بدون شک بازی دوشنبه استقلال- پرسپولیس یکی از زیباترین داربیهای تاریخ بود؛ 4 گل به علاوه کلی صحنه جذاب. یکی از مهمترین دلایل این جذابیت نترسیدن مربیان 2 تیم بود. اگر چه استقلال بعد از گل زودهنگامش عقب کشید اما فکری با تعویضهایش نشان داد علاقهای به دفاع مطلق ندارد اما باید پذیرفت وقتی تیمی در داربی پیش میافتد، به صورت ناخودگاه به دفاع میرود. درست مثل تیم گلمحمدی که ناخواسته 10 دقیقه انتهایی به عقب رفت و گل تساوی را دریافت کرد. بدون شک نترسیدن هر 2 مربی تاثیر بسزایی در زیبا شدن بازی داشت. آنها هرگز تعویض تدافعی انجام ندادند و به بازیکنانشان هم سفارش نکردند به عقب بازگردند. البته باید پذیرفت پرسپولیس با توجه به سبک و سیاق فوتبال زمینی و مالکیت توپ نقش بیشتری در این زیبایی داشت اما از یاد نبریم اگر استقلال میخواست اتوبوس بچیند شاید هرگز 4 گل را نمیدیدیم.
سرنوشت یحیی گلمحمدی و محمود فکری در دوئل بزرگان میتوانست به 2 مسیر متفاوت ختم شود. تضعیف یا تکریم؛ هر یک میتوانست سهم آنها در پایان داربی باشد. در یک سوی میدان گلمحمدی که در ۳ بازی پیدرپی لیگ به نتیجه مساوی رضایت داده بود، میتوانست با حلاوت برد داربی و کسب ۳ امتیاز علاوه بر تزریق روحیه دوباره به جنگجویان پرسپولیس، خود را بیمه کند. البته سرخپوشان برای رسیدن به این امر کم تلاش نکردند و با کمی دقت بیشتر میتوانستند پیروز میدان شوند؛ بازی مالکانه پرسپولیس و در اختیار داشتن توپ و میدان گواه این موضوع است. مضاف بر اینها، به باد رفتن ۱۴ امتیازی شدن سرخها در جدول لیگ و قرار گرفتن میان مدعیان عنوان قهرمانی، مساله دیگری بود که در شهرآورد سوخت شد؛ ۱۴ امتیازی که تیم یحیی را تا رده هفتم با ۳ بازی کمتر نسبت به بقیه تیمها میبرد. جدا از تمام این موضوعات، اضافه شدن یک مساوی به مساویهای
تاریخ شهرآوردها به ضرر پرسپولیس تمام شد. به استناد سایت متریکا، سومین تساوی پیاپی یحیی در شهرآوردها و ادامهدار شدن روزشمار پیروز نشدنهای قرمزها در لیگ، با اضافه شدن یک مساوی به جمع مساویهای دیگر رقم خورد.
در سوی دیگر، محمود فکری بود که برگ برندهاش نسبت به پرسپولیس یحیی، روحیه فوقالعاده تیمش بود. فکری در شرایطی برابر میهمان خود صفآرایی میکرد که با رسیدن به صدر جدول و بازیهای مطلوب اخیر، دل هواداران را حسابی به دست آورده بود. ۳ پیروزی از ۴ دیدار اخیر و عملکرد بینظیر رشید مظاهری، هواداران استقلال را دلگرم میکرد اما آبیها نیز مانند قرمزها نتیجه مساوی اصلا به سودشان نبود. استقلال علاوه بر از دست دادن صدر جدول، پرسپولیس را نیز همچنان بدون باخت در لیگ نگه داشت. مضاف بر آن، استقلال به رکورد بد خود یعنی ۱۰۴۷ روز پیروز نشدن در داربی مقابل حریف سنتی ادامه داد (برد در زمان رسمی مسابقه نه ضربات پنالتی) که این رکورد عجیب و غریب با مساوی آنها با مدت زمان بیشتری روبهرو خواهد شد. با ذکر این دلایل گفته شده، بیستویکمین مساوی تاریخ شهرآوردها، نتیجهای بود که به ضرر هر ۲ تیم بویژه هر ۲ مربی تمام شد تا هر چه محمود فکری و یحیی گلمحمدی برای این بازی رشته بودند، پنبه شود.
