داخلی. روز. هیئت دولت

رئیس جمهور و وزیران در کنار هم نشسته اند. 

رئیس جمهور: آقای رحمانی فضلی! یک گزارش از وضعیت کشور در هفته گذشته بگید.

وزیر کشور نفسی چاق می‌کند و با روشن کردن میکروفن خود می‌گوید: الحمدلله همه چی خوبه، فراوونی در همه اقلام داریم، مرغ، گوشت و خیار و تره بار با قیمت ناچیز در دسترس مردم هست. خط فقر بحمدالله نداریم دیگه و تبدیل شده به خط ثروت و مردم همینجور ثروتمندتر میشن. کرونا هم با تدابیر حضرتعالی ریشه‌کن شد و تمام شهرهامون آبی هستن. ضمناً با اتکا به قوای داخلی در حال رونق روزافزون تولید هستیم.

رئیس جمهور: ممنون آقای فضلی علی برکت الله. آقای ظریف! از منطقه چه خبر؟

ظریف میکروفن را روشن می کند و می‌گوید:

کما فی‌السابق آمریکایی‌ها هی پیغام میدن برای مذاکره و ما رد می‌کنیم حتی در پیغام آخر حاضر شدن تحریم‌های ترامپ رو بردارن و گفتن ما می‌خوایم توبه کنیم ولی ما گفتیم مذاکره بی مذاکره، برید گم شید احمق‌ها؛ یا همه‌ تحریم‌ها و راستی آزمایی یا هیچی!

 

داخلی. روز. کاخ سفید

جو بایدن کلافه و در حالی که کمی رو به جلو خم شده و دو دست را بر گوش‌های خود گذاشته و به میز نگاه می‌کند، پشت میز است. صدای در زدن می‌آید. بایدن می گوید: بفرمایید.

کاملا هریس وارد شده و می‌گوید: قربان دستور داده بودید خدمت شما برسم.

بایدن نفس عمیقی می‌کشد و به صندلی تکیه‌ می‌دهد و می‌گوید: کم آوردم کاملا... دارم دیوونه میشم از دست روحانی، نه مذاکره می‌کنه نه باج میده و نه حتی یه لبخند میزنه که آدم دلش خوش بشه که امیدی هست. اون ممدجوادم بدتر از خودش... 

کاملا روی صندلی می‌نشیند: درک می‌کنم قربان. چند ماهه شبانه‌روزی داریم از طریق کانال‌های ارتباطی خودمون تلاش می‌کنیم ولی طرف ایرانی اصلاً محل نمیذاره. روزنامه‌های زنجیره‌ای‌شون هر روز دارن مارو میزنن. مدیریت خوب و توزیع مناسب کالا باعث شده مردم اصلاً کمبودی احساس نکنن. حسن داره تحریم‌هارو با مدیریتش بی‌اثر میکنه. اون خیلی باهوشه... با کاراش و دیپلماسی فعال منطقه‌ای و جهانی‌اش مارو منزوی کرده. داریم متحدامون رو رفته رفته از دست میدیم. اول اروپا، بعد آسیا و آفریقا... 

بایدن سیگاری از کشو در می‌آورد و روشن می‌کند و بعد از پک زدن می‌گوید: بهش رسوندین توبه کردیم؟

هریس با نا امیدی می‌گوید: بله! چند بار گفتیم هل‌ لی من توبه ولی گول نخورد.

بایدن: کاملا یه کار بخوام برام می‌کنی؟

هریس: بله قربان!

بایدن از کشوی خود تفنگی در می‌آورد و به هریس می‌دهد و می‌گوید: منو بکش تا از این ننگ خلاص بشم.

هریس: میشه خودم رو هم بکشم؟ احساس ننگ منم بالاست.

بایدن: آره!

هریس: پس  بذارید یه نارنجک تو کیفم هست بندازم و همزمان کنارش وایسیم!