چهارشنبه گذشته خبری تلخ در رأس اخبار رسانه‌های کشور قرار گرفت؛ بر اثر واژگونی یک دستگاه اتوبوس در آذربایجان غربی 21 خبرنگار دچار سانحه شدند و ۲ نفر از آنان جان خود را از دست دادند. این حادثه به دلیل نقص فنی اتوبوس و عدم نظارت صحیح سازمان محیط‌زیست و ستاد احیای دریاچه ارومیه در انتخاب وسیله نقلیه خبرنگاران به وقوع پیوست تا در سایه این نامبالاتی، «ریحانه یاسینی» از خبرگزاری ایرنا و «مهشاد کریمی» از خبرگزاری ایسنا جان خود را از دست بدهند. درست یک روز بعد از این حادثه، یک بار دیگر تصادف جاده‌ای منجر به  فوت ۵ سرباز معلم شد. به گزارش رسانه‌ها، اتوبوس حامل سرباز‌معلم‌ها که از سیستان‌و‌بلوچستان برای فراگیری آموزش نظامی راهی شیراز بودند، ساعت ۶:۱۲ صبح روز پنجشنبه در محور یزد- دهشیر به علت نقص فنی از ناحیه ترمز با جدول وسط جاده برخورد کرد و در مسیر مقابل واژگون شد و سپس با یک دستگاه تریلی متوقف تصادف کرد که متاسفانه در این حادثه ۵ سرباز‌معلم جان باخته و ۱۰ نفر دیگر مجروح شدند. گویی در روزهای پایانی دولت، ترمز تدبیر بریده است و هر روز باید خبرهایی تلخ از جاده‌های کشور به گوش برسد. 

 

* اتوبوس مرگ

به تصویر کشیدن آنچه در حادثه اتوبوس حامل خبرنگاران رخ داد تنها از طریق حاضران در این رخداد امکان‌پذیر است؛ لحظاتی که مرگ و زندگی با یکدیگر به جدال برخاسته و تراژدی وداع با ۲ تن از خبرنگاران رقم خورد. مریم جعفری، خبرنگار صداوسیما یکی دیگر از حاضران حادثه تلخ واژگونی اتوبوس خبرنگاران است. او از نفس‌های آخر مهشاد کریمی گفت؛ دختر جوانی که قرار بود این روزها لباس عروس بر تن کند اما... مریم جعفری در گفت‌وگو با «وطن‌امروز» گفت: ساعت 6 صبح روز چهارشنبه به سمت ارومیه پرواز کردیم. به محض رسیدن به فرودگاه، اتوبوسی آمد و ما را به سمت سد کانی‌سیب برد. بعد از بازدید سد، گفتند باید 5 کیلومتر بالاتر برویم تا از کانالی که برای انتقال آب دریاچه در بالادست سد در حال ساخت بود گزارش تهیه کنیم. ما با دیگر دوستان خبرنگار حدود 4 ساعت در منطقه بودیم. پس از آن سوار ماشین شدیم و حدود ساعت 17:30 بود که از آنجا ما را به سمت محلی که برای غذا خوردن بچه‌ها در نظر گرفته بودند هدایت کردند. خبرنگار صداوسیما گفت: یک‌ ربع از حرکت‌مان نگذشته بود که ماشین تعادل خود را از دست داد و حدود 8 - 7 دقیقه اتوبوس مانند گهواره‌ای در جاده از این سو به آن سو می‌رفت و با گاردریل برخورد می‌کرد. راننده که دید دیگر توانایی نگه داشتن اتوبوس را ندارد به کمک‌‌راننده گفت که به خبرنگاران بگو کمربندها را ببندند. خودش نخستین نفری بود که کمربندش را بست ولی کمک‌راننده هنوز به خبرنگاران نرسیده بود که کنترل اتوبوس از دست راننده خارج شد. وی ادامه داد: خبرنگاران با دیدن این شرایط فریاد زدند که به سمت دره نرو و به سمت کوه حرکت کن. وقتی اتوبوس به سمت کوه رفت من سریع کمربند خود را بستم. اتوبوس با کوه برخورد کرد و بعد واژگون شد. در همان گیر و دار شیشه‌های اتوبوس شکست و روی سر و صورت بچه‌ها ‌ریخت و بچه‌ها در اتوبوس به این طرف و آن طرف پرتاب می‌شدند. جعفری گفت: من در زمان حادثه روی صندلی ردیف سوم سمت راست اتوبوس نشسته بودم و درست در ردیف مقابل من مهشاد نشسته بود. موقع حادثه وی زیر صندلی رفته و یکی از ستون‌های اتوبوس روی گلویش افتاده بود. متاسفانه او طی چند ثانیه جان خود را از دست داد. ریحانه هم چند صندلی عقب‌تر از ما و سمت چپ اتوبوس نشسته بود که در زمان واژگونی اتوبوس به بیرون پرتاب شد و جانش را از دست داد. خبرنگار صداوسیما با بیان اینکه عروسی مهشاد کریمی نزدیک بود، گفت: او عروس سفر ما بود و ما بسیار مراقبت می‌کردیم تا برایش مشکلی پیش نیاید اما متاسفانه آنچه نباید می‌شد، شد. وی با گلایه از روند امداد‌رسانی به حادثه‌‌دیدگان واژگونی اتوبوس خبرنگاران گفت: بعد از 50 دقیقه تازه هلال‌احمر و آتش‌نشانی خود را به محل حادثه رساندند و ما این اضطراب را داشتیم اتوبوس شعله‌ور نشود که اگر این اتفاق می‌افتاد تمام بچه‌ها در آتش می‌سوختند. جعفری بیان داشت: در این حادثه بالگردی از هلال‌احمر به محل حادثه اعزام نشد. پس از انتقال مجروحان به بیمارستان نقده و ضرورت جا‌به‌جایی آنان به بیمارستان ارومیه تازه از هلی‌کوپتر هلال‌احمر استفاده شد. وی با بیان اینکه اتوبوس غیراستاندارد در اختیار تیم خبری قرار داده بودند، گفت: در زمان حادثه بچه‌های ما از خستگی خواب بودند و نتوانستند کمربند خود را ببندند و بعضی صندلی‌ها کمربند نداشت. گویا اتوبوس از صبح ترمزش مشکل داشت، چرا که راننده مسیر ۲ ساعته را ۴ ساعت و نیم طول داد تا ما را به مقصد برساند. راننده از صبح مستاصل بود.جعفری با گلایه از اینکه کسی این حادثه را گردن نمی‌گیرد، بیان داشت: استاندار و دیگر مسؤولان آذربایجان غربی نسبت به خبرنگاران بی‌توجه بودند که ما به اعتراض به آنها گفتیم فکر کنید بچه‌های خودتان در اتوبوس بودند. گفتیم شما می‌دانستید یک تیم خبرنگار را جابه‌جا می‌کنید، چرا باید ما را با اتوبوس غیراستاندارد جا‌به‌جا کنید. اما جالب اینجاست که استاندار به ما گفت اصلا برای چه آمدید؟ مهشاد صبح با ما درباره جهیزیه‌اش صحبت کرد، حالا چگونه مادرش می‌تواند به جهیزیه او نگاه کند. جالب اینجاست که حتی یک مسؤول هم در این حادثه استعفا نکرد. 

***