پس از سوال رئیس جمهور با این عنوان که «چه می‌توانستیم بکنیم»، مردم شریف ایران طی نامه‌ای اقداماتی که دولت می‌توانست انجام دهد و در انجام آن کوتاهی نمود را یاد‌آوری نمودند:

 

۱- می‌توانستید ورودی هر خانه یک عایق اکسیژن نصب کنید تا مردم اینقدر هوای مفت استشمام نکنند.

۲- می‌توانستید به جای پیامک هر روز تصویر لبخند خود را برای مردم ارسال کنید تا با دیدن شما روز خوبی را آغاز نمایند.

۳- می‌توانستید با هواپیما روی سر مردم اسید بپاشید تا تعداد زیادی تبخیر شده و برای بقیه جا باز شود.

۴- می‌توانستید مردم ایران را به عنوان کالای اضافی صادر نموده و غذای سگ و گربه آمریکایی به عنوان کالای اساسی با ارز ۴۲۰۰ وارد نمایید.

۵- می‌توانستید دست همه فرزندان مظلوم وزرا را در واردات بند کنید، اما عموی خوبی برای‌شان نبودید و آنها مجبور شدند خودشان وارد عمل شوند.

۶- و در آخر اگر همه این‌ها کارساز نبود، در ورودی  پارک ژوراسیک را باز می‌کردید و مرز‌ها را می‌بستید.

دایناسورها خودشان بلد بودند چه کار کنند.

 

در پایان این نامه مردم ایران از اینکه هنوز زنده‌اند و باعث شدند خدمات دولت بی‌اثر شود از رئیس‌جمهور «حلالیت» طلبیدند.