مرتضی یعقوبی: پس از بازی‌های برگزارشده در هفته ماقبل پایانی انتخابی جام‌جهانی، شانس ایران برای صعود به عنوان تیم دوم در صورت تساوی با عراق بیشتر شد. تیم ملی ایران برای صعود به مرحله سوم انتخابی جام‌جهانی نیاز به کسب پیروزی برابر عراق یا قرار گرفتن در جمع ۵ تیم برتر دوم مسابقات دارد؛ این اتفاق با اما و اگرهایی همراه خواهد شد که باید تا روز پایانی مسابقات منتظر ماند بویژه که در روز پایانی، اکثر بازی‌ها بعد از بازی ایران- عراق برگزار می‌شود. با این حال، به بررسی اجمالی شرایط صعود ایران در صورت تساوی با عراق می‌پردازیم که نسبت به هفته‌های گذشته افزایش یافته اما هنوز قطعی نشده است. 

در حال حاضر ایران با کسر امتیازها و گل‌های ‌زده مقابل کامبوج به علت انصراف کره‌شمالی در گروه H و قانون فیفا برای تعیین تیم‌های برتر دوم، دارای ۹ امتیاز و تفاضل گل ۵+ است. در صورت تساوی با عراق، ایران دارای ۱۰ امتیاز و تفاضل گل ۵+ خواهد شد. با همین شرایط به بررسی وضعیت سایر تیم‌های دوم می‌پردازیم. 

گروه A

چین: ۱۰ امتیاز، تفاضل ۱۰+

بازی آخر چین با سوریه صدرنشین است و در صورت شکست هم به علت تفاضل گل بهتر، بالاتر از ایران قرار می‌گیرد. 

گروه B

اردن: ۸ امتیاز، تفاضل گل ۵+

بازی آخر اردن با استرالیاست که تاکنون همه بازی‌های خود را برده است. اردن تنها در صورتی بالاتر از ایران قرار می‌گیرد که استرالیا را شکست دهد که کاری سخت به نظر می‌رسد. هر چند استرالیا به عنوان تیم نخست گروهش به دور بعد صعود کرده و ممکن است در بازی پایانی چندان جدی عمل نکند. 

گروه C

ایران: ۹ امتیاز، تفاضل گل ۵‌+

بازی آخر ایران با عراق است که در صورت پیروزی صدرنشین می‌شود و در صورت تساوی، دارای ۱۰ امتیاز و تفاضل گل ۵+ خواهد شد. 

گروه D

ازبکستان: ۹ امتیاز، تفاضل گل ۶+

بازی ازبک‌ها با عربستان برای کسب صدرنشینی است. در صورتی که ازبکستان برنده این دیدار شود، به صدر جدول صعود می‌کند و عربستان به عنوان تیم دوم با ۱۳ امتیاز (با کسر امتیازات مقابل یمن قعرنشین) شرایطش بهتر از ایران خواهد شد. در صورت مساوی، ازبکستان با ۱۰ امتیاز و تفاضل گل ۶+ شرایطش بهتر از ایران خواهد بود و فقط در صورت شکست ازبکستان، این تیم پایین‌تر از ایران قرار می‌گیرد. 

گروه E

عمان: ۱۲ امتیاز، تفاضل گل ۴‌+

عمان در بازی پایانی با بنگلادش دیدار می‌کند که امتیاز این بازی به علت قعرنشین بودن حریف، محاسبه نمی‌شود اما صعود شاگردان برانکو قطعی است و بالاتر از ایران هستند. 

گروه F

تاجیکستان: ۱۰ امتیاز، تفاضل گل ۱-

بازی آخر تاجیک‌ها با میانمار قعرنشین است و امتیازش محاسبه نمی‌شود. 

قرقیزستان ۴ امتیازی با تفاضل گل ۳-

بازی آخرش با ژاپن صدرنشین است. 

در این گروه با احتساب بازی با تیم قعرنشین میانمار، هر دو تیم ۱۰ امتیازی هستند و بازی هفته پایانی تیم دوم را مشخص می‌کند. در صورتی که قرقیزستان دوم شود، امتیازاتش مقابل میانمار محسوب نمی‌شود و باز هم صعود نخواهد کرد. در صورتی که تاجیکستان دوم شود، آنها هم با ۱۰ امتیاز و تفاضل گل منفی صعود نخواهند کرد. 

گروه G

ویتنام: ۱۱ امتیاز، تفاضل گل ۳+

امارات: ۹ امتیاز، تفاضل گل ۵+

بازی آخر این ۲ تیم مقابل یکدیگر است و در صورت پیروزی امارات، این تیم صدرنشین می‌شود و ویتنام تیم دوم خواهد بود که به ضرر ایران است، در صورت تساوی و دوم شدن امارات، این تیم هم با وجود تفاضل گل برابر با ایران، گل ‌زده بیشتری دارد. مگر اینکه ایران جلوی عراق گل‌های بیشتری به ثمر برساند. 

