موج جهانی احساسات ضد‌اسرائیلی نه فقط حامیان رژیم صهیونیستی، بلکه حتی جناح اپوزیسیون داخلی این رژیم را هم در‌می‌نوردد. روزنامه عبری‌زبان هاآرتص در اقدامی بی‌سابقه طی 73 سال موجودیت نکبت‌بار رژیم اشغالگر قدس، ارتش اسرائیل را به صریح‌ترین شکل ممکن به کودک‌کشی متهم کرد؛ اتهامی که تا پیش از جنگ 12 روزه فلسطین فقط از سوی برخی کشورهای به صهیونیست‌ها وارد می‌شد. فردای انتشار جلد معروف روزنامه نیویورک‌تایمز متشکل از تصاویر 64 نفر از 67 کودک و نوجوان اهل غزه که ماه قبل در جریان بمباران‌های وحشیانه مناطق مسکونی این باریکه توسط اسرائیل به شهادت رسیده بودند، هاآرتص اقدام به بازنشر همان جلد و مقاله نیویورک‌تایمز با عنوان «آنها فقط کودک بودند» به زبان عبری کرد. 

این نشریه چنین عنوانی را برای جلد مزبور انتخاب کرد: 67 کودک در غزه کشته شدند؛ این است هزینه جنگ!

در صفحات داخلی هاآرتص نیز گزارش مربوط که در واقع ترجمه عبری گزارش انگلیسی چهارشنبه هفته گذشته تالیف ۳ تن از روزنامه‌نگاران عرب و آمریکایی نیویورک‌تایمز بود، عینا منتشر شد. در صفحاتی با پس‌زمینه سیاه، کنار عکس کودکان شهید غزه، داستان زندگی هر کودک و نام و نام‌خانوادگی و مشخصات او درج شده بود. 

در ابتدای گزارش نیز به این موضوع اشاره شده که در جریان جنگ ۱۲ روزه غزه حداقل ۶۷ کودک که سنین آنها زیر ۱۸ سال بود کشته [شهید] شدند، در حالی که سهم طرف اسرائیلی ۲ کشته بود. «غزه منطقه‌ای با تراکم جمعیتی بالاست، حدود نیمی از این جمعیت زیر ۱۸ سال بوده و زمانی که هواپیماهای جنگی اسرائیل منازل و مناطق مسکونی را مورد حملات هوایی و بمباران قرار می‌دادند، در نتیجه خطر کشته شدن این کودکان و نوجوانان به مراتب بیشتر بود، گاهی یک ساختمان مسکونی تنها با یک انفجار [از سوی رژیم صهیونیستی] تماما منهدم می‌شد». در این گزارش همچنین نظر منتقدان بازتاب داده شده که بر خلاف ادعای سران رژیم، شمار بالای شهدای کم‌سن و سال گواهی بر هدفمند بودن حملات هوایی به غزه بوده است.  

طبیعی است که این اقدام روزنامه هاآرتص با اعتراض شمار زیادی از سیاستمداران و نمایندگان یهودی طیف‌های مختلف کنست مواجه شده است. به عنوان مثال «بتسلئیل سموتریتش» از حزب «صهیونیسم دینی» در سخنانی انتقاد‌آمیز این روزنامه را به گمراهی یا همان گم کردن راه - احتمالا بنی‌اسرائیل- متهم کرده که یک اتهام مذهبی مهم در میان یهودیان افراطی محسوب می‌شود. او در توئیت خود، هاآرتص را روزنامه حماس نامید و خواستار لغو اشتراک این روزنامه شد. البته بهانه اصلی صهیونیست‌های منتقد این بود که چرا این روزنامه در نسخه روز پنجشنبه خود، جلد و مقاله روزنامه نیویورک‌تایمز را با حذف عکس‌ها و توضیحات مربوط به ۲ کودک اسرائیلی کشته شده در جنگ 12 روزه بازنشر داده است. 

نام هاآرتص در عبری معادل الارض در عربی و کنایه‌ای است از ارض موعود در تبلیغات یهودیان صهیونیست. این روزنامه که نسخه کاغذی آن به زبان عبری، تیراژی 70 هزار نسخه‌ای دارد، قدیمی‌ترین نشریه فعال عبری چاپ فلسطین اشغالی محسوب می‌شود که از سال 1918 توسط مهاجران یهودی منتشر می‌شده و امروز به جناح سیاسی چپ لیبرال رژیم صهیونیستی گرایش دارد. 

به گزارش روزنامه تایم آو اسرائیل، مالکان هاآرتص زیر فشار همه‌جانبه سیاسیون و تندروهای اسرائیلی، سرانجام مجبور به عذرخواهی از اقدام اخیر خود شده و مقاله مربوط به جلد 67 کودک شهید فلسطینی را از نسخه برخط خود حذف کردند. 

همچنین توجیه ناشر این روزنامه، یک شرکت سهامی خاص متعلق به خاندان‌های یهودی شوکن و نفزلین، مبنی بر سهوی بودن انتشار چنان جلدی به همراه مقاله مفصل مربوط در صفحات داخلی، نشان از حجم فشار صهیونیست‌ها روی این روزنامه دارد. 

«آموس شوکن» ناشر و مالک سهام عمده هاآرتص زیر همین فشار در توئیتی، اشتباه رخ داده را به گردن سردبیر روزنامه یعنی «آلوف بن» انداخته که یکی از برجسته‌ترین روزنامه‌نگاران چپگرای اسرائیل و دشمن سرسخت دولت‌های راستگرای ۳ دهه اخیر تل‌آویو بویژه به رهبری بنیامین نتانیاهو است. 

واکنش‌های رسانه‌های عربی به این پدیده نیز قابل توجه است. این واکنش‌ها به ۲ بخش تقسیم می‌شود؛ دسته‌ای که خوش‌بین‌ترند از منظر روانشناختی به روند فروپاشی روانی بسیاری از اسرائیلی‌ها در نتیجه مواجه شدن با عواقب شکست از فلسطینی‌ها در جریان جنگ 12 روزه موسوم به «شمشیر قدس» می‌نگرند. آنها به روند روزافزون محکومیت اقدامات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی توسط ساکنان سرزمین‌های اشغالی همپای مردم آمریکا و اروپا اشاره می‌کنند و این حرکت هاآرتص را برآیند عذاب وجدان چنین طیفی می‌دانند. از طرف دیگر دسته‌ای بدبین یا واقعگرا نیز هستند که معتقدند این حرکت بی‌سابقه بخشی از عملیات روانی «گم‌کردن رد جنایت» به عنوان حربه دستگاه امنیتی و تبلیغاتی اسرائیل زیر فشار افکار عمومی بین‌المللی است. طبق این حربه همانند زمانی که یک سارق پس از اقدام به سرقت برای شلوغ کردن صحنه جرم و زمینه‌چینی فرار خود، فریاد «آی دزد» برمی‌آورد، رژیم صهیونیستی کودک‌کش نیز پس از عملیات متوالی بمباران مناطق مسکونی برای کشتار غیرنظامیان غزه، حالا از طریق رسانه‌های ظاهرا اپوزیسیون خود ژستی انسان‌دوستانه بروز می‌دهد تا افکار عمومی برانگیخته شده علیه موجودیت جنایتکار اسرائیل را آرام کند.