این پایان کار تیمی بود که مربی‌اش علیه همه ارکان مدیریتی باشگاه قیام کرد. همه را علیه استقلال دانست و تصور کرد فقط او و دوستانش دلسوز استقلال هستند. مشکلات مالی عینا برای رقیب هم بود اما نه آنها تمرینی تعطیل کردند و نه اینگونه علیه مدیریت شمشیر را از رو بستند. چه انتظاری از هیات‌مدیره جدید استقلال داشتید؟ مدیریت پیشین، سنگین‌ترین تعهدات تاریخ را با 9 قرارداد نجومی بر پیکره تیم تحمیل کرد. منابع درآمد هم مشخص است و بیشتر از آن نمی‌شد هزینه کرد. با این وجود سرمربی تیم از آنجا که تصور می‌کرد در صورت قهرمان نشدن در حذفی، جایگاهش متزلزل است، از همان تک بردهای لیگ و حذفی شروع به مقابله با مدیریت کرد. خب! این هم پایان کار. مجیدی در لیگ تیمی را که 6 امتیاز با صدر جدول فاصله داشت گرفت و با فاصله 11 امتیازی سوم کرد و برای دومین سال متوالی در فینال جام حذفی شکست خورد. آیا باز هم مقصر مدیریت است؟ 

حالا زمان آن است هیات‌مدیره آبی‌ها بر خلاف سرمربی این تیم که سعی داشت همه فضای مجازی را علیه مدیریت تیم کند، جلسه‌ای را تشکل بدهد تا بدون حب و بغض و تنها بر اساس کارنامه و عملکرد و توانایی درباره کادر فنی تصمیم بگیرند. اگر قرار به حفظ مجیدی باشد، باید او بداند دیگر همه کاره نخواهد بود و تیمی که هیات‌مدیره و مدیرعامل دارد، باید حتی پاداش‌ها از کانال آنها باشد، نه اینکه دوستان متمول سرمربی برای خراب کردن مدیریت از جیب پول بدهند. اگر آنها (دوستان سرمربی) عاشق استقلال هستند، بیایند و همین الان همه مطالبات بازیکنان را صفر کنند. مرد عمل هستند، یا علی. اگر هدف‌شان خوشحالی استقلال است، پس چرا بعد از برد داربی ناپدید شدند؟