جیک سالیوان گفته «قصد داریم نزاکت را چیز خوبی تلقی کنیم اما نزاکت ابزار سیاست خارجی نیست».
آخجان. قبلا در مذاکره فقط میشد بدعهدی آمریکاییها را به جهانیان ثابت کرد. اما حالا یک بهانه دیگر هم جور شد و این بار میتوانیم برویم مذاکره تا جهانیان را متوجه بیتربیتی آنها کنیم و آبرویشان را ببریم. فلذا مشاهده صحنههای زیر در تیم مذاکرهکننده بایدن دور از انتظار نیست:
- فحش گذاشتیم هر کی بالستیکش رو تعطیل نکنه!
+ هیچ وقت برای یک ایرانی فحش نذار.
- شما ساکت! تو اون شهرای موشکیتون!
+ آقاااااا نزاکت رو رعایت کن خبرنگار نشستهها!
- حالا نزاکت که ابزار سیاست خارجی نیست ولی منظورم این بود که تو شهرای موشکیتون باید بتن بریزید.
+ (نفس راحت) زودتر بگو خب... ترسیدیم.
- میریزید دیگه؟
+ (با جدیت) باشه ولی اگه یه بار دیگه حرف زشت بزنین، فقط خودکار پرت نمیکنیم... خودکارو میذاریم لای انگشتاتون!