مهدی روزخوش: مدیران باشگاه پرسپولیس که با وعده حل مشکلات مالی بر سر کار آمده‌اند، نه تنها درآمدی حاصل نکرده‌اند، بلکه به جای وصول طلب‌های نقد، به دنبال مطالبات نسیه فوتبال هستند. 

حدود ۷ ماه از حضور جعفر سمیعی و ابراهیم شکوری به عنوان تیم جدید مدیریتی در باشگاه پرسپولیس می‌گذرد اما بر کسی پوشیده نیست طی این مدت، این مدیران به جای حل مشکلات مالی باشگاه و استفاده از پتانسیل‌های برند پرسپولیس برای درآمدزایی، ساده‌ترین راه را انتخاب کرده‌اند و با قرض‌های چند ده میلیاردی، باشگاه را اداره کردند و حالا که کفگیر قرض گرفتن به ته دیگ خورده، شماره کارت اعلام کرده‌اند تا هواداران کمک نقدی کنند اما براستی ریشه مشکلات مالی پرسپولیس کجاست و چرا مدیران این باشگاه در جهت حل آن قدمی برنمی‌دارند؟

یکی از نکاتی که گریبان پرسپولیس را گرفته، قرارداد این باشگاه با کارگزارش است؛ قراردادی که با وجود در اختیار گرفتن «تمام» محل‌های درآمدی پرسپولیس و رسانه این باشگاه، منابع مالی لازم را برای باشگاه تامین نکرده است. با این حال یکی از مهم‌ترین کارهای تیم مدیریت پرسپولیس - که در عمل نقشی در امضای قرارداد کارگزار نداشته‌اند- روشن کردن تکلیف این قرارداد بود، به نحوی که یا منابع لازم برای باشگاه از این قرارداد تامین شود یا با قطع همکاری، محل‌های درآمدزایی به باشگاه بازگردد و پرسپولیس بتواند خودش منابع مالی را تامین کند. با این حال تا امروز اقدامی در این جهت انجام نشده است. 

نکته حائز اهمیت دیگر، بحث درآمد تبلیغات محیطی است که بسیار پرابهام باقی مانده است. در این زمینه ایسنا ۲۷ آبان ۹۹ طی خبری اعلام کرد باشگاه پرسپولیس با وجود قهرمانی در ۴ دوره اخیر لیگ برتر، هیچ مبلغی از تبلیغات محیطی سازمان لیگ دریافت نکرده و بعدها هم ابراهیم شکوری به عنوان سخنگوی باشگاه، در یک نشست خبری صراحتا این موضوع را تایید کرد. در این باره، در اردیبهشت‌ هم نامه‌ای از سوی سازمان لیگ در پاسخ به پرسپولیس به دست این باشگاه رسید که نشان می‌داد این باشگاه نه تنها از سازمان لیگ بابت تبلیغات محیطی طلبی ندارد، بلکه حدود ۵ میلیارد تومان هم بدهکار است! در این میان مدیران پرسپولیس که دست مقابل هوادار دراز کرده‌اند تا باشگاه را اداره کنند، به جای پیگیری موضوع تبلیغات محیطی و شفاف‌سازی درباره این موضوع برای هواداران، بحث «فعلا» دور از دسترس و نسیه «حق پخش تلویزیونی» را پیش کشیده‌اند.

پنجشنبه ۶ خرداد در یکی از برنامه‌های طنز صداوسیما با طرح یک سوال پیامکی، از فوتبال‌دوستان خواسته شد درباره نحوه درآمدزایی باشگاه‌های فوتبال در نظرسنجی شرکت کنند که یکی از گزینه‌های این نظرسنجی «شماره کارت بدیم، مردم پول بدن» بود. ابراهیم شکوری در واکنش به این موضوع با انتشار متنی در صفحه شخصی خود، به حق پخش تلویزیونی اشاره کرد و گفت منتظر پخش برنامه‌ای از صداوسیما با موضوع حق پخش است. اینکه این مدیر فوتبالی به دنبال حق فوتبال از تلویزیون است، قابل تحسین است، چرا که بخش زیادی از درآمد تیم‌های فوتبال در جهان از حق پخش تامین می‌شود اما شکوری چرا درباره موضوع تبلیغات محیطی که نسبت به حق پخش تلویزیونی نقدتر به نظر می‌رسد، سخنی به زبان نمی‌آورد و شفاف‌سازی نمی‌کند؟

