«فضای انیمیشن: از میکی تا وال‌ای» اثر جی. پی. تلوت و ترجمه محمدرضا سهرابی منتشر شد. 

به گزارش «وطن‌امروز» جی. پی. تلوت در فضای انیمیشن: از میکی تا وال‌ای، به ماهیت پیچیده آفرینش در هنر انیمیشن می‌پردازد و با موضوع مواجهه با یک طلق خالی، صفحه کاغذ یا صفحه رایانه آغاز می‌کند. دشواری خلق زندگی و فضا از هیچ، در فیلم‌های اولیه انیمیشن مانند نیمو کوچولو (1911) و گرتی دایناسور (1914) ساخته وینزور مک‌کی یک چالش به شمار می‌آمد و هنوز هم در آثار کنونی دیزنی و پیکسار مانند شاهدخت و قورباغه و بالا وجود دارد. تلوت پرسش‌هایی مهم درباره هنرمند بودن، مؤلف بودن و تولید مطرح می‌کند که جزو ذات فرآیند ساخت انیمیشن هستند و تاریخچه بی‌نظیری درباره سیر تحول و تکامل انیمیشن فراهم می‌آورد. 

از وینزور مک‌کی و برادران فلایشر گرفته تا والت دیزنی، برادران وارنر و پیکسار، این کتاب به بررسی نقش و مشارکت کسانی می‌پردازد که انیمیشن را ابداع و تعریف کردند و همین‌طور کسانی که در عصر دیجیتال از آن بهره می‌برند تا امکانات سینما را بازتعریف کنند. 

این کتاب در نوع خود کم‌نظیر است. علت آن هم نگاه ویژه‌ای است که نویسنده به موضوع «فضا» دارد. هر چند در آغاز به نظر می‌رسد نویسنده قصد دارد موضوع «فضا» در انیمیشن را مورد بحث و بررسی قرار دهد اما هر چه پیش می‌رویم بحث‌های او از مرزهای انیمیشن و به طور کلی رسانه‌های دیداری فراتر رفته و ساحت هنر و حتی زندگی معاصر را در بر‌می‌گیرد. تلوت برای تبیین و توجیه عقاید و نظراتش از ایده‌ها و افکار فیلسوفان و نظریه‌پردازان بزرگ معاصر مانند ویریلیو، بودریار، لیوتار، ویدلر، آیزنشتاین، بازن و کاراکوئر کمک می‌گیرد و همین موضوع به غنای کتاب می‌افزاید. 

در تمام موارد سعی شده است سبک و اسلوب نگارش نویسنده حفظ شود. علاوه بر این تلوت گاهی از واژه یا اصطلاحی خاص در بخش‌هایی از کتاب با معانی مختلف و چندگانه استفاده کرده است که این نکته نیز بیش از پیش به دشواری‌های ترجمه ‌افزود. اما نکته جالب این است که هنگام ترجمه و به‌طور کلی خواندن کتاب، در انتهای هر فصل و سرانجام کل کتاب، مترجم و خواننده به درک و دریافتی دست می‌یابند که در آغاز قابل پیش‌بینی نبوده است. شاید اگر نویسنده روش معمول نگارش را بر‌می‌گزید، کتاب تا این حد عمیق و غنی از کار درنمی‌آمد.