ابوالحسن داوودی با بیان اینکه ساخت «رخ دیوانه» ۱۰ سال طول کشید، گفت: این فیلم حاصل تجربه‌ای بود که از گذر زمان و صبر کردن به دست آمد. «رخ دیوانه» طولانی‌ترین پروسه زمانی را به لحاظ کار برای من داشت. 

به گزارش «وطن‌امروز»، موزه سینمای ایران در سلسله گفت‌وگوهای تاریخ شفاهی خود این بار گفت‌وگوی مفصلی با ابوالحسن داوودی، فیلمنامه‌نویس، کارگردان و تهیه‌کننده سینمای ایران داشته که بخش‌هایی از آن همزمان با زادروز این هنرمند منتشر شده است. 

داوودی با بیان اینکه ۲۱ تیرماه ۱۳۳۴ در نیشابور متولد شده، گفت: خانواده‌ام خیلی اهل هنر نبودند اما با هنر هم مخالفتی نداشتند. از شروع دبیرستان به فیلم دیدن علاقه‌مند شدم اما هیچ وقت تصور نمی‌کردم فیلمساز شوم یا سینما را به عنوان حرفه‌ام انتخاب کنم. وی با بیان اینکه نخستین فیلمنامه‌اش را سال ۵۹ نوشته است، بیان کرد: نخستین فیلمنامه‌ام کار مشترکی با فرید مصطفوی بود؛ یک کار پلیسی با فضای اجتماعی نیمه‌ترسناک مربوط به اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ که ساخته نشد. 

این کارگردان درباره فیلم «تقاطع» نیز توضیح داد: فیلمنامه این فیلم را فرید مصطفوی یک بار نوشته بود و زمانی که قرار شد من آن‌ را بسازم به صورت کامل بازنویسی کردم. شخصیتی که بیژن امکانیان بازی می‌کرد دقیقا تصورات و آرمان‌های نسل ما بود که در زمان انقلاب شکل گرفت. کارگردان «رخ دیوانه» با بیان اینکه «بوی خوش زندگی» شکست‌خورده‌ترین و تلخ‌ترین فیلمش است، بیان کرد: در این فیلم اشتباهات زیادی وجود داشت اما از نظر ساختاری به جرأت می‌توانم بگویم که اگر سخت‌ترین فیلم من نباشد یکی از دو، سه فیلم سخت من از نظر تولید بود که از ابتدای کار دچار مشکلات عدیده‌ای شد. 

وی ادامه داد: فیلم «مرد بارانی» مربوط به دورانی است که برایم خاطره‌انگیز بود. فیلمنامه اولیه را میرباقری داشت، من هم موضوع آن را دوست داشتم و به همان روش که با فرید مصطفوی داشتیم، با میرباقری هم فیلمنامه را بازنویسی کردیم، البته بیشتر فیلمنامه را خود میرباقری نوشت اما با هم همراه بودیم و در نهایت به سلیقه و جهان‌بینی‌ای که مورد علاقه من بود، رسیدیم. 

داوودی مطرح کرد: فیلم «نان، عشق و موتور هزار» محصول دوران ویژه‌ای است که من در آن زمان گرفتار فعالیت‌های صنفی بودم و مسؤولیت خانه سینما را بر عهده داشتم. دلیل ماندگاری فیلم این است که زاویه و جهت نگاه ندارد؛ درباره برخورد ۲ جریان فکری در جامعه است که به واسطه آن قصه تعریف می‌شود و شبیه قصه ساختار عامیانه‌ای است که ما در سینمای قبل از انقلاب هم داریم و من سعی کردم در این فیلم نشانه‌ها را قوت بدهم. به عنوان مثال، فیلم از صحنه آبگوشت خوردن گنج قارون شروع می‌شود تا شخصیتی را که می‌خواهد از سروش صحت بسازد، مشخص کند. 

داوودی با بیان اینکه ساخت «رخ دیوانه» ۱۰ سال طول کشید، گفت: این فیلم حاصل تجربه‌ای بود که از گذر زمان و صبر کردن به دست آمد. «رخ دیوانه» طولانی‌ترین پروسه زمانی را به لحاظ کار برای من داشت. 

وی در پایان بیان کرد: با شهامت کامل در ۶۵ سالگی می‌گویم که شانس بزرگ زندگی‌ام همسرم، بیتا منصوری بوده است، بخش بسیار بزرگ فضایی را که امروز دارم، مرهون او هستم و گاهی به او غبطه می‌خورم.