چگونه سامانه‌ها، جزئی از موانع تولید شدند؟

«وطن‌امروز» برای پیگیری مشکلات تولید‌کنندگان با سامانه‌های گوناگون کشور، با یکی از فعالان بخش خصوصی درباره این موضوع گفت‌و‌گو کرد. وی که خواست نامی از او برده نشود درباره ثبت‌نام افراد در سامانه جامع انبارها گفت: به عنوان مثال ما یک کارگاه صنایع ساختمانی چوبی در شهرک صنعتی خاوران داریم و به این واسطه که فعالیت بنگاه ما با مواد اشتعال‌زاست، لازم است کارگاه بیمه شود؛ به همین جهت، امسال که سررسید بیمه رسید- حدود یک ماه پیش- بنده برای تمدید، با شرکت بیمه تماس گرفتم و شرکت بیمه خبر از ابلاغ قانونی جدید داد که طبق آن، همه سوله‌هایی که فعالیت صنعتی دارند، باید در سامانه جامع انبار‌ها ثبت‌نام کنند و پس از ثبت‌نام کد پیگیری‌ای دریافت می‌کنند که آن کد برای تمدید بیمه مورد نیاز است.  این فعال بخش خصوصی ادامه داد: ما هم به همین جهت اقدام به ثبت‌نام در سامانه انبارها کردیم. برای ثبت سوله باید اطلاعاتی به شکل خوداظهاری وارد شود، همچون متراژ سوله، ظرفیت آن، ویژگی‌های آن و موارد دیگر. از طرفی کارگاه‌هایی که با کالاهای با اهمیت سر و کار دارند، باید اطلاعات بیشتری مانند بارنامه‌های ورود و خروج را نیز ثبت کنند ولی خب! چون کار ما با چوب و سایر اقلام مشابه بود، اساسا نیازی به اظهار این اطلاعات اضافی نبود. پس از وارد کردن اطلاعات و ثبت آنها، نیاز است اطلاعات وارد شده به شکل حضوری در اداره صنعت و معدن استان ثبت شود، در غیر این صورت اگر تا 3 ماه این کار نشود، به شکل خودکار شما از سامانه جامع انبار‌ها حذف می‌شوید.  وی در ادامه افزود: غرض من از بیان این تجربه این است که در این فرآیند چندین نکته مطرح می‌شود؛ اول آنکه کسی مثل من که کالا‌های بنگاهم جزو آن کالاهای مهم سامانه نیست، اساسا چه نیازی دارد این فرآیند را طی کند؟ دوم آنکه این چه نوع شیوه ثبت‌نام در سامانه است که در نهایت برای تکمیل ثبت‌نام، باید حضوری به اداره مراجعه شود؟ اگر قرار است فرآیند تماما برخط باشد، پس چه نیازی است در این شرایطی کرونایی، حضوراً به اداره مراجعه کرد؟ آن هم برای بحثی به مهمی بیمه. سوم آنکه نقص‌های بسیاری در سامانه وجود دارد؛ برای مثال امکان ویرایش اطلاعات در سامانه میسر نیست. من در یکی از دفعات، یکی از اطلاعات را به اشتباه وارد کردم اما در کمال تعجب امکان ویرایش اطلاعات در سامانه وجود نداشت و مجبور شدم حضورا برای ویرایش اطلاعات به اداره مراجعه کنم!  فعال بخش خصوصی در ادامه درباره ناکارآمدی این سامانه‌ها افزود: چیزی که متوجه شدم آن است که مسؤولان دولتی علاقه زیادی به جمع‌آوری اطلاعات دارند، حتی اطلاعاتی که اصلا اهمیتی برای کشور ندارد. این در حالی است که این دست از اطلاعات را که مورد نیاز این نوع سامانه‌هاست، بسیاری دیگر از نهاد‌ها و دستگاه‌های دیگر در اختیار دارند و وارد کردن دوباره آنها نوعی اضافه‌کاری است. مثال بارز این امر، سامانه املاک است که هر کسی که صاحب خانه است باید در این سامانه مالکیت خود را اظهار کند، در حالی که سازمان ثبت اسناد همه‌ این اطلاعات را دارد و اصلا نیازی به این دوباره‌کاری‌ها نیست و در این بین هم، مقدار زیادی بودجه برای طراحی و ساخت این سامانه‌های ناکارآمد صرف می‌شود. سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است: اساسا چه نیازی به این سامانه‌هاست، وقتی تنها کاری که این سامانه‌های انجام می‌دهند، وقفه در تولید و دست‌اندازی در مسیر کارگاه‌های تولیدی است؟!