گروه اقتصادی: صندوق توسعه ملی با هدف در نظر گرفتن سهم آیندگان، سال 89 تشکیل شد. با اتمام دولت دهم، دولتمردان روحانی ادعاهایی را مبنی بر خالی بودن صندوق توسعه ملی مطرح کردند اما بررسیها نشان میدهد نهتنها این صندوق در آغاز دولت یازدهم خالی نبود بلکه دولتهای یازدهم و دوازدهم با عدم پرداخت کامل تعهداتشان به صندوق و بیشبرداشت از آن، موجودی این صندوق را کاهش دادهاند. به گزارش «وطن امروز»، از آنجا که منابع نفتی به عنوان یک ثروت ملی و بیننسلی به شمار میآید، مدیریت فروش این منابع باید به گونهای باشد تا سهم نسلهای آینده نیز در نظر گرفته شود. به این منظور منابع حاصل از فروش نفت یا باید صرف ساخت زیرساختهایی شود که آیندگان نیز بتوانند از آن استفاده کنند یا با ذخیره بخشی از آن، سهم نسلهای آتی کنار گذاشته شود. همچنین در مواقعی که درآمد سرشار نفتی نصیب کشور میشود، اگر درآمدهای حاصل از فروش منابع طبیعی به اقتصاد وارد شود، موجب پایین آمدن نرخ ارز به صورت مصنوعی میشود و این اتفاق با فراهم کردن صرفه اقتصادی واردات، عملا توان رقابت را از تولیدکننده داخلی میگیرد و منجر به نابودی صنایع داخلی میشود. همچنین ذخیره منابع حاصل از نفت و فروش ثروت ملی در سالهای پردرآمد میتواند کشور را از کمبود منابع در سالهایی که امکان فروش این منابع را ندارد نجات دهد. به منظور در نظر گرفتن سهم نسلهای آینده از فروش نفت خام به عنوان ثروت ملی، مدیریت تزریق این منابع به اقتصاد کشور و ذخیره آن با هدف جلوگیری از کمبود منابع در سالهایی که درآمد کشور کاهش مییابد، صندوق ذخیره ارزی سال 1379 در کشور تاسیس شد. این صندوق سال 1389 در چارچوب قانون برنامه پنجم توسعه و برای جلوگیری از خرج شدن درآمدهای نفتی در قالب بودجه جاری دولت و صرف شدن آن برای اعطای تسهیلات به بخش تولید کشور به صندوق توسعه ملی تغییر نام داد. بر اساس برنامه پنجم توسعه، سهم صندوق توسعه ملی از درآمدهای نفتی در سال ۱۳۹۰ معادل ۲۰ درصد تعیین و مقرر شد هر سال ۳ درصد به این سهم اضافه شود.
* دعوا بر سر میزان منابع صندوق
با اتمام کار دولت دهم، ادعاهای مسؤولان دولت یازدهم درباره خالی بودن این صندوق و جارو کردن آن توسط دولت دهم تا جایی بالا گرفت که این صندوق در اطلاعیهای به شفافسازی درباره منابع این صندوق پرداخت. بر اساس اطلاعیهای که چهارشنبه یکم آبان ۱۳۹۲ توسط صندوق توسعه ملی جهت شفافسازی آمار منابع این صندوق منتشر شد، آخرین عملکرد منابع و مصارف صندوق تا پایان تیرماه سال ۱۳۹۲ اعلام شد که نشان میداد ادعای دولتمردان روحانی درباره خالی بودن صندوق توسعه ملی کذب محض بوده است. در اطلاعیه صندوق توسعه ملی آمده بود: کل منابع واریزی به حساب صندوق تا تاریخ ۳۱ تیر ۱۳۹۲ یعنی پایان کار دولت دهم، 9/52 میلیارد دلار بوده که فقط 1/20 میلیارد دلار آن بابت تسهیلات ارزی-ریالی پرداخت شده بود، بنابراین مابقی منابع صندوق یعنی رقم 8/32 میلیارد دلار آن به صورت نقد یا تعهدی مانده بود. از این مبلغ، 7/14 میلیارد دلار آن تعهدات صندوق بابت طرحهای ارزی مصوب در دولت دهم بود، یعنی هنوز پرداخت نشده بود و در اختیار صندوق بود. 1/18 میلیارد دلار آن هم مانده قابل تخصیص در شروع به کار دولت یازدهم بود. ولیالله سیف، رئیسکل بانک مرکزی دولت روحانی هم در این باره اعلام کرده بود: از ابتدای تأسیس صندوق توسعه ملی در سال ۱۳۸۹ تا پایان مردادماه ۱۳۹۲ در مجموع معادل ۵۴ میلیارد و ۹۵۹ میلیون دلار از محل وصولیهای ناشی از صادرات نفت و گاز، سود متعلقه به موجودی حساب، بازدریافت اعتبارات ارزی داخلی و مانده حساب ذخیره ارزی به صندوق توسعه ملی واریز شد که در مدت مذکور در مجموع ۱۹۵۸۲ میلیون دلار از صندوق برداشت شد که عمدتا مربوط به گشایش اعتبارات اسنادی و مصارف ارزی دولت بود، بنابراین مطابق آمار سیف، موجودی صندوق توسعه ملی در ابتدای دولت یازدهم 5/35 میلیارد دلار بود.
