آن مخترع برجام بی‌ثمر، آن پیشوای تصمیمات بی‌اثر، آن گلابی‌پز خدوم دولت، آن گرداننده امور ملت، آن صاحب زنونابین و نمکدون، خیرالروسا دکتر فریدون، بزرگ قوم دولتیون بود. تصمیمات دقیقه نودی‌اش زبانزد خاص و عام بود و فی‌الاجمال از عجایب قرن بود. 

گویند در ابتدای حال، با وعده 100 روز، پشت میز ریاست نشست. 

بیکار بن‌علاف گوید: شبی او را به خواب دیدم که لباس مارک به تن از بالای توچال به پایین قل خورد. او را پرسیدم از تحقق وعده‌ها. گفت: یا ابن‌علاف، 7 سال است مردم را راضی یافتم. گفتم: چگونه؟ گفت: نظرسنجی چهره به چهره. 

وی را به 1+5 و مذاکره عنایتی بود و این جماعت را بدو ارادتی نبود. هم از این روی، جماعت به برجام وفا نکرده لیکن وی ول‌کن نبود. 

نقل است که روزی مریدان را گفت: شما را پندی باید. مریدان جامه دریدند و پند خواستند. گفت: قصور از دولت قبل است. مریدان دوباره جامه دریده را دریدند و توضیح خواستند. پاره‌ای کشک به آنها بخشید تا باقی عمر ریاست را بسابند و جامه بدرند.