حسین باقرشاهی: بدون هیچ تردیدی مقصر ردیف اول نمایش ضعیف تقابل استقلال و پرسپولیس، برنامه‌ریزی کمیته مسابقات سازمان لیگ است. استقلال و پرسپولیس با هم بازی کردند ولی شاید اغراق نیست اگر بگوییم هیچ کس از نمایش سرخابی‌ها لذت نبرد. داربی همیشه با کلماتی مثل هیجان، جذابیت و... برای‌مان تداعی می‌شد ولی حالا وقتی می‌گوییم داربی، همه این کلمات را به کار می‌برند: خسته‌کننده، کسل‌کننده، ضعیف و... . بخشی از این اتفاق به دلیل ترس سرمربیان ۲ تیم است؛ می‌توانیم بگوییم 30 درصد نمایش نه‌چندان دلچسب سرخابی‌ها به احتیاط یحیی گل‌محمدی و فرهاد مجیدی برمی‌گشت، چرا که هیچ یک از آنها دل‌شان نمی‌خواست از رقابت‌های حذفی کنار بروند. آنها می‌خواستند اگر قرار است حذف شوند، در پنالتی این اتفاق رخ بدهد که بخش زیادی از آن به شانس وابسته است. این همه ادابازی و کنفرانس خبری نرفتن و با رسانه‌ها حرف نزدن و قیافه گرفتن و آخرش این مدل بازی؟ نیمه اول که بیشتر تنیس روی میز بود. آبی‌ها این طرف بودند و قرمزها آن طرف و سعی می‌کردند کاری به کار هم نداشته باشند اما هر چه از بازی گذشت، هیجان اندکی بیشتر شد تا مقصر این بازی کسالت‌بار را جایی بیرون زمین و دور از نیمکت ۲ تیم پیدا کنیم: کمیته مسابقات سازمان لیگ 45 دقیقه اول بازی فوق‌العاده بد بود، 45 دقیقه دوم بد، 30 دقیقه وقت‌های اضافی قابل تحمل و ضربات پنالتی هم هیجان‌انگیز بود. اگر بازی از ابتدا جذاب بود و کم‌کم افت می‌کرد، می‌توانستیم این موضوع را به افت بدنی بازیکنان مرتبط بدانیم ولی وقتی بازی از همان ابتدا به این اندازه کسل‌کننده است، بحث روانی مطرح است. بازیکنان از لحاظ ذهنی تحلیل رفته‌اند، لیگ برترمان بیش از اندازه طولانی شده است. در همه جای دنیا نه‌تنها بازی‌های باشگاهی به پایان رسیده، بلکه بازی‌های ملی (رقابت‌های بزرگی همچون یورو و کوپا) هم تمام شده و تیم‌ها و بازیکنان فصل استراحت را پشت سر گذاشته و در حال آماده‌سازی خود برای فصل بعد هستند اما فوتبالیست‌های ایرانی هنوز در حال بازی هستند. البته همیشه نشان داده‌ایم متفاوتیم، در حالی که همه در حال استراحت یا آماده کردن خود برای فصل آینده هستند، ما هنوز در لیگ قبلی مانده‌ایم! مقصر چه کسی است؟ کاملا مشخص است؛ کمیته مسابقات سازمان لیگ. باید از مسؤولان عزیز بپرسیم چرا هنوز لیگ برتر تمام نشده است؟

 

* فقط ما بازی کردیم، بقیه تفریح کردند؟

شاید مسؤولان پای رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا و بازی‌های ملی را وسط بکشند ولی این موضوع اصلا بهانه خوبی نیست؛ مگر عربستان، امارات و قطر هم درگیر بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا و رقابت‌های انتخابی جام‌جهانی نبودند؟ پس چطور لیگ آنها تمام شده است؟ اصلا می‌گوییم لیگ‌های قطر و امارات 12 و 14 تیمی است، لیگ عربستان چطور؟ لیگ عربستان که مثل ما 16 تیمی است و آنها غیر از جام حذفی، تورنمنت‌های دیگری هم دارند. تقویم آنها چند ماه اضافه دارد یا سازمان لیگ‌شان مدیران ما را ندارد؟ وضعیت امروز فوتبال ما و خستگی بیش از حد بازیکنان چه از لحاظ ذهنی و چه از لحاظ بدنی، حاصل برنامه‌ریزی توصیه‌ای کمیته مسابقات سازمان لیگ است؛ همان من بمیرم، تو بمیری‌هایی که فوتبال‌مان را به این روز انداخته است. فلان مربی می‌گوید 5 روز فاصله کمی تا بازی بعد است، سازمان لیگ هم می‌پذیرد و فاصله را 6 روز می‌کند. فلان مربی در این مقطع از بازی کردن در فلان زمین شکایت می‌کند، سازمان لیگ بازی را به زمان دیگری موکول می‌کند. کمیته مسابقات سازمان لیگ با هدف اینکه همه را راضی نگه دارد، همه را ناراضی کرده است!

 

* عارف غلامی هم رباط داد، حساب نیست؟

جالب‌تر اینکه یکی از مسؤولان از همه جا بی‌خبر سازمان لیگ، چندی پیش به جای پذیرش اشتباهات خود، از برنامه‌ریزی تمجید هم کرده و گفته است که هیچ بازیکنی امسال دچار پارگی رباط صلیبی نشده است. همین بازی آخر عارف غلامی هم رباط داد، البته اگر او و سایر این جمعیت سی و چند نفره‌ای که به خاطر طولانی شدن بازی‌ها مینیسک و رباط دادند، از دید این مسؤول عزیز بازیکن حساب شوند! حالا برنامه بازی‌های ملی تا سال آینده مشخص است و امیدواریم سازمان لیگ با پذیرش اشتباهات خود، برنامه‌ریزی درستی انجام دهد که دوباره شرایط تیم‌ها به حالت عادی برگردد و تیم‌ها مجبور نشوند 5 بازی انجام دهند، بعد استراحت کنند و بعد دوباره زمانی را صرف بدنسازی کنند. این داربی کسل‌کننده قبل از هر چیز محصول برنامه‌ریزی غلط است. برنامه‌ریزی از این بدتر که فصل فوتبال باشگاهی و ملی در دنیا تمام شده و ما تازه 3 بازی از 4 بازی یک‌چهارم نهایی جام حذفی را برگزار کرده‌ایم و 3 هفته پایانی لیگ برترمان و نیمه‌نهایی و فینال جام حذفی و هفته پایانی لیگ آزادگان‌مان هنوز برگزار نشده است؟!!