اینکه مدیران پرسپولیس به دور از حاشیه تلاش زیادی انجام می‌دهند تا مشکلات مالی باشگاه نایب‌قهرمان آسیا را حل کنند، قابل تحسین است و قطعا هواداران این باشگاه هم بخوبی تلاش آنها را می‌بینند اما اگر تلاش در راه درست نباشد، رسیدن به نتیجه در آن دور از ذهن است. درباره نحوه عملکرد جعفر سمیعی و تیم مدیریتی‌اش در پرسپولیس سوالاتی وجود دارد که پاسخی به آنها داده نشده است. در این گزارش قصد داریم به برخی از این سوالات اشاره کنیم که پاسخ به آنها می‌تواند باعث تنویر افکار عمومی درباره اقداماتی اقتصادی پرسپولیس شود. 

- هشتم آبان ٩٩ وقتی حکم مدیرعاملی به نام جعفر سمیعی صادر شد، در مصاحبه با سایت رسمی باشگاه ۵ هدف را برای خود ترسیم کرد. هدف اول پیروزی تیم در فینال آسیا بود که محقق نشد! در هدف سوم اما صحبت از مبارزه با باندهای فساد شد. حال پرسش این است: برای تحقق این هدف چه اقداماتی شده و اگر اقدامی شده، چرا برای اهالی رسانه و هواداران مشهود نبوده و اگر فسادی در باشگاه نبود، چرا به عنوان یکی از اهداف اعلام شد؟

- هدف چهارم سمیعی در پرسپولیس تشکیل کمیته اقتصادی برای تامین منابع مالی بود؛ براستی چه اقدامی برای این منظور انجام شده که حالا پرسپولیس برای تامین منابع لازم خود مجبور به دریافت کمک هواداران شده‌ است؟

- ابراهیم شکوری به عنوان سخنگوی رسمی باشگاه بارها صحبت از اختصاص بودجه برای پرسپولیس کرده است، جعفر سمیعی هم در اهداف خود، خصوصی‌سازی باشگاه را مطرح کرده‌ است؛ آیا این هدف با اظهارات سخنگوی باشگاه که خواهان ردیف بودجه دولتی است، تضاد ندارد؟

- از زمان حضور تیم مدیریتی فعلی در پرسپولیس، مطابق اظهارات جعفر سمیعی، میلیاردها تومان پول قرض شده تا باشگاه اداره شود؛ آیا این روش برای اداره نایب‌قهرمان آسیا درست و منطقی است؟

- ابراهیم شکوری، سخنگوی باشگاه پرسپولیس گفته به خاطر ۴٠ میلیون هوادار باید ردیف بودجه برای پرسپولیس اختصاص یابد؛ آیا حالا که به پشتوانه این ۴۰ میلیون هوادار پرسپولیس نتوانسته از برند خود درآمدزایی کند، برنامه‌های اقتصادی مدیران فعلی شکست خورده است؟

- پرسپولیس میلیاردها تومان از کارگزاران قبلی طلبکار است، وضعیت تبلیغات محیطی سازمان لیگ هم غیرشفاف است؛ برای وصول طلب‌های پرسپولیس چه اقدام عملی انجام شده‌ است؟

- حالا که مدیران پرسپولیس برای اداره باشگاه مجبور به درخواست کمک از هواداران شده‌اند، مشخص است شرکت کارگزار با وجود در اختیار گرفتن «کل فضای درآمدزایی پرسپولیس» نتوانسته منابع لازم را برای باشگاه تامین کند؛ با این شرایط چه لزومی به ادامه همکاری است؟ اگر باشگاه در فسخ قرارداد ناتوان است؟ چه موانعی بر سر راه وجود دارد؟