رئوف پیشدار* : در روزهای اخیر و به تبع کارم بارها و بارها نوشته‌ای در قالب نامه منتسب به خانم «گوهر عشقی» مادر «ستار بهشتی» وبلاگ‌نویسی که در بازداشت درگذشت را از رسانه‌های برون‌مرزی شنیده‌ام که از تروریست‌های رباینده 5 مرزبان ایرانی در استان سیستان و بلوچستان می‌خواهد تا آنها را آزاد کنند!
اینکه این خانم با چه استدلالی خطاب به یک گروهک تروریستی که شماری هموطن او(!) را ربوده و حتی ادعا کرده یکی از آنها را به شهادت رسانده است، نامه می‌نویسد، خود جای تامل دارد که تایید این اقدام تروریستی و دیگر اقدامات گروهکی مزدور و حمایت از باج‌خواهی‌های تروریست‌ها، حداقل آن است که این نه یک برداشت فردی که استنباطی عقلی، علمی و حقوقی است.
خانم عشقی با این کار خود و بدتر و بدتر از آن، خطاب کردن تروریست‌ها با عنوان «فرزندان بلوچم»، همان هدفی را دانسته یا ندانسته مرتکب شده که تروریست‌ها و حامیان منطقه‌ای و برون‌منطقه‌ای آنها می‌خواهند و آن قرار دادن تروریست‌های «جیش العدل» زیر عنوان «تروریست‌های خوب!» و بدتر و نابخشودنی‌تر از همه، جمع بستن یک قوم وطن‌دوست و مسلمان و مومن و انقلابی ایرانی با گروهی مزدور و تروریست است.
خطاب قراردادن تروریست‌ها با عنوان فرزندان بلوچم(!) گناهی قطعا نابخشودنی از سوی خانم عشقی است. او با این خطاب خود به یک قوم اصیل ایرانی که سال‌ها افتخار آن را داشته که مرزبانی کرده، صفتی غیر قابل الصاق داده است، قومی که غیرت ملی و دینی آن، هرگز اجازه وطن‌فروشی نداده است، حتی اگر سفره‌اش به واسطه قهر طبیعت خالی مانده، باز دست به روی کسی نگشوده و سفره پر از لطف و محبت او همواره به روی همه باز بوده است و بلوچ بوده و قولش و سفره و محبت و نماز و خدایش!
خانم محترم! آیا شما داستان آن گروه بزرگ از همراهان شهید و سردار بزرگ «قلمبر» را می‌دانید که به او گرویدند و همگی در دفاع از میهنشان در جنگ تحمیلی حکومت بعثی عراق علیه ایران اسلامی به شهادت رسیدند. همه آنها را یک «قول بلوچی» شهید قلمبر، فدایی کشور و انقلاب اسلامی کرد. هر بلوچ که در این خاک دیده به جهان می‌گشاید، مانند هر ایرانی اصیل، اول عهدی که با خدا و خود دارد، دفاع از کشور است و از همین رو است که شما حتی یک بلوچ خائن نمی‌بینید.
خانم محترم! به جهت عنوان مادری بسیار دوست داشتم برای شما از طرح‌ها و برنامه‌های استکبار برای منطقه بلوچستان ایران و پاکستان می‌نوشتم. در این باره قبلا چند مقاله داشته‌ام اما دیدم که نه در بضاعت مطالعاتی شماست و نه وقت و زمان آن!
مادر محترم! شما که خود را هرکجا با این عنوان می‌خوانید، آیا از پیشینه فعالیت‌های این تروریست‌ها در منطقه آگاه هستید؟ می‌دانید این تروریست‌ها که نه بلوچ هستند و نه ایرانی و نه حتی مسلمان(!) تاکنون ده‌ها تن از بهترین فرزندان همین آب و خاک را که عشقشان پاسداری از امنیت و تمامیت ارضی کشور من و تو بود، به شهادت رسانده‌اند! آن فرزندان غیور ایران‌زمین هم مادر و پدر داشتند، آیا شما درد آنها را هم حس می‌کنید! آنها با درد بزرگ شهادت فرزندان خود ساختند و سر جلوی بیگانه خم نکردند، به فرزندان خود افتخار کردند و ملتی نیز به احترام آنها تا ابد دست به سینه در مقابل کرامت و بزرگی و انسانیت‌شان سر خم می‌کند.
مادر! اجازه بدهید با نهایت احترام به مقام مادری از شما بخواهم به موضوعاتی که به آنها اشراف ندارید وارد نشوید. اجازه دهید موضوع درگذشت مرحوم ستار بهشتی از مجاری قانونی خودش پیگیری شود. توصیه این فرزند ایران را بپذیرید: بازی در زمین‌هایی مانند اتحادیه اروپایی و موضوعی مانند گروگانگیری را به همان‌هایی واگذارید که آدرس آن را به شما داده‌اند. متشکرم.
*روزنامه‌نگار و استاد دانشگاه