توضیحات تکمیلی غریبآبادی درباره تولید سوخت سیلیساید و اظهار نگرانی نابجای برخی طرفهای برجامی
گروه سیاسی: سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمانهای بینالمللی مستقر در وین، سهشنبهشب از تولید قریبالوقوع نخستین صفحه سوخت سیلیساید در ایران خبر داد و گفت: برنامه سازمان انرژی اتمی برای تولید یک صفحه سوخت سیلیساید برای استفاده در رآکتور تهران، 9 روز قبل به اطلاع آژانس رسید و بلافاصله امور عملیاتی آن آغاز شد.
به گزارش «وطنامروز»، کاظم غریبآبادی در ادامه، توضیحاتی تکمیلی درباره تولید سوخت سیلیساید در داخل کشور ارائه کرد و مواضع طرفهای غربی در این باره را مردود دانست. توضیحات این دیپلمات ارشد کشور بدین شرح است:
1- سالانه بیش از 800 هزار بیمار در ایران، از رادیوداروهای سازمان انرژی اتمی که توسط رآکتور تحقیقاتی تهران تولید میشود، استفاده میکنند.
2- سوخت رآکتور تهران از نوع سوخت عادی با غنای تا 20 درصد است. با ارتقای این سوخت از طریق تولید سوخت سیلیساید با غنای تا 20 درصد، کمیت و کیفیت رادیوداروهای تولیدی به نحو چشمگیری ارتقا مییابد. در این فرآیند، تولید فلز اورانیوم در یکی از مراحل میانی تولید سوخت سیلیساید، ضروری است.
3- هر چند برابر برجام چنانچه ایران به دنبال شروع تحقیق و توسعه روی سوخت بر پایه فلز اورانیوم برای رآکتور تحقیقاتی تهران در مقدار کم بعد از 10 سال و قبل از 15 سال باشد، باید برنامه خود را در کمیسیون مشترک ارائه و تصویب کند اما باید توجه داشت جمهوری اسلامی ایران در گام پنجم کاهش تعهدات برجامی خود در دیماه 98 اعلام کرد برنامه هستهای جمهوری اسلامی ایران دیگر با هیچ محدودیتی در حوزه عملیاتی مواجه نیست و منبعد، برنامه هستهای ایران صرفا بر اساس نیازهای فنی خود پیش خواهد رفت.
4- در صورت اجرای برجام نیز حتی این محدودیت برجامی نمیتواند به این معنی باشد که چنانچه ایران به چنین سوختی نیاز داشت، دارندگان آن در سطح جهانی نباید آن را در اختیار ایران قرار دهند.
5- در مذاکرات اخیر احیای برجام نیز موضوع درخواست تضمین دریافت سوخت سیلیساید از سوی ایران طرح شد اما هیچیک از کشورهای تولیدکننده این سوخت حاضر به ارائه یک تضمین قطعی در این باره نشدند. در همین راستا، اگر چه در چند بند برجام به کمک به بهبود کیفیت رادیوداروهای تولیدی ایران از سوی سایر طرفها اشاره شده است ولی از اجرای این تعهد نیز سر باز زدند و در جهت صلحآمیزترین کاربرد هستهای نیز گامی برنداشتند.
6- از سوی دیگر، با پیشرفتهای حاصله در حوزه هستهای و با همت دانشمندان پرتلاش سازمان انرژی اتمی، ایران اکنون به فناوری تولید سوخت سیلیساید دست پیدا کرده است. کشورهای مدعی و به اصطلاح نگران بگویند در حالی که چنین سوختی را به ایران نمیدهند و ایران نیز فناوری تولید آن را کسب کرده و تعهد برجامی نیز ندارد، بر چه اساسی نباید به چنین اقدامی مبادرت ورزد؟!
7- از این رو، ابراز نگرانی مصنوعی درباره تولید مقادیر کمی فلز اورانیوم توسط ایران از سوی برخی طرفهای برجام به هیچوجه مسموع نیست. جمهوری اسلامی ایران بویژه در جایی که از دانش فنی مربوط برخوردار است، بر اساس نیازهای فنی پیش خواهد رفت و خود را معطل دیگران نخواهد کرد.