دکتر هادی بیگی‌نژاد*: آقای صالحی اعلام کردند برای مصوبه مجلس درباره لغو تحریم‌ها بار مالی دیده نشده است اما خوب است انسان ثبات شخصیت داشته باشد. روزی که در جریان تصویب برجام می‌گفتند هر زمانی که بخواهیم به شرایط قبل از برجام برگردیم می‌توانیم در بازه زمانی کوتاه برگردیم، خب! امروز طبق مصوبه قانونی مجلس، وقت برگشتن است و باید مطابق قانون، دست‌اندرکاران برجام از مسیری که رفتند برگردند. معلوم است گاهی حرف‌هایی ‌زده می‌شود که خودشان هم به آن باور ندارند. 

یک- تصمیم مجلس در تصویب این قانون یک تصمیم کاملا عقلانی است. مجلس در این طرح اعلام کرده کسانی که علیه جمهوری اسلامی ایران اقدام کردند و ما هم پذیرفتیم به واسطه اقدام آنها محدودیت‌هایی را برای خودمان اعمال کنیم؛ از جمله اینکه از IR1 فراتر نرویم، بیشتر از 200 کیلو ذخیره اورانیوم غنی‌شده نداشته باشیم و غنی‌سازی بیشتر از 67/3 درصد نداشته باشیم، حالا باید به تعهدات‌شان عمل کنند. ما این محدودیت‌ها را برای فعالیت‌های خودمان اعمال کردیم اما هیچ آورده‌ای از این تعهدات نداشتیم و هیچ امتیازی از طرف مقابل نگرفتیم. عقل حکم می‌کند وقتی طرف مقابل هیچ گامی برنمی‌دارد، ما هم به خانه اول برگردیم. 

آنها چیزی از دست ندادند اما ما امتیازات زیادی از دست دادیم و میلیاردها دلار هزینه‌ای که برای رسیدن به دانش صلح‌آمیز هسته‌ای خرج کرده بودیم هم از بین رفت. از این رو منطق می‌گوید بگوییم اول درباره آنچه ما از دست دادیم به جمع‌بندی برسیم، بعد بر سر موضوعات دیگر با هم حرف می‌زنیم. 

اعتبارات این طرح راه دارد و بنده در این باره به طور جدی پیگیری کردم. کسی که ماه‌های آخر فعالیتش است حال و حوصله انجام کار جدید ندارد و ما هم از مجموعه انرژی اتمی و آقای صالحی انتظار نداریم کار جدیدی شروع کنند؛ البته اگر نیت انجام یک کار باشد، حتما مسیر مالی آن را نیز بلد هستند. طرح مجلس به نفع دولت است. با وزیر امور خارجه جلساتی را در مجلس برگزار کردیم و به این توافق رسیدیم که دستگاه دیپلماسی کشور برای مذاکره با کشورهای مختلف اقدام و طرح مجلس را برای همه تفسیر و تشریح کند. 

باید طرح مجلس برای همه کشورهای دنیا ترجمه شود. طرح مجلس این است که یک کانال مالی برای جمهوری اسلامی ایران ایجاد شود تا بتوانیم نفت بفروشیم و پول آن را بگیریم. اگر این اتفاق افتاد ما محدودیت‌هایی را که از قبل قبول کرده بودیم دوباره اعمال می‌کنیم؛ برای این کار ۲ ماه هم به طرف‌های مقابل فرصت دادیم تا فکرهای خود را کرده و مشخص کنند چه تصمیمی خواهند گرفت. 

این اقدام راهکار منطقی برای شرایط فعلی است، باید با ترجمه طرح مجلس توضیح دهیم هیچ اتفاق عجیبی رخ نداده است، فقط کافی است شما به تعهداتی که امضا کرده‌اید عمل کنید و یک کانال مالی برای جمهوری اسلامی ایران ایجاد شود تا ما بتوانیم نفت‌مان را بفروشیم. 

اگر این را پذیرفتند ما تغییری در مسیر هسته‌ای خود ایجاد نمی‌کنیم. 

دو- دولت از مصوبه مجلس احساس خطر می‌کند چون به نظر می‌رسد مبنای تفکر دولت و وزارت امور خارجه ترس است. سال‌های 82 تا 84 برای اینکه پرونده جمهوری اسلامی ایران به شورای امنیت نرود، هر باج هسته‌ای که فکرش را بکنید به غرب دادند، امروز هم در قالب برجام شورای امنیت تمام مجوزها را از ما گرفته جز مقدار کمی امکان غنی‌سازی اورانیوم. در این ماجرا در حقیقت پرونده ما ذیل فصل 7 در شورای امنیت بررسی شده و در برجام هم چند بار کلمه فصل هفتم آمده است ولی دولت از اینکه دوباره درباره این قضیه صحبت شود می‌ترسد، از این رو بر این باور است اگر چیزی هم به دست نیاوردیم همین که پرونده هسته‌ای ما در شورای امنیت مطرح نیست برای ما دستاورد است(!) در حالی که شورای امنیت هر کاری که می‌خواست انجام داد. دولت از چه چیزی می‌ترسد؛ در شرایطی که شورای امنیت سازمان ملل هر طور که می‌خواست ما را زد؟!

* عضو هیأت‌رئیسه کمیسیون انرژی مجلس