یونس مولایی: اظهارات نسنجیده، غیرملی و شائبه‌برانگیز محمدجواد ظریف در فایل صوتی‌ای که اخیرا منتشر شد، با واکنش افکار عمومی مواجه شده است. تعابیری که وی پیرامون شهید والامقام حاج‌قاسم سلیمانی طرح کرد، بیش از هر چیز یک دهن‌کجی به آرمان‌های انقلابی، دینی و ملی مردمی به حساب می‌آمد که عمق علاقه و دلبستگی‌شان را به مجاهدان این مسیر در تشییع د‌ه‌ها میلیونی شهید سلیمانی به اثبات رساندند. 

پیرامون اهداف، دست‌های پشت‌ پرده و سناریوی احتمالی انتشار این فایل صوتی نمی‌توان هنوز با یقین سخن گفت اما بلاشک یکی از مهم‌ترین سناریوهای غربگرایان که در روزهای اخیر پیگیری شده است، شکل دادن به دوقطبی‌های کاذب با نیت ایجاد موج‌های انتخاباتی است. در میان این دوگانه‌ها، می‌توان دوگانه تعامل-تقابل را دوگانه‌ای محبوب برای غربگرایان و اصلاح‌طلبان دانست. آنها براساس این دوگانه از سویی خود را نماد تعامل تعریف می‌کنند و بر مبنای آن صلح، رفع تحریم، شکوفایی اقتصادی و... را نتیجه تعامل‌محوری می‌خوانند و از سوی دیگر جریان رقیب را که منتقد الگوی شکست‌خورده سیاست خارجی دولت نیز هست، نماد تقابل با جهان توصیف می‌کنند که لاجرم جنگ، تحریم، محاصره اقتصادی و... به عنوان ثمره‌های حکمرانی‌اش تعریف‌ می‌شود. 

غربگرایان یقینا در فضای ایجادشده در حول این فایل صوتی تلاش خواهند کرد بار دیگر این دوگانه را زنده کرده و در ازای آن فضای انتخاباتی کشور را تحت تاثیر قرار دهند. در این میان جریان انقلاب باید بخوبی نسبت به مخاطرات این دوگانه‌سازی‌ها آگاهی داشته باشد. موضع روشن جریان انقلابی در قبال اظهارات ظریف و لزوم روشنگری پیرامون تعابیری که وی درباره سردار مقاومت به زبان آورده، نباید به گونه‌ای باشد که کلیدواژه‌های استفاده‌شده در سخنان ظریف به قطب‌های انتخاباتی مبدل شود. یقینا «میدان» و «دیپلماسی» برخلاف تعابیر موجود در فایل منتشرشده، باید در خدمت منافع ملی ایران باشد. ادبیات انتقادی نباید به سمتی برود که دقیقا بر اساس مدل مطلوب غربگرایان این ۲ مفهوم در مقابل یکدیگر تعریف شود. میدان هیچ‌گاه نباید قربانی دیپلماسی شود اما برای صیانت از میدان نیز نباید دیپلماسی را نادیده انگاشت و از امتیاز این ابزار چشم‌پوشی کرد. بر همین اساس هرگونه ادبیاتی که این دو مفهوم را مقابل یکدیگر قرار دهد، تحت هر شرایط و نیتی، بازی در زمین انتخاباتی غربگرایان به شمار می‌رود.