برای دومین سال متوالی باز هم گذر سرخابی‌ها در جام حذفی به هم افتاد. سال قبل بازی ۲ تیم در جام حذفی در طول 120 دقیقه به تساوی ۲ - ۲ رسید و سرانجام استقلال در ضربات پنالتی موفق شد پا به فینال بگذارد، اگر چه در فینال با شکست مقابل تراکتور از رسیدن به جام محروم ماند. از این رو بازی امشب برای هر ۲ مربی تقریبا یک مصاف تکراری است. پرسپولیس که در کورس قهرمانی لیگ بیستم رقابت تنگاتنگی با سپاهان دارد، می‌داند در صورت شکست در جام حذفی باز هم یک فرصت بزرگ دیگر برای خوشحال کردن هوادارانش وجود دارد اما برای استقلال اوضاع کاملا متفاوت است. آنها برای قهرمانی در لیگ محتاج معجزه هستند، از این رو امیدشان به همین جام حذفی است؛ دیداری که شاید در سرنوشت مجیدی تاثیر بسزایی بگذارد. در این گزارش ابتدا به وضعیت استقلال می‌پردازیم سپس پرسپولیس. 

 

* هوادار فقط برد می‌خواهد

استقلال در طول فصل بارها فرصت داشت خود را صدرنشین بی‌چون و چرای لیگ کند اما از باخت مقابل سایپای قعرنشین گرفته تا از دست دادن امتیازات بسیار در فرآیند تغییر سرمربی، از قهرمانی دور شد و با باخت در داربی تهران (بازی برگشت) عملا تمام امیدش برای قهرمانی را از دست داد. البته آبی‌های تهران در هفته‌های اخیر درگیر شدیدترین بحران مدیریتی طول تاریخ‌شان هم هستند؛ بازیکنان هیچ پولی دریافت نکرده‌اند و مدیرعامل باشگاه به نحوی رفتار می‌کند که انگار همه چیز آرام است و این مشکل از هواداران است که نگرانی‌های بی‌جا دارند و هیچ ایرادی به مدیریت استقلال وارد نیست. 

هواداران استقلال اما نسبت به تمام این مشکلات آگاهی دارند و می‌دانند در حال حاضر خود سرمربی پاداش بازیکنان را می‌دهد و تیم حتی در رفع نیاز‌های روزمره‌اش مشکل دارد و بازیکنان در شرایط سختی هستند اما هیچ کدام اینها دلیل نمی‌شود استقلال در داربی حذفی بازنده باشد. 

هواداران استقلال به هیچ عنوان تحمل باخت در این بازی را ندارند و استقلال برای اینکه برچسب یک تیم متوسط نخورد باید حداقل در چنین بازی‌ای پیروز از زمین خارج شود. در این بین باید بازیکنان استقلال بدانند نباید با هر ذهنیتی به غیر از ذهنیت برنده وارد زمین شوند. بازیکنی که قبل از بازی به این نکته فکر کند «اگر باختیم هم هیچ اشکالی ندارد و بعد از بازی بهانه‌هایی همچون زمین تمرین، غذا و هزاران چیز دیگر را می‌آوریم»، بهتر است به زمین نرود و پیراهن باشگاه را در داربی به تن نکند. 

استقلال این روزها حال و روز خوبی ندارد و نیازمند ازخودگذشتگی کسانی است که این تیم را دوست دارند. این بازی حکم مرگ و زندگی را برای استقلال ندارد، بلکه چیزی فراتر از مرگ و زندگی است. بازیکنان استقلال را نمی‌دانیم اما هواداران این بازی برای‌شان بسیار اهمیت دارد و اصلا نمی‌توانند این موضوع را تحمل کنند که تیم‌شان در داربی حذفی مقابل پرسپولیس ببازد. 

بازیکنان استقلال قبل از ورود به زمین باید بدانند آخرین پیروزی این تیم در داربی در طول 90 دقیقه به لیگ هفدهم و چیزی حدود ۳ سال پیش برمی‌گردد، بازیکنان استقلال می‌دانند در صورت شکست در این دیدار حسرت آنها برای کسب جام چندین‌ساله می‌شود و ویترین افتخارات باشگاه استقلال چند سال است خاک می‌خورد. بازیکن استقلال باید بداند گوش هوادار از توجیه‌ها و بهانه‌ها پر است. تیم زمین تمرین ندارد؛ درست، مدیریت صحیح بالای سر باشگاه نیست؛ درست، پرداخت‌ها عقب ‌افتاده؛ درست اما این گناه هوادار نیست. هوادار این یک بازی را واقعا توقع دارد. 

 

* اثبات برای بهترین بودن

پرسپولیس باید بازی با استقلال را ببرد، آقای بازیکن می‌دانی که اگر برابر استقلال برنده نباشی، چه عواقبی در انتظار پرسپولیس و احساس لطیف هواداران است؟ پرسپولیس در بازی مهم این هفته در جام حذفی کشور باید با تیم استقلال روبه‌رو شود، پرسپولیسی‌ها در میدانی بازی خواهند کرد که فرکانس حیثیت در آن بسیار بالاست، حیثیت چنان بر حساسیت می‌چربد که مربیان 2 تیم را به جدال خارج از میدان دعوت کرده است. 

پرسپولیس باید ببرد، اگر سرخپوشان در این بازی بازنده باشند آن وقت کسانی که موفقیت و شادکامی‌های سال‌های گذشته این تیم را زیر سایه حمایت‌های معنوی و دولتی تعریف کرده‌اند، خواهند گفت در پایان عمر دولت، حمایت‌ها از پرسپولیس قطع شد و استقلال برنده شد!

از اساس با حمایت از پرسپولیس در مجموعه سیستمی مخالف هستیم و مجموعه پرسپولیس هم اگر می‌خواهد این نکته را اثبات کند باید با تمام وجود در میدان حاضر شود و با برنده شدن در این میدان، نشان دهد قهرمانی آنها بر پایه قدرت آنها بوده است، هر چند صدور چنین دعاوی ویژه در ادوار مختلف مرسوم بوده و در سال‌های گذشته هم وقتی استقلال در دولت‌های گذشته بر پرسپولیس برتری داشت پرسپولیسی‌ها بهانه عقب افتادن خود از رقیب را حمایت دولتی از آن می‌دانستند و امروز ادعای مشابه از رقیب یک چرخه تاریخی را در دوری باطل تکرار کرده است. با این حال چنان قهرمانی‌های پرسپولیس تکراری و بهانه‌های رقیب برای توجیه ناکامی خود و زیر سوال بردن پرسپولیس زیاد شده که ماجرا چنانکه گفتیم از حساسیت مرسوم به حیثیت غیرمرسوم و البته تا حدودی اغراق‌شده رسیده است. پرسپولیس برای از بین بردن این موضوع، وقتی حس می‌کند قدرت این تیم را با خار شمردن موفقیت‌هایش بی‌ارزش می‌کنند، باید به تکراری تاریخی اندیشه کند و بگوید این ما و این شرایط برابر و دولتی که در روزهای آخر نفس حمایت خیالی رقیب را ندارد... پرسپولیس اگر حرفه‌ای‌تر باشد نباید اصلا به چنین دعاوی غیرفنی و غیرمنطقی فکر کند و به خاطر داشته باشد که برای رسیدن به 3 عنوان قهرمانی تنها 6 بازی احتمالی پیش رو دارد. پرسپولیس با 6 برد قابل دسترس ۳ جام خواهد گرفت. بی‌شک شرایط امروز پرسپولیس را هیچ تیمی حتی تیم سپاهان ندارد، چرا که در جدول لیگ برتر پرسپولیس با 2 امتیاز بیشتر، بازی‌های آسان‌تری نسبت به تیم فوتبال سپاهان اصفهان دارد و در آن سو استقلال در لیگ برای قهرمانی باید منتظر معجزه باشد. بنابراین فتح جام حذفی و قهرمانی در لیگ به صورت خودکار 3 جام را برای قرمزها به ارمغان می‌آورد. 

برای داربی، پرسپولیس بازیکنان تاثیرگذار بیشتری در اختیار دارد. بازیکنی در کلاس فنی مهدی قائدی (بهترین ستاره استقلال)، در پرسپولیس حداقل 2 نفر یعنی مهدی ترابی و وحید امیری هستند، ضمن اینکه مرور خطوط مختلف نشان می‌دهد پرسپولیس برای رسیدن به سرمنزل مقصود حتی از غنای تکنیکی بیشتری هم نسبت به تیم فوتبال استقلال برخوردار است. 

از این رو دست‌کم روی کاغذ باید شانس قرمزها را بیشتر دانست اما این فوتبال است و غیرقابل پیش‌بینی. شاید شاگردان مجیدی امشب خوشحال‌ترین پسران روی زمین باشند شاید هم نه. باید منتظر باشیم و ببینیم.