گروه سیاسی: فیلم سفر روز گذشته معاون اول رئیس‌جمهور به بندر امام خمینی(ره) که توأم با اعتراض گسترده مردم بومی آنجا بود، در شبکه‌های اجتماعی بازتاب گسترده‌ای یافت. اسحاق جهانگیری که روز گذشته برای شرکت در مراسم آغاز بازسازی واحدهای مسکونی آسیب‌دیده از آب‌گرفتگی راهی بندر امام خمینی(ره) در استان خوزستان شده بود برخلاف آنچه انتظارش را داشت با صفوف پیوسته مردم معترضی مواجه شد که نسبت به اجرایی نشدن وعده تبدیل این بندر به شهرستان معترض بودند. در حالی صحنه اعتراضات مردمی پس از مواجهه با مسؤولان دولتی در مناطق مختلف کشور در سال‌های اخیر تبدیل به یک عرف شده است که چنین مساله‌ای، حداقل با این شدت و فراوانی تا سال‌های پیش چندان مرسوم نبود. 

یقینا مهم‌ترین نکته‌ای که نباید از آن غافل بود، انباشت خشمی است که بویژه در مناطق محروم و دورافتاده در میان مردم به وجود آمده است؛ خشمی که عمدتا پس از روبه‌رو شدن با هر مسؤولی که منسوب به دولت باشد خود را نمایان می‌کند. نمونه اعتراض مردم بندر امام به معاون اول رئیس‌جمهور آن هم در شرایطی که وی برای شرکت در مراسم بازسازی واحدهای مسکونی به این منطقه سفر کرده و موارد متعددی که در ماه‌های گذشته نیز خود را نشان داده‌اند بیش از هر چیز به مثابه یک هشدار باید جدی گرفته شود. 

خشم عمومی مردم از مسؤولان دولتی نتیجه ناکارآمدی‌های تثبیت شده و شرایط اقتصادی غیرقابل دفاعی است که بیش از همه بر گرده طبقات محروم سنگینی می‌کند. حاشیه‌نشینانی که در کشاکش سیاست‌های اقتصادی دولت بیشترین هزینه را پرداخته و کمترین آورده‌ای نداشته‌اند به مرحله‌ای از خشم رسیده‌اند که بروز و ظهور آن تنها می‌تواند با حضور یک مسؤول دولتی در میان مردم مشهود شود. در چنین فضایی مضاف بر شرایط اقتصادی و عملکرد مقامات دولتی، نوع مواجهه آنها با اعتراضات مردمی نیز باعث تشدید این خشم شده، تا جایی که تصویر مشهور وزیر سابق بهداشت در مقابل پیرمردی که نسبت به گران بودن نرخ فیزیوتراپی گلایه کرده و از وزیر جواب «خودت بمال» را شنیده بود را می‌توان خلاصه‌ای از تصویر ثبت شده مواجهه دولت با مردم در اذهان عمومی دانست. به عبارت دیگر فارغ از نتایج الگوی مدیریتی و سیاست‌های اقتصادی دولت که باعث ایجاد چنین خشمی شده است، رفتار متکبرانه مقامات دولتی و فاصله‌ای که همواره میان خود و مردم انداخته‌اند (و حتی ارتباط با مردم را به بهانه‌های مختلف تمسخر کرده‌اند) به تشدید چنین خشمی انجامیده است. مردمی که در سخت‌ترین روزهای ممکن و در شرایطی که سنگین‌ترین فشار اقتصادی را تحمل می‌کنند، به ناگاه می‌شنوند که رئیس‌جمهور مدعی نظرسنجی از روی چهره آنها شده و رضایت را در چهره‌شان دیده است(!) در واکنشی طبیعی هرگاه با مسؤولی دولتی روبه‌رو می‌شوند به شکلی این خشم را به رخ آن مسؤول می‌کشند. نهایتا آنکه فارغ از موضوع اعتراض روز گذشته ساکنان بندر امام خمینی(ره) در برابر معاون اول رئیس‌جمهور، باید این خشم را به رسمیت شناخت و اگر توانایی و همتی برای مهار آن در مقامات دولتی نیست حداقل از رفتارهایی که به تشدید آن منتهی شود دوری کنند.