* سؤال از نوراللهی: آن خط و نشانها چه شد؟
احمد نوراللهی، شماره 8 و یکی از کاپیتانهای تیم پرسپولیس پس از دیدار فینال آسیا جای اینکه به فکر جبران اشتباهش با تمرین و تلاش بیشتر باشد، در اقدامی عجولانه یک استوری کنایهای را در اینستاگرام خود منتشر کرد. نوراللهی در استوری مذکور برای رقبای داخلی پرسپولیس خط و نشان کشید و در پایان هم اعلام کرد منتظر خیلیهاست! اما در عمل این اقدام نوراللهی بیشتر به ضرر خودش تمام شد و شماره 8 پرسپولیس با انتشار این استوری فشارها روی خودش را بیشتر کرد و به نوعی تمرکز را از خود گرفت. در چند دیدار اخیر به وضوح شاهد دوندگی بالا و تلاش بسیار زیاد نوراللهی بودهایم اما شماره 8 قرمزپوشان در زدن ضربات آخر بسیار ضعیف عمل کرده که نشان از عدم تمرکز این بازیکن دارد. نوراللهی با سکوت و تمرین بیشتر میتوانست روی عملکرد خود تمرکز کند و اشتباهاتش را در نیمهنهایی جام حذفی و فینال آسیا جبران کند اما با اقدام بچگانه در فضای مجازی همه را علیه خود شوراند و حالا علاوه بر عملکرد ضعیف در بازی نیمهنهایی جام حذفی با استقلال و بازی با اولسان در فینال آسیا، با هدر دادن موقعیتهای مسلم گلزنی در دیدار برابر نساجی و همچنین استقلال، در لیگ هم امتیازات مهمی را از تیمش گرفته است.
* عارف نیمکتنشین میشود
محمود فکری، سرمربی استقلال به همراه کادر فنی و بازیکنان این تیم به عملکرد عارف غلامی مدافع آبیها در داربی ۹۴ بشدت انتقاد کردند. عارف غلامی در دیدار مقابل پرسپولیس اشتباههای فاحشی داشت. او هم روی گل اولی که استقلال دریافت کرد تعلل کرد و هم روی گل دوم پرسپولیس. در چند صحنه هم باعث تکبهتک شدن بازیکنان پرسپولیس با رشید مظاهری شد. به زعم برخی کارشناسان داوری باید در این دیدار اخراج هم میشد و به همین دلیل پس از پایان دیدار مورد انتقاد شدید فکری و بازیکنان باتجربه استقلال قرار گرفت و حتی خطاب به او عنوان شد استقلال در داربی ۹۴ با حضور وی فرقی با تیم ۱۰ نفره نداشت و هر توپی که به منطقه او رسید، تبدیل به موقعیت جدی گل برای پرسپولیس شد! به هر صورت باید دید سیاست و تصمیم محمود فکری درباره خط دفاع این تیم در بازیهای آینده چه خواهد بود و چگونه این نقص را برطرف خواهد کرد. هر چند بعید است غلامی دیگر جایی در ترکیب استقلال داشته باشد و به احتمال زیاد به نیمکت میخ میشود.
