محمدکاظم انبارلویی: ایام انتخابات، ایامی است که مردم باید کارنامه ۴ یا ۸ ساله دولت را بررسی کنند تا ببینند آیا مشیای که در دوره مسؤولیت در اداره کشور به کار گرفته شده است موفق یا ناکام بوده است؛ پس نوع رقابت در حقیقت بررسی کارنامه دولت در حوزه اقتصاد، سیاست و فرهنگ است.
اما فریب یا انحراف وجود دارد و آن اینکه ذهن مردم را از بررسی عملکرد دولت به جایی ببرند که پرداختن به آن فایدهای ندارد.
اخیرا در فضای مجازی اسامی وزرای برخی کاندیداهای احتمالی منتشر شده است؛ در حقیقت قصد دارند فضا را به سمتی ببرند که چه کسانی در دولت آینده به کابینه راه خواهند یافت، در حالی که در شرایط کنونی پرداختن به این مسائل فایده چندانی برای مردم و آینده کشور ندارد.
برخی میخواهند نقد دولت را به سمت صفر و صد و یا سفید و سیاه ببرند، در حالی که در نقد چنین رویکردی وجود ندارد. دولت، دولت منتخب مردم بوده و از سوی رهبر حکیم انقلاب تنفیذ شده است؛ هم خدماتی داشته و هم صدماتی که باید خدمات را تجلیل کرد و صدمات را نقد تا عبرتی برای دولتهای آینده باشد.
اگر رئیسجمهور در مقاطعی به منتقدان اهانت کرده است، این دلیل نمیشود که منتقدان هم اهانت کنند که الحمدلله هیچ اهانتی از سوی منتقدان نداریم.
اخیرا مقام معظم رهبری نیز نقد را جایز دانستند و البته بدزبانی و اهانت را جایز ندانستند، زیرا در این روش فایدهای برای مردم و کشور وجود ندارد.
مثلا به اتفاقی که در راهپیمایی 22 بهمن در اصفهان رخ داد مشکوک هستیم. اتفاقی که در اصفهان رخ داد یا از سوی فریبخوردگان منافقین بود یا خودشان منافق بودند؛ در نقد دولت «مرگ بر» و «درود بر» نداریم. باید بدانیم زندهباد و مردهباد در انتخابات یعنی انتخاباتی مثل انتخابات آمریکا، انتخاباتی مثل انتخابات سال 88 ایران، که گروهی امنیت ملی، جمهوریت نظام و منافع ملت را به خطر انداختند.
یک نفر رای آورده و رئیسجمهور قانونی کشور شده است، نباید اینگونه شعارها را برتابید. نهتنها این شعارها بلکه هر گونه بدگویی و بددهانی را نباید برتابید.
یک منتقد منصف هیچگاه زبان و دهان خود را آلوده به اهانت و تحقیر نمیکند. اما نقد مشفقانه و بررسی وعدههایی که داده شده امری معقول است. به نظر میرسد اصلاحطلبان افراطی فضا را طوری مهیا میکنند تا کارنامه دولت و ارتباط اصلاحطلبان با دولت و حمایت آنها از دولت بررسی نشود. اینها میخواهند خرابکاریهای اصلاحات در دولت بررسی نشده و سرپوشی روی آن گذاشته شود به همین خاطر فضای منتهی به انتخابات 1400 را صفر و صدی میکنند و شعار زندهباد و مردهباد سر میدهند.
منتقدان دولت این فضا را به رسمیت نمیشناسند و هرگز وارد آن نمیشوند. جمهوری اسلامی ایران یک نظام مردمی و الهی است که سرنوشت آن را مردم پای صندوق رای تعیین میکنند و نخستین خواسته ما مشارکت سطح بالاست که مشروعیت نظام را به نمایش خواهد گذاشت و در نهایت هر کسی از صندوقهای رای بیرون آمد نماینده مردم است و باید مورد احترام قرار گیرد.
او مقید به قانون اساسی و ملتزم عملی به ولایت فقیه است و هر زمان پای خود را از حریم قانونی درازتر کند با نهادهای نظارتی و بصیرت مردم مواجه خواهد شد.
در انتخابات آینده باید به فکر مشارکت حداکثری باشیم و به منتخب مردم احترام بگذاریم.
البته من به عنوان یک منتقد دولت متاسفانه مواجه شدم با اهانتهایی که از سوی رئیسجمهور در انتخابات و بعد از آن بویژه در حوزه سیاست خارجی مطرح شد.
متاسفانه بر اساس لیستی که از اهانتهای رئیسجمهور به منتقدان تهیه شده است، آقای روحانی بیش از 50 عبارت موهن نسبت به منتقدان استفاده کردهاند اما منتقدان رئیسجمهور به هیچوجه به این اهانتها پاسخ نداده و از آن عبور کردند و این را یک خط انحرافی و غیراخلاقی دانستند.
منتقدان، انتقادات خود را مطرح و احترام رئیسجمهور را نیز حفظ کردند و در سایه همین نقد منصفانه در جامعه روشنگری عمومی ایجاد کردند؛ مردم فهمیدند حق با کیست و چه کسی درست میگفت.
منتقدان میگفتند به آمریکا اعتماد نکنید، اگر تعهدی میدهید همزمان تعهدی هم بگیرید، اگر قولی میدهید مطمئن شوید آنها هم به قول خود عمل میکنند؛ متاسفانه دولت به سخنان منتقدان توجه نکرد و همه تعهدات خود را عملی کرد، در حالی که طرف مقابل نهتنها به تعهدات خود عمل نکرد بلکه بر تهدیدها و تحریمها هم اضافه کرد.
بعد از این همه زمان، مقامات دولتی آمدهاند و میگویند برجام دستاوردی نداشته است، ما هم از اول همین را میگفتیم که اگر اینگونه عمل کنید به نتیجهای نخواهید رسید ولی فقط و فقط توهین شنیدیم!
ما باید به آینده فکر کنیم، مجلس مصوبهای قوی برای احقاق حقوق ملت دارد که یک بخش بسیار مهم و حیاتی آن یعنی توقف اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی از دیروز اجرا شد که به بدعهدیهای آمریکا در برجام پاسخ قاطعی میدهد، دولت، ملت و مجلس همه یکصدا هستند تا این مصوبه اجرا شود و چندان درگیر اهانتهای رئیسجمهور یا عدهای اندک نیستند. ما منتقدان نباید اجازه دهیم کسی به رئیسجمهور اهانت کند، زیرا رئیسجمهور متعلق به یک طیف خاص نیست و طبق قانون اساسی رئیسجمهور همه ملت ایران است ولو اینکه احترام بخشی از ملت را رعایت نکرده باشد.