قیمت‌ میوه همچنان در اوج است و از ابتدای سال تاکنون نه‌تنها کاهش نیافته، بلکه روز‌به‌روز افزایش هم یافته است. به‌ رغم قول‌های مکرر مسؤولان برای کاهش قیمت میوه در بازار، همچنان قیمت‌ها نجومی است و از توان خرید قشر متوسط جامعه خارج است. تقریبا هیچ میوه‌ای کمتر از 10 هزار تومان در بازار نیست و دوران اوج میوه تابستان هم در حال سپری شدن است اما از کاهش قیمت‌ها خبری نیست. 

خرید میوه این روزها برای خانواده‌ها سخت‌تر شده است. از یک سو بر اساس فرهنگ ایرانیان پذیرایی از میهمان‌ها معمولا با میوه انجام می‌شود و از سوی دیگر قیمت‌ها آنچنان بالاست که توان خریدی برای مردم نمانده است. 

مصطفی دارایی‌نژاد، رئیس اتحادیه بارفروشان اواخر خرداد از ارزان شدن ‌میوه به دلیل فزونی محصول و نبود تقاضای خرید خبر داده بود اما این ارزانی هیچ‌وقت به بازار نیامد که حداقل مردم بتوانند در این فصل از سال میوه کافی مصرف کنند. 

وی در عین حال گفته بود مردم به دلیل گرانی قادر به خرید نیستند و همین عاملی خواهد شد که به دلیل فزونی عرضه بر تقاضا، قیمت‌ها کاهش یابد اما میوه‌فروشان ظاهرا ترجیح داده‌اند میوه را اگر خریداری هم نباشد به قیمت پایین نفروشند. 

دلیل گرانی میوه را در مدیریت بازار باید جست‌وجو کرد و تفاوت 300 درصدی از سر مزرعه تا رسیدن به دست مصرف‌کننده با افزایش کرایه حمل، سبد و... قابل توجیه نیست. 

 

* افزایش 30 تا 100 درصدی قیمت میوه

اتحادیه صنف حق‌‌العملکاران و بارفروشان میوه و تره‌بار تهران جدیدترین قیمت این بازار را که به تایید کارشناس اتحادیه بارفروشان، کارشناس فروشندگان میوه و سبزی و بازرسی و نظارت اصناف میدان مرکزی میوه و تره‌بار تهران نیز رسیده است، بتازگی ابلاغ کرد اما نباید از یاد برد این قیمت عمده‌فروشی است و در مغازه‌های سطح شهر میوه با مصوبه رسمی با 30 درصد سود و به صورت غیررسمی تا 100 درصد سود به فروش می‌رسد. 

 

* چرا میوه در ایران گران است؟

حال پرسشی در این میان مطرح است و آن اینکه چرا در کشور ما که از پتانسیل‌های بالایی در زمینه کشاورزی برخوردار است، قیمت محصولات کشاورزی بویژه میوه اینقدر گران است؟ پاسخ این پرسش در چند نکته است که در ادامه به آن می‌پردازیم.

نخست، ‌هزینه‌های تولید در کشور به دلیل خرد بودن اراضی کشاورزی و کم بودن ضریب مکانیزاسیون کشاورزی بالاست، نکته دوم، حمل محصولات کشاورزی به دلیل روان نبودن مسیرهای جاده‌ای و مهیا نبودن حمل ریلی و هوایی گران تمام می‌شود، سوم اینکه دلالی و واسطه‌گری مشکل بی‌پایان این بخش، از سال‌های دور است و فکری برای حل این معضل نشده است، چهارم، زنجیره واحدی در این بخش نیست و مدیریت‌ جزیره‌ای بین وزارتخانه‌های صمت و کشاورزی شرایط را برای تولید‌کنندگان و مصرف‌کنندگان سخت و مسیر را برای دلالان هموار کرده و فرصت‌های مناسب صادرات و واردات را از این بخش گرفته است و پنجم، عملکرد تولید در هکتار در باغات کشور بسیار پایین است و بررسی تفاوت میانگین تولید کشوری با میزان تولید کشاورزان خبره و نمونه نیز موید همین مطلب است. 

بنابراین دولت سیزدهم برای جلوگیری از افتادن در تله گرانی محصولات کشاورزی و میوه می‌تواند این 5 موضوع را مدنظر قرار داده و اقدام به برنامه‌ریزی جهت حل مشکلات کند.