتبال ردی از سیاست دیده شود اما هم فیفا و هم AFC عملا در راه تحقق اهداف خاص سیاسی دشمنان ایران گام برمی‌دارند. آخرین نمونه این تلاش‌ها هم فینال لیگ قهرمانان آسیا 2020 بود که کنفدراسیون آسیا با جوسازی تلاش کرد صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران را از پخش مسابقه پرسپولیس و اولسان کره‌جنوبی محروم کند. در واقع این تصمیم علیه مردم فوتبالدوست ایرانی گرفته شد و می‌خواستند هواداران فوتبال در ایران از تماشای بازی محروم شوند. صادر نشدن ویزای عوامل و مجری برنامه فوتبال برتر در جریان فینال لیگ قهرمانان نیز فقط نشان از رویه سیاست‌زده کنفدراسیون فوتبال آسیا در قبال کشورمان دارد که هر بار و دوره‌ای، جلوه و نمودی دارد. 

***

فینال لیگ قهرمانان آسیا در سال 2020،‌ یک نماینده ایرانی به خود دید و تیم فوتبال پرسپولیس موفق شد به عنوان تیم برتر غرب آسیا به فینال این مسابقات راه پیدا کند.  پرسپولیس در این مسیر حریفان قدرتمندی را پشت ‌سر گذاشت و توانست با شکست حریفانش، دوباره خود را در فینال این رقابت‌ها ببیند. 

پرسپولیس در مرحله نهایی مسابقات لیگ قهرمانان آسیا مقابل اولسان هیوندای کره‌جنوبی قرار گرفت و موفق شد بازی پایاپایی با این تیم کره‌ای داشته باشد و حتی گل اول این مسابقه را به ثمر رساند اما در اتفاقی غیرمنتظره و با کمک VAR، تیم اولسان موفق شد ۲ گل به شاگردان یحیی گل‌محمدی بزند و مقام قهرمانی این رقابت‌ها را کسب کند. 

پرسپولیس باخت و باز هم تکرار این جمله که «چیزی از ارزش‌های ما کم نمی‌شود» هم آغاز شد. این حرف قطعا درست خواهد بود اما کسی هست که در فینال آسیا بگوید چیزی به حرفه‌ای‌گری فوتبال ایران اضافه شد؟

فوتبال ایران سال‌هاست به نبود تفکر حرفه‌ای می‌بازد و موضوع را باید از همین VAR که می‌گویند بلای جان پرسپولیس شده آغاز کرد.  چندین سال است فوتبال جهان از تکنولوژی VAR بهره می‌برد و این تکنولوژی راه را برای بازیکنانی که می‌خواهند از چشم داور فرار کنند، می‌بندد و این یعنی احتیاط بیشتر بازیکنان در میدان بازی. 

پرسپولیس روی ۲ بی‌احتیاطی واضح و روشن، ۲ پنالتی تقدیم حریف خود کرد.  این ۲ پنالتی شاید هیچ وقت در لیگ برتر فوتبال ایران دیده نمی‌شد و در نهایت باید از کارشناسان داوری می‌شنیدیم داور بازی در چند صحنه اشتباه کرد. شاید پرسپولیسی‌ها فراموش کردند در فینال آسیا شرایط و امکانات کاملا متفاوت است و همین تفاوت‌هاست که باعث می‌شود تیمی به موفقیت برسد. 

در جریان بازی و بعضی صحنه‌ها باز هم شاهد تکرار صحنه دلخراش بازی ایران و ژاپن در جام ملت‌های آسیا بودیم و بازیکنان پرسپولیس در بعضی لحظات، اعتراضات شدیدی در جریان بازی به داور داشتند که هر لحظه می‌شد اتفاق تلخ بازی ایران و ژاپن تکرار شود. اینها نتایج کارهایی است که همچنان فوتبال ایران از آن درس نمی‌گیرد و نمی‌خواهد تفکر جدید و حرفه‌ای را به فوتبال اضافه کند. 

همین مسائل است که باعث می‌شود مهدی مهدوی‌کیا بگوید تیمی که به فینال آسیا صعود کند، «شاهکار» کرده است. درست هم می‌گوید.  زیرساخت فوتبال ایران و نگاه حرفه‌ای آن، همین را می‌طلبد. مهدوی‌کیا در آلمان است و آکادمی کیا را مدیریت می‌کند. او از کمبودهای فوتبال ایران گفت و عقب‌ماندگی فوتبال ایران در قیاس با فوتبال شرق آسیا را تشریح کرد: «در فوتبال آلمان، الان در هر تیمی، یک بازیکن ژاپنی و کره‌ای تاثیرگذار دیده می‌شود. این اتفاق، نتیجه کار و تلاش فوتبال این کشورها بوده است و قابل مقایسه با فوتبال ایران نیست.  ما سال‌ها داریم درباره این مسائل صحبت می‌کنیم اما هیچ زیرساختی وجود ندارد. آیا ما توانستیم زمین تمرین خوبی درست کنیم یا موفق شدیم مربی باکیفیت به دنیا معرفی کنیم؟ این مسائل در کشور ما به هیچ عنوان دیده نمی‌شود و ما سال‌های سال از این ۲ کشور عقب هستیم».

روی هم رفته، یک فینال آسیایی دیگر هم برای نماینده ایران از دست رفت اما «شاهکار» این نماینده برای فوتبال ایران ثبت شد. شاهکاری در بحران فوتبال ایران رقم خورده است؛ فوتبالی که همچنان از افتضاح‌های مدیریتی رنج می‌برد و بلاتکلیفی‌های بی‌شمارش، جان و توانی برای فوتبالی‌ها و فوتبال‌دوستان نگذاشته است.