* رابطه دولت روحانی با صندوق توسعه ملی
در قانون برنامه ششم توسعه، کف رقم واریزی به صندوق توسعه ملی از درآمدهای نفتی در سال اول (سال ۱۳۹۶)
۳۰ درصد شد و باید در ادامه هر سال ۲ درصد به این رقم اضافه میشد. دولت دهم در لوایح بودجه سالهای ۱۳۹۰، ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲، سهم مصوب قانون برنامه پنجم توسعه را رعایت کرد و هر سال هم ۳ درصد آن را افزایش داد اما دولت یازدهم به بهانههای مختلف همچون کاهش قیمت نفت یا تحریمها، سهم مصوب برنامههای پنجم و ششم را رعایت نکرد و هر سال سهم کمتری به صندوق توسعه ملی داد.
***
[در دولت روحانی ورودی صندوق توسعه کاهش و برداشتها افزایش یافت]
ناظر صندوق توسعه ملی در مجلس دهم درباره میزان برداشت دولت از منابع صندوق توسعه ملی به «وطن امروز» گفت: برخی رقمهایی که دولتها از صندوق توسعه ملی دریافت میکردند به عنوان برگشت از هزینه حساب شد و جزو بدهی دولت حساب نشد، یعنی دولت دیگر قرار نیست آنها را پس بدهد. به عنوان مثال برداشت ۴۵ هزار میلیارد تومانی دولت از صندوق توسعه بر اساس مصوبه سران قوا، ۲۰۰ میلیون دلار برای زلزله کرمانشاه، ۲۴۰ میلیون دلار برای سیل و یک میلیارد یورو برای کرونا جزو برداشتهایی بود که توسط دولت آقای روحانی صورت گرفت و این مبالغ به عنوان تسهیلات در نظر گرفته نشده و بازپرداختی نخواهد داشت.
محمد حسینی ادامه داد: طبق بند «د» تبصره ۴ بودجه سال ۹۷ بالغ بر ۱۴ هزار و ۳۷۵ میلیارد تومان معادل ۲ میلیارد و ۷۵۰ میلیون دلاراز این صندوق برداشت شد که البته مصوبه مجلس پرداخت ریالی بود اما بعدا دولت نامه نوشت و بخشی از آن را به صورت دلاری طلب کرد. بخش دیگری از تعهدات که مربوط به تسهیلات اعطایی شامل بندهای تبصره 4 بودجههای سنواتی برای تملک داراییها به صداوسیما و مهار آبهای مرزی، انتقال آب به دشت سیستان، توسعه اراضی خوزستان و ایلام، بخش اندک عیدانه دولت دهم و سایر موارد و تکالیف بودجهای از سال ۹۴ تا ۹۸ است، نیز بالغ بر ۲۰ میلیارد و ۳۲۷ میلیون دلار میشود. وی با بیان اینکه دولت در سالهای ۹۷ و ۹۸ نیز به غیر از موارد گفته شده تنخواه از صندوق توسعه ملی برای تامین کالاهای اساسی و ذخایر استراتژیک گرفته است، بیان داشت: از این محل نیز در مجموع ۲ میلیارد و ۹۳۵ میلیون دلار به صورت تنخواه برداشت صورت گرفت که البته طبق مصوبه، بدون پرداخت سود است. در مجموع نیز بیش از ۲۶ میلیارد دلار تا پایان سال ۹۸ دولت به صندوق بدهی دارد. حسینی با اشاره به جزئیات مصوبات هیات امنای صندوق توسعه ملی تصریح کرد: به دلیل آنکه دولت پولی برای بازپرداخت تسهیلات و برداشتهای سررسید شده نداشت، بازپرداخت آنها به سال ۱۴۰۱ موکول شد. مثلا منابعی که در سال ۹۷ بوده و باید در سال ۹۹ سررسید شود به سالهای آتی موکول شد. حسینی افزود: میزان منابع ورودی صندوق توسعه از جانب دولت در سالهای گذشته با کاهش چشمگیری مواجه شده است، به این صورت که دولت در سال ۹۷، ۱۴ میلیارد دلار و در سال ۹۸، صرفا ۳ میلیارد دلار به این صندوق واریز کرده و از طرفی برداشتهای آن نیز در این سالها نسبت به سالهای گذشته بسیار بیشتر شده است، بنابراین موجودی صندوق توسعه ملی در مقایسه با ابتدای دولت یازدهم کاهش یافته است.