در هفته‌های اخیر کشف ۲ گور جمعی حاوی اجساد صدها کودک بومی کانادایی، فصلی تاریک از نسل‌کشی فرهنگی در تاریخ این کشور را بار دیگر در مرکز توجهات قرار داده است. در همین حال ائتلافی از کشورها خواستار پیگیری حقوقی این جنایت شده‌اند. این در شرایطی است که بسیاری از بومیان کانادا با انگیزه یافتن اجساد بستگان‌شان  جست‌وجو برای یافتن گورهای مشابه در سرتاسر این کشور را آغاز کرده‌اند. بر اساس آخرین اطلاعات منتشر شده، این جنایات در اکثر شهرهای کانادا رخ داده است.

به گزارش «وطن‌‌امروز» به نقل از خبرگزاری «رویترز»، هفته گذشته کشف دومین گور جمعی شامل ۷۵۱ جسد در کنار یک مدرسه شبانه‌روزی قدیمی در کانادا که اغلب حاوی بقایای کودکان بومی بود، جنبشی را برای یافتن گورهای جمعی دیگر در این کشور کلید‌ زد. رویترز نوشت: با این حال، تلاش برای یافتن گورهای جمعی بومیان کانادایی با موانعی از جمله محدودیت‌های ناشی از قوانین ملکی، نواقص موجود در اسناد برجای مانده و اختلاف بر سر نحوه بزرگداشت این قربانیان روبه‌رو است. «جنیفر راتری» از بومیان کانادایی به این خبرگزاری گفت، می‌داند که عمو و عمه بزرگش در سنین ۱۳ و ۷ سالگی در مدرسه شبانه‌روزی «برندون» در استان «مانیتوبا» جان‌شان را از دست داده‌اند. کشف بقایای ۷۵۱ جسد که اغلب آنها کودک بوده‌اند در فاصله کمتر از یک ماه از کشف گور جمعی حاوی بقایای اجساد  ۲۱۵ کودک بومی در مدارس شبانه‌روزی ۲ استان غربی کانادا، تنها یافته‌‌هایی تلخ از تاریک‌ترین فصل تاریخ این کشور و وقایعی است که یکی از رهبران بومی کانادا آن را «فقدان غیرقابل تصور» توصیف کرده است. 

 

* کشف گور دوم حاوی بقایای صدها کودک در فاصله کمتر از یک ماه

در فاصله کمتر از یک ماه از کشف یک گور جمعی کودکان بومی کانادا، خبر هولناک و تکان‌دهنده یافتن گور ثبت نشده دیگری حاوی بقایای اجساد ۷۵۱ نفر که تصور می‌شود اغلب آنها کودک هستند، این بار در محل مدرسه شبانه‌روزی «ماریوال ایندیین» در منطقه «کووسس» استان «ساسکاچوان» منتشر شد. نشریه «نشنال‌پست» در این باره گزارش داد: بقایای اجساد در این گورهای بدون نشانی در یک قبرستان جمعی که سال ۱۸۸۵ ایجاد شده، وجود دارند که بتدریج مدرسه شبانه‌روزی ماریوال ایندیین - تحت مدیریت کلیسای کاتولیک - آنجا را به کنترل خود درآورد. مدیریت این مدرسه در سال ۱۹۶۹ به دولت فدرال کانادا و سپس به مجمع بومیان کووسس در سال ۱۹۸۷ سپرده شد. این مدرسه در نهایت در سال ۱۹۹۷ تعطیل شد. 

 

* واکنش‌ها به برملا شدن ابعاد جنایات علیه بومیان در کانادای مدعی حقوق بشر

فاجعه کشف گورهای جمعی کودکان بومی کانادا علاوه بر واکنش‌های حاکی از اندوه و خشم جامعه بومیان این کشور و سر باز کردن زخم‌های کهنه، با واکنش‌هایی در سطح مقامات کانادایی و جامعه بین‌المللی هم مواجه شد. جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا در نخستین واکنش خود به این فجایع، در صفحه توئیتر خود نوشت: این یادآوری‌ای دردناک از فصل تاریک و شرم‌آور از تاریخ کشور ما است. او شامگاه جمعه هم بابت سیاست دیرینه دولت‌های این کشور در شکنجه و قتل کودکان بومی در مدارس شبانه‌روزی کاتولیک ابراز شرمساری کرد. وی همچنین از کلیسای کاتولیک خواست مسؤولیت خود بابت مدیریت این مدارس را بپذیرد و عذرخواهی کند. 

پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان نیز توپ را به زمین کانادا انداخت و از مقام‌های سیاسی و رهبران مذهبی این کشور خواست در این موضوع با یکدیگر همکاری کنند. در سطح بین‌المللی هم ائتلافی از چند کشور از جمله چین، روسیه، ایران و کره‌شمالی خواستار تحقیق سازمان ملل درباره فاجعه کشف گور جمعی کودکان بومی در کانادا شدند. 

 

*  ماجرای این مدارس شبانه‌روزی چه بوده؟

در بازه زمانی سال‌های ۱۸۸۳ تا ۱۹۹۶، ۱۵۰ هزار کودک بومی کانادایی از خانواده‌های خود به اجبار جدا شدند و به مدارس شبانه‌روزی فرستاده شدند که کلیسای کاتولیک آن را تأسیس کرده بود و هدف اصلی آن دور کردن این کودکان از جوامع بومی کانادا و جلوگیری از ترویج زبان و سنت‌های مادری‌ و تربیت آنها به شیوه‌ای تحمیلی بود. بسیاری از این کودکان بومی در مدارس شبانه‌روزی مورد آزار جسمی و جنسی قرار می‌گرفتند و به اعتقاد بسیاری این گونه مدارس زخم‌ها و آسیب‌های ماندگاری را برجا گذاشت که از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. روزنامه آمریکایی واشنگتن پست گزارش داده که کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا در گزارش سال ۲۰۱۵ خود نتیجه‌گیری کرد که آنچه در مدارس شبانه‌روزی بومی‌های کانادا رخ داده، «نسل‌کشی فرهنگی» بوده است. تحقیقات و بررسی‌ها نشان می‌دهد دست‌کم ۳ هزار و ۲۰۰ دانش‌آموز بومی در بازه زمانی مذکور در مدارس شبانه‌روزی فوق جان خود را از دست دادند؛ در برخی آمارها نیز عدد بیش از ۴ هزار و ۱۰۰ دانش‌آموز اعلام شده است.