بازیگر پیشکسوت تئاتر و تلویزیون گفت: خیلی نقش‌ها هستند که هنوز بازی نکرده‌ام. به دلیل اینکه شخصیت‌ها برای من بالا و پایین نیستند و بازی کردن به جای همه آنها جزو آرزوهای من مطرح می‌شود. 

به گزارش «وطن‌امروز»، در دومین بخش سیزدهمین برنامه «شب‌نشینی»، سیاوش طهمورث، بازیگر قدیمی و پیشکسوت ایرانی به عنوان دومین میهمان برنامه معرفی شد. 

وی فعالیت‌های هنری اخیرش را تشریح کرد و گفت: «زخم کاری» هم‌اکنون پخش می‌شود و موفق هم بوده است، البته 3-2 کار دیگر هم به من پیشنهاد شده است. یادم رفت کتابم را با خودم بیاورم. کتاب «از تو می‌گویم» را نوشته‌ام اما امشب فراموش کردم آن را همراه خود بیاورم. این کتاب شامل داستان‌های کوتاه است. یک کتاب دیگر هم دارم که زیر چاپ است. اصولا همیشه دست به قلم داشتم اما نمی‌خواستم کتاب چاپ کنم تا زمانی که دوستم گفت بیا کتاب را برایت چاپ کنم. آثار نمایشنامه و شعر هم دارم. 

وی ادامه داد: بازیگری ساده نیست و صرفا به استعداد داشتن نیست. شناخت جای صدا، پرورش ذهن، مطالعه فراوان، دانستن فلسفه، تاریخ، جغرافیا، روانشناسی، مطالعه رمان و تسلط داشتن بر بدن خود ارکان بسیار مهمی است که یک بازیگر باید آنها را داشته باشد. 

بازیگر معروف ایرانی درباره تفاوت هنرپیشه، بازیگر و هنرمند گفت: ما هنرپیشه زیاد داریم اما تعداد بازیگران کم است؛ تعداد بازیگران انگشت‌شمار است و بین آنها هنرمند خیلی کم است. هنرپیشه چون از موقعیت خود لذت نمی‌برد و انرژی نمی‌گیرد ممکن است زود خسته شود؛ گویا یک شغل برای او محسوب می‌شود که پس از مدتی بازنشست می‌شود اما بازیگر از کارش لذت می‌برد، انرژی می‌گیرد و خسته نمی‌شود. هنرمند از بازیگر هم فراتر است و محبوب مردم است. 

طهمورث تصریح کرد: طرفدار بازی آلپاچینو هستم چون او فوق‌العاده است. یکی از دلایل علاقه‌ام این است که در آثارش شما او را با گریم نمی‌بینید و همه جا خودش است اما پس از گذشت چند دقیقه دیگر آلپاچینو را نمی‌بینید و صرفا با شخصیت ارتباط می‌گیرید؛ این هنر بازیگری است. در کنار او دنیرو هم هست اما درباره این بازیگر عادت خندیدنش -که همیشه یکسان است- او را یک مرحله پایین‌تر از آلپاچینو قرار می‌دهد.

بازیگر قدیمی سینما در ادامه بیان کرد: خیلی نقش‌ها هستند که هنوز بازی نکرده‌ام. به دلیل اینکه شخصیت‌ها برای من بالا و پایین نیستند و بازی کردن به جای همه آنها جزو آرزوهای من مطرح می‌شود، چون رسیدن به آن شخصیت‌ها برای من سخت است. 

بازیگر معروف کشورمان در پایان عنوان کرد: به نظر من بازیگر باید شبیه موم به هر شکلی دربیاید. اگر کسی صرفا یک ژانر داشته باشد دیگر بازیگر نیست، هنرپیشه است و برای اینکه بتواند شبیه موم باشد باید اختیار تمام اعضای بدن را با انجام برخی تمرینات در دست داشته باشد. برای مثال، کسی که این اختیار را دارد وقتی می‌خواهد نقشی را بازی کند که یک دست یا پایش قطع شده است، به واقع بازیگر آن عضو خود را فراموش می‌کند.