مهدی طاهرخانی: مدیریت خوب تنها صرف داشتن بودجه نامحدود فلان وزارتخانه نیست. مدیریت آن هم در فوتبال ایران، ریزهکاریهای فراوانی دارد که میشود در آن نه فتحاللهزاده بود و نه سمیعی.
میتوان بدون توسل به شارلاتانیسم و دروغ خرید خوب انجام داد؛ آن هم بدون ریخت و پاشهایهای نجومی.
فتحاللهزاده را مثال زدم که همین اول کار بگویم مراد از مدیریت خوب به هیچوجه «او» نیست. چک شخصی را در آوردن و با ساز بازیکن رقصیدن عاقبتش میشود میلیاردها تومان بدهی انباشنه از قبل. آن زمان که قیمت ستارهها به زور مرز 8۰۰ - 7۰۰ میلیون را رد میکرد، ایشان برای جذب یک لژیونر خارج از کشور بیش از ۲ میلیارد تومان هزینه کرد.
این هنر نیست که آینده باشگاه را به هزار بدهکاری گره بزنی، نردبانی از جنس قرض درست کنی و با صعود کاذب از آن محبوب دل هوادار شوی.
رویانیان یکی دیگر از آن جنس مدیران؛ ۱۰ سال قبل آن همه ریختوپاش کرد و آخرش هیچ که هیچ. در نقطه مقابل اما میرسیم به جعفر سمیعی؛ مردی خوب، مدیری اخلاقمدار و انسانی ارزشمند در همه موارد. او قطعا مرد بسیار خوبی هم برای خانوادهاش به شمار میرود. حتی اگر قرار به انتخاب یک دوست و همراه مطمئن بود باز هم نمره قبولی داشت این فرد.
اما برای مدیریت در باشگاه بزرگی چون پرسپولیس آیا همه این خصایص خوب و مثبت کافی است؟
او آنقدر دور از فوتبال و مسائلش است که اگر شکوری به جای او حرف نزند، همچنان به پرسپولیس میگوید پیروزی!
پشت جامهای یحیی، پشت میراث برانکو، جای پنهان شدن هیچ مدیری نیست که اگر قرار به مرتبط کردن باشد هم فینال آسیا و هم گلات رویایی را باید تمامقد به اسم رسولپناه گره زد.
۳ ملی پوش، ۳ ستون در ۳ پست مختلف، ۳ بازیکن موثر، هر یک به دلایلی از پرسپولیس جدا شدند بیآنکه یک ریال نصیب این باشگاه شود. کنعانیزادگان، نوراللهی و شهریار خیلی راحت رفتند. سوال این است: اگر به جای جعفر سمیعی، یک فرد آماتور مدیر بود بدتر از این به سر پرسپولیس میآمد؟ یحیی لیستش را داد اما مذاکرات آنقدر فرسایشی شد که حالا چشم هیچکس به هیچ خرید بزرگی آب نمیخورد. کار به کجا رسیده که یک بازیکن ۳۵ ساله که هیچ جایی در لیست اولیه و ثانویه فرهاد مجیدی نداشت، ناگهان با استفاده از اهرم پرسپولیس نه تنها قیمتش را برای آبیها بالا برد، بلکه به خواسته قلبیاش هم رسید. بازیکنان متوجه شدند مدیریت پرسپولیس آنقدر زمان هدر میدهد که میتوان با مطرح کردن نام این باشگاه، قیمت را برای باشگاه دیگر بالا برد.
پرسپولیس شهریار مغانلو را امروز نه که ۵ ماه قبل از دست داد؛ زمانی که مدیریت سپاهان به صورت پنهان، محبی را به باشگاه سانتاکلارا پیشنهاد داد و باشگاه فرصتطلب پرتغالی روی هوا این پیشنهاد را قبول کرد. اینکه سپاهان میگوید هیچ پولی ندادیم و تنها ۲ بازیکن را معاوضه کردیم، «صحتش» نامشخص است؛ حالا چه فرقی دارد آنها 500 هزار یورو داده باشند یا نه، مهم انفعال مدیریت سرخهاست که از اردیبهشت ماه فرصت داشت تکلیف بازیکن قرضی را روشن کند. گلمحمدی بعد از از دست دادن مغانلو از سر استیصال مجبور به انتخاب بازیکنی ۳۵ ساله شد؛ امین قاسمینژاد.
اما سمیعی و شکوری متوجه ارزش زمان نبودند؛ یا باید همان چهارشنبه قویا این خبر را از بیخ و بن تکذیب میکردند یا اینکه همان چهارشنبه به هر طریقی قرارداد میبستند. کار به کجا رسیده که حتی یک گزینه ۳۵ ساله اینگونه با مدیربرنامههایش پرسپولیس را اهرم فشار قرار میدهد و به خواستهاش میرسد.
اصلا شما تصور کن در چرخشی دیگر قاسمینژاد عوض استقلال به پرسپولیس میآمد، باز هیچ تغییری
در صورت مساله خلق نمیشد.
مدیریت این پا و آن پا و مدیریت «زمانکُش»همان چیزی است که ایجنتها هلاک آن هستند.
چه کسی باید به جعفر سمیعی «هشدار» میداد اجازه ندهد دیگران با برند پرسپولیس بازارگرمی کنند؟
رضا اسدی بیش از یک هفته خبر آمدن و نیامدنش وایرال میشد اما مشخص نیست این همه تعلل برای چه بود؛ اگر ترس از مصدومیت او بود براحتی میشد بندی را در قراردادش گنجاند که در صورت سالم نبودن این بازیکن، قرارداد به خودی خود فسخ شود.
از سوی دیگر باید خوشحال بود که مسعود ریگی و ایجنتش اهل شلوغکاری نیستند، اگر نه تا به حال او هم صدباره در «مجازستان مجازی» لباس سرخ را بر تن میکرد و دل هوادار استقلال را پرآشوب.
آنچه امروز سمیعی میکارد را باید ۲ فصل دیگر درو کرد؛ روزی که باشگاه یک به یک ستارههایش را از دست میدهد و خریدهای جدید نمیتوانند جای آنها را پر کنند.
تجربه فصل قبل نشان داد گلمