گروه اقتصادی: سال 99 یکی از سختترین سالهای معیشتی برای مردم ایران بود. در این سال، رکورد تورم اقلام خوراکی با تورم نقطه به نقطه 6/66 درصدی در اسفندماه شکسته شد. از سوی دیگر، تورم عمومی اعلامی توسط مرکز آمار هم با ثبت رکورد 4/36 درصدی، رتبه دوم میزان تورم پس از انقلاب را پس از دولت مرحوم هاشمیرفسنجانی به خود اختصاص داد. زمانی عمق بحران معیشتی در سال گذشته مشخص میشود که به این موضوع توجه کنیم این شرح مصائب معیشتی گزارش رسمی یک ارگان دولتی از میزان رشد قیمتهاست و در حقیقت تورم بسیار فراتر از رقمهای فوق است، ایضا برخی اقلام هم اساسا در سبد محاسبه میزان تورم حضور ندارند و شوربختانه با وجود به پایان رسیدن سال 99 روند رشد قیمت کالاها به پایان نرسیده و حتی در روزهای اخیر این روند سرعت قابل ملاحظهای به خود گرفته است، به شکلی که گویی اساسا هیچ نظارتی بر بازار و چارچوبی برای قیمتها وجود ندارد. البته استمرار وضعیت سالهای اخیر برای سال 1400 امری عجیب و دور از ذهن نبود و تا مادامی که رویکردهای اقتصادی و سکانداری مدیریت اقتصادی دستخوش تحول نشود، نباید چشم انتظار بهبود شرایط اقتصادی بود؛ شاهد این مدعا هم اینکه دولتیها با وجود بحرانهای اخیر نمیخواهند حتی در ظاهر به شکست سیاستهای خود اعتراف کنند. آنچه در این میان عیان است اینکه هر دو به اصطلاح قلههای تورم ایران در زمان زمامداری دولتهایی با تفکر اقتصادی بروننگر رخ داده است. این یعنی دولتهایی که با وعده تسهیل اقتصاد به وسیله ارتباطات خارجی روی کار آمدند، در عمل هم در ارتباط خارجی و هم در مسائل داخلی مردود بودند. در حال حاضر تمام نگاهها به سمت انتخابات ریاستجمهوری و تغییر رویکرد اقتصادی کشور است. نباید فراموش کرد نابسامانیهای موجود پیش از اینکه نتیجه تحریمها و فشارهای خارجی باشد، نتیجه بیتدبیری و ضعف مدیریت داخلی است و تاسفبار اینکه اساسا انگیزهای هم برای حل این مشکلات از طریق روشهای اقتصادی وجود ندارد و مسؤولان میکوشند آنها را از طریق همان راهی که به مردم وعده داده بودند، یعنی روابط خارجی حل کنند. اگر اقتصاد شرطی شود (آن هم به مذاکره و نگاه به بیرون)، نمیتوان امیدوار به حل مشکلات بود. با توجه به همه آنچه گفته شد، تنها راه رهایی اقتصاد کشور از وضعیت فعلی، تولید است؛ کلید واژهای که در نامگذاری امسال از سوی رهبر انقلاب مورد توجه قرار گرفته است و یکی از مسیرهای رسیدن این به مهم، حمایت از قدرت خرید مردم است. مقام معظم رهبری در این باره فرمودند: یک کمک عمده برای تولید این است که قدرت خرید مردم بالا برود، و الّا اگر تولید شد و تقاضای مردمی وجود نداشت، تولید شکست میخورد.
***