رژیم صهیونیستی به صورت چراغ خاموش در حال توسعه تاسیسات هستهای خود است.
هیات بینالمللی نظارت بر مواد شکافتپذیر (IPFM) مستقر در آمریکا در جدیدترین گزارش خود بر اساس تصاویر ماهوارهای چنین ارزیابی کرد که این رژیم تاسیسات نیروگاه هستهای نظامی دیمونا را طی ۲ سال گذشته به شکلی قابل ملاحظهای توسعه داده است.
کوره هستهای دیمونا با نام رسمی «مرکز تحقیقات هستهای شیمون پرز»، در صحرای نقب در جنوب فلسطین اشغالی واقع شده و طبق افشاگریهای برخی دانشمندان هستهای اسرائیلی و گزارشهای بینالمللی، رژیم تلآویو طی دستکم 5 دهه کلاهکهای هستهای ساخت خود را در زرادخانه اتمی آن نگهداری میکند.
به گزارش روزنامه گاردین، گروه مستقل IPFM با مقایسه تصاویر جدید ماهوارهای از این منطقه با وضعیت پیشین و انتشار آنها، اعلام کرده کار توسعه تاسیسات کوره در مساحتی به ابعاد 140 در 50 متر در چندصد متری جنوب و غرب رآکتور گنبدی و محل پردازش مجدد گنبد کاملا قابل مشاهده است. این گزارش در رسانههای عبری نظیر روزنامه یدیعوت آحارانوت بازتاب یافته است. این روزنامه نوشته است که هدف از تشکیل هیات IPFM کاهش اورانیوم غنیشده در جهان است.
هنوز سفارت رژیم صهیونیستی در واشنگتن واکنشی به گزارش هیات مزبور نشان نداده است اما آونر کوهن، کارشناس برجسته برنامه هستهای اسرائیل، تغییرات در تصاویر ماهوارهای جدید از دیمونا را آزاردهنده خوانده است.
پاول پودویگ، محقق برنامه علم و امنیت جهانی در دانشگاه آمریکایی پرینستون، در تجزیه و تحلیل تصاویر ماهوارهای ارزیابی کرده که رژیم صهیونیستی کار توسعه و ساختوسازهای جدید در کوره دیمونا را از اواخر سال ۲۰۱۸ یا اوایل سال ۲۰۱۹ آغاز و آن را در ۲ سال گذشته پیگیری کرده است.
این در حالی است که رژیم اشغالگر قدس حاضر به عضویت در انپیتی (کنوانسیون منع گسترش سلاحهای هستهای) و پروتکل الحاقی نیست و در کنار پاکستان، تنها رژیمهای خاورمیانه هستند که بمب هستهای راهبردی در اختیار دارند.
حال فدراسیون دانشمندان آمریکایی ارزیابی میکند اسرائیل حدود ۹۰ کلاهک هستهای جنگی دارد که از پلوتونیوم تولید شده در رآکتور آب سنگین دیمونا ساخته شده است. در برخی گزارشهای جهانی دیگر گفته شده شمار کلاهکهای هستهای اسرائیل ممکن است از ۲۰۰ عدد نیز بیشتر باشد.
به نوشته روزنامه یدیعوت آحارانوت، مرکز آمریکایی علوم و امنیت ملی در سال ۲۰۱۵ شمار کلاهکهای اسرائیلی را حدود ۱۱۵ کلاهک و حدود ۶۶۰ کیلوگرم پلوتونیوم تا آن سال ارزیابی کرده بود.