اشکان صدیق: شهید آیت‌الله صدوقی سومین شهید محرابی بود که در یازدهم تیرماه سال 60 به دست منافقین کوردل در خانه خدا و در مسجدی در یزد پس از اقامه نماز جمعه به شهادت رسید. مردم انقلابی یزد همیشه خود را مدیون این مرد بزرگ می‌دانند و سیره عملی او پیوسته برای مردم این استان الهام‌بخش و منشأ تاثیرات فراوان بود. شایسته است در ایام شهادت این بزرگمرد به چند نمونه از مصادیق منش الهی و اخلاقی او به صورت کوتاه اشاراتی صورت پذیرد.

آیت‌الله صدوقی، نسبت به جوانان رویکردی مثبت داشت به گونه‌ای که در اندک زمانی پس از ورود، مسجد حظیره برخوردار از یک نماز جماعت با صف‌های مملو از جوانان می‌شد. گاهی جوانان در ایام امتحانات برای درس خواندن به مسجد می‌آمدند، البته به مقتضای شور جوانی، سر و صدا می‌کردند و این بر برخی نمازگزاران گران می‌آمد، لذا نامه‌ای به آیت‌الله صدوقی نوشتند که «مسجد خانه خداست نه جای بی‌ادبی، فکری به حال این جوان‌ها بکنید که به مسجد نیایند». آیت‌الله صدوقی رحمه..‌الله   ‌علیه بشدت از این طرز تفکر ناراحت شد و گفت: «بگذارید جوان‌ها با مسجد انس بگیرند و آشنا شوند. مسجد که فقط برای کهنسالان و بازنشستگان نیست. اینها امید کشورند. روزی می‌آید که اینها چرخ عظیم اجتماع را به حرکت درمی‌آورند». طولی نکشید که الفت او با جوانان بیشتر شد و سه‌شنبه‌شب‌ها جلساتی با حضور ۶۰-۵۰ جوان پیرامون مسائل دینی و اجتماعی شکل گرفت. طبق گزارش‌های ساواک- معمولا- مبارزان اطراف وی از جوانان بودند. 

رباخواری از جمله گناهان اقتصادی بزرگی بود که در حکومت پهلوی بشدت رواج داشت، لذا در مقابله با این پدیده زشت و حرام، حضرت آیت‌الله صدوقی به ترویج سنت حسنه قرض‌الحسنه همت گمارد و با تاسیس صندوق قرض‌الحسنه، افراد زیادی را از دام این پدیده شوم رهایی بخشید. 

طاغوتیان که در ماه‌های منتهی به انقلاب تاب مقاومت در برابر مبارزات مخلصانه مردم ایران را نداشتند، به جنگ روانی و تخریب روی آوردند. از جمله در مجلس سنا، تظاهر‌کنندگان و ناراضیان را لامذهب و کمونیست نامیدند و کوشیدند با ترویج این ادعاها مردم را از مسیری که در پیش گرفته بودند، منحرف کنند. آیت‌الله صدوقی در این باره هم ساکت ننشست و ترفند تبلیغی آنان را خنثی کرد. آیت‌الله صدوقی به این تهمت ناجوانمردانه این‌گونه واکنش نشان داد: «مجلس سنا ما را لامذهب خطاب کردند؛ راست می‌گویند، ما لامذهب هستیم و آنها مذهب دارند. کسی که در طول عمرش حتی یک رکعت نماز نخوانده و یک روز روزه نگرفته؛ مذهب دارد؟!»