گروه H

لبنان: ۱۰ امتیاز، تفاضل گل ۴‌+

بازی آخر این تیم با کره‌جنوبی صدرنشین است. در صورتی که لبنان در بازی پایانی مقابل کره‌جنوبی مساوی بگیرد، کار ایران سخت می‌شود و صعود به مرحله بعد با وجود تساوی با عراق، غیرممکن خواهد بود. 

در نهایت و با توجه به احتمالات، اگر لبنان مقابل کره‌جنوبی شکست بخورد و اردن هم در برابر استرالیا به پیروزی نرسد (مساوی یا شکست)، تیم ‌ملی فارغ از هر نتیجه‌ای در سایر بازی‌ها و با تساوی مقابل عراق صعود خواهد کرد. 

 

* چرا به تیم اسکوچیچ امیدواریم؟

یکی از بزرگ‌ترین مزیت‌های تیم اسکوچیچ رشد قابل ملاحظه از نظر فرهنگی است که می‌تواند در ادامه هم به تیم‌ ملی در مسیر رسیدن به موفقیت‌های تازه کمک کند. در بازی با بحرین بخوبی دیدیم تیم ‌ملی تن به هیچ‌گونه حاشیه‌ای نداد و به داور اعتراض نکرد. حتی در صحنه‌ای که داور می‌توانست برای تیم ‌ملی پنالتی بگیرد هم بازیکنان تیم ملی اعتراض نکردند و نتیجه آن شد که تا پایان به بازی و تاکتیک از پیش طراحی شده ادامه دادند و در نهایت مزد برتری خود را با ۳ گل گرفتند. در مصاف با کامبوج بخش‌های دیگری از ظرفیت فرهنگی تیم ‌ملی هم نمایان شد. اینکه بعد از برد در برابر بحرین مغرور نشد و از سویی حریف خود را دست‌کم نگرفت و در پایان با پیروزی 10 بر صفر میدان را ترک کرد که اگر قدر موقعیت‌ها را می‌دانست حتی پیروزی دور رفت هم قابل تکرار بود. اما بازی با کامبوج یک نکته دیگر هم به ما اثبات کرد. تیم اسکوچیچ تیمی نیست که تنها به دنبال نفوذ به عمق خط دفاعی حریف باشد و این تنها ایده گلزنی‌اش باشد. در این بازی به ما اثبات شد تیم اسکوچیچ گلزنی روی ضربات ایستگاهی و حتی کار ترکیبی از کناره‌ها از جمله اورلب را هم دوست دارد. 

در بازی جمعه بیشتر گل‌ها از روی این حربه‌ها به ثمر رسید. نمونه‌اش گل دوم ایران حاصل ضربه سر شجاع خلیل‌زاده روی ضربه کرنری بود که علی قلی‌زاده روی دروازه کامبوج ارسال کرد. در ادامه دیدیم میلاد محمدی با نفوذی که از جناج چپ داشت و ارسالی که کرد دروازه تیم کامبوج با اشتباه مدافع این تیم در دفع توپ باز شد. اوج این گل‌ها در نیمه دوم بود. گل پنجم تیم ‌ملی روی کار ترکیبی خوب مهدی قائدی و میلاد محمدی در جناح چپ به ثمر رسید. ضربه سر مرتضی پورعلی‌گنجی هم روی ارسال از روی نقطه کرنر منجر به گل شد و کاوه رضایی هم با ضربه سر یکی از گل‌هایش را به ثمر رساند با این توضیح که موقعیتی که برای او مهیا شد از روی ارسال در جریان بازی بود. کاوه رضایی در ثانیه‌های پایانی بازی هم روی پاسی که کریم انصاری‌فرد از کنار برای او ارسال کرد گل دوم خود را در این بازی به ثمر رساند. اگر چه کامبوج تیم ضعیفی در گروه C به شمار می‌رود و قدرت بدنی ضعیف بازیکنان این تیم به آنها اجازه نمی‌دهد در منطقه یک‌سوم دفاعی پرتعداد در دفع حملات نمایش خوبی داشته باشند اما تیم ‌ملی فوتبال ایران نشان داد به فراخور شرایط بازی به گلزنی روی می‌آورد و برای رسیدن به گل به یک ایده متوسل نمی‌شود. این مساله ایران را به تیم غیرقابل پیش‌بینی تبدیل می‌کند و به نوعی می‌شود گفت برگ برنده اسکوچیچ در بازی با عراق و دیدارهای بعدی خواهد بود. تیمی که تنها یک روش برای گلزنی داشته باشد تیمی قابل پیش‌بینی است و کار حریف برای مهار حملات این تیم آسان خواهد بود اما تیم اسکوچیچ در ۳ بازی سپری شده از همه راه‌ها برای رسیدن به گل استفاده کرده است که این به دلیل حضور بازیکنان خلاق در ترکیب تیم و بهره‌گیری دقیق مربی کروات از آنهاست.