* ذخیرههای طلایی تیم ملی
داربی در حالی با نتیجه تساوی به پایان رسید که مثل داربیهای گذشته نام ۲ مهاجم جوان از ۲ تیم در بین گلزنان این بازی نیز وجود داشت. این بازی بر خلاف خیلی از دیدارهای گذشته پر بود از صحنههای جذاب و موقعیتهای فراوان. این بازی ۴ گل و ۴ گلزن داشت که در بین آنها نام مهدی قائدی و مهدی عبدی، ۲ مهاجم جوان از ۲ تیم نیز به چشم میخورد؛ مهاجمان جوانی که پیش از این گلزنی در داربی را تجربه کرده بودند و در داربی ۹۴ یکبار دیگر آن را تکرار کردند. در روزهایی که مهاجمان ایرانی مثل طارمی، آزمون، رضایی، انصاریفرد و جهانبخش در لیگهای معتبر خارجی بهترین عملکرد را دارند تا خیال سرمربی تیم ملی بابت داشتن مهاجمان قابل اعتماد و بینالمللی در بازیهای بزرگ آسوده شود، در لیگ برتر نیز این ۲ جوان ۲۱ ساله خوش میدرخشند و با گلزنی در بازیهای بزرگ خیال تیم ملی را بابت وجود ذخیرههای طلایی و مطمئن برای سالهای آینده نیز آسوده کردهاند. مهدی عبدی یکی از بازیکنان تاثیرگذار پرسپولیس بود که بازی خوبش را با زدن یک گل تکمیل کرد و مهدی قائدی هم در حالی با گل طلایی خود استقلال را از شکست نجات داد که به خاطر نوع بازی آبیپوشان به جز همان یک صحنه، هرگز در محوطه جریمه پرسپولیس صاحب توپ نشده بود.
***
[چگونه نترسیدن به ضرر قرمزها شد]
1- خیلیها به اشتباه میگویند یحیی ترسید و در آخرین دقیقه گل خورد. کاملا برعکس. اتفاقا یحیی زیادی نمیترسد و فکر میکند باید چند دقیقه آخر هم باز تیمش مالکانه بازی کند. این صحنه گل دوم است؛ 5 آبی و 5 قرمز! مقصر کیست؟ چرا نباید 2 بازیکن مشغول مهمترین بازیکن حریف (قائدی) باشند؟ توضیح مهم است.
2- این دقیقا تکرار اشتباه داربی حذفی بود. یحیی
3 بازی متوالی است که قادر به مهار قائدی نیست. سیامک به تنهایی در یک به یک موفق نیست. کنعانیزادگان از ترس دریبلخوردن هرگز شهامت رفتن به پای قائدی را ندارد فقط بیجهت خودش را روی زمین ولو میکند. علت 2 گل در دقایق پایانی داربیهای اخیر، نترسیدن است.
3- دقیقه90 و 4 وقت اضافه. چرا یحیی 3 تعویض تدافعی همزمان برای پر کردن 18 قدمش انجام نداد؟ شیری نمیتوانست جای نوراللهی کنار دست سیامک باشد؟ انصاری نمیتوانست کنار کنعانیزادگان همیشه کند باشد؟ یحیی در داربی بعد هم از قائدی گل میخورد چون پلن مهارش را ندارد؛ چه دقیقه یک، چه دقیقه آخر. بیشک.
4- ترسیدن در 4 دقیقه پایانی لزوما بد نیست. چرا نباید 4 دقیقه پلن کاملا تدافعی و خوب داشت؟ نمره یحیی میتوانست 20 باشد اما با نترسیدن و عدم تعویض دفاعی تاوانش را داد. سیامک بدترین دریبل زندگیاش را خورد و کنعانیزادگان کنارش نبود تا سریع توپ را بزند. آقای گلمحمدی حفظ نتیجه هنر است.
5- پرسپولیس اگر تعویض دفاعی نکرد باید همانند 90 دقیقه بازی توپ را پلهپله جلو میبرد و با حفظش 4 دقیقه را سپری میکرد اما با اشتباه یحیی همان نفرات بیجهت در میانه میدان ماندند تا استقلال براحتی با نخستین موقعیت جدیاش به گل برسد؛ روی نبوغ قائدی که قابل پیشبینی بود.
6- کرمانشاهی به اشتباه غلامی را اخراج نکرد، نوراللهی 2 گل نزد اما چرا در آن دقایق شیری و سیامک و یک هافبک (عالیشاه)، مامور مهار نفسبهنفس قائدی نبودند؟ در اینجا شما مقصری آقا یحیی. فقط 4 دقیقه باید ترسو میشدی. 5 بازیکن آبی و 5 بازیکن قرمز درون 18 قدم تیمی که 2 دقیقه تا برد فاصله داشت!