printlogo


کد خبر: 231003تاریخ: 1399/12/10 00:00
سکوت مرموز طرف‌های درگیر در حادثه، ظن کارشناسان درباره نظامی بودن مأموریت این کشتی را بالا برده است
آیا کشتی اسرائیلی مأموریتی نظامی داشت؟

شواهد بسیاری حکایت از آن دارند که کشتی تجاری متعلق به رژیم صهیونیستی که در دریای عمان دچار انفجار شد، احتمالا یک ناو لجستیکی اسرائیلی بود که با پوشش تجاری ایجاد شده توسط انگلیسی‌ها مشغول تبادلات نظامی با شیخ‌نشین‌های جنوب خلیج‌فارس بوده است. کشتی «هلیوس ری» متعلق به شرکت اسرائیلی ری، پس از آنکه از مبدا بندر دمام عربستان سعودی و سپس چند توقف در بنادر بحرینی، قطری و اماراتی، به مقصد سنگاپور راهی تنگه هرمز شده و از آن عبور کرده بود، ساعث 12:45 دقیقه بامداد جمعه در آب‌های دریای عمان مقابل بندر جاسک به اصطلاح گرفتار تیر غیب شد. 
در ابتدا یک تاجر نام‌آشنای اسرائیلی به نام «آبراهام اونگار» در مصاحبه با روزنامه یدیعوت آحارانوت مدعی شد این کشتی 21 هزار تنی که با پرچم باهاما تحت نظر سازمان عملیات تجارت دریایی بریتانیا فعالیت می‌کرد، متعلق به او بوده و محموله‌اش برای کشورهای عربی چیزی جز خودرو نبوده است. او همچنین این ظن را مطرح کرد که سوراخ‌های ایجاد شده بر بدنه کشتی در حقیقت راکت‌هایی بوده‌ که به داخل آن نفوذ کرده و انفجارهایی را داخل آن رقم زده‌ است. ساعاتی پس از این اتفاق، نخستین گمانه‌ها درباره ماهیت اصلی عملیات این کشتی توسط کارشناسان نظامی در شبکه‌های اجتماعی مطرح شد، مبنی بر اینکه این شناور در حقیقت یک فروند کشتی لجستیک ال‌پی‌دی مجهز به ادوات جاسوسی است و ماموریت آن در راستای همکاری‌های نظامی رسمی امارات و رژیم اشغالگر قدس برآورد می‌شود. آنچه باعث شده ظن کارشناسان درباره نظامی بودن ماموریت این کشتی اسرائیلی بالا بگیرد، سکوت عجیب و مرموز طرف‌های درگیر در حادثه است. نه‌تنها رسانه‌های صهیونیستی تلاش کرده‌اند بر این حادثه مهم سرپوش خبری بگذارند، بلکه انگلیسی‌ها هم که این کشتی با پرچم مستعمره کارائیبی آنها و تحت مجوز سازمان عملیات تجارت دریایی بریتانیا فعالیت می‌کرد، در این باره سکوت کرده‌اند. حتی برخلاف موارد گذشته، طرف‌های اسرائیلی، عربی یا غربی هیچ تلاشی نمی‌کنند تا این حادثه را به یک حمله دریایی از سوی ایران مرتبط کنند. این در حالی است که در ماه‌های گذشته صهیونیست‌ها تبلیغات زیادی درباره حضور نظامی خود در خلیج‌فارس به راه انداخته بودند. 
 افشاگری‌ها درباره هلیوس ری زمانی قوت گرفت که هویت اونگار و پسرش به عنوان مالکان شرکت ری مورد مداقه قرار گرفت. اونگار اگر چه سابقه‌ای طولانی در صنعت حمل‌و‌نقل و نمایندگی خودرو دارد اما در عین حال رابطه‌های سیاسی و امنیتی او با مقامات صهیونیست بر کسی پوشیده نیست به طوری که نخستین شریک او در دهه ۱۹۶۰ ‎«عزر وایزمن» بود که بعدها به ریاست‌ رژیم صهیونیستی رسید. او بارها از عملیات نظامی و امنیتی ارتش و دستگاه جاسوسی اسرائیل حمایت لجستیکی کرده و حتی در راه‌اندازی کمپین ‎اتحاد علیه ایران هسته‌ای و کمک به نهادهای امنیتی و اطلاعاتی رژیم برای شناسایی شرکت‌هایی که در مسیر دور زدن تحریم‌ها به ایران یاری می‌رساندند، نقش ایفا کرده است. بر اساس نظر کارشناسان نظامی، او به محض آغاز روابط نظامی رسمی تل‌آویو و ابوظبی، یکی از کشتی‌های بزرگش را در خدمت ارتش عبری قرار داده تا ضمن تخلیه تجهیزات جاسوسی در ابوظبی از منطقه خلیج‌فارس اطلاعات جمع کند.  گفته می‌شود سرنشینان هلیوس ری که همگی افسران رژیم صهیونیستی بودند، پس از وقوع انفجار قصد فرار از این شناور تحت نظر به واسطه شناورهای نظامی پشتیبانی آمریکایی و انگلیسی در دریای عمان را داشتند. این کشتی سرانجام خود را با زحمت به نزدیک‌ترین بندر اماراتی به محل حادثه یعنی فجیره رساند. 
شاهدان عینی در بندر الفجیره تاکید دارند خسارت‌های وارد شده به کشتی بسیار سنگین‌ و انتشار این تصاویر به صورت کنترل شده، برای مدیریت افکار عمومی انجام می‌شود. به گفته این شاهدان، انفجارها این غول آهنی را دچار مشکل کرده و برای تعمیرات اساسی، باید چند ماهی در الفجیره بماند تا دوباره وارد چرخه عملیاتی شود.

Page Generated in 0/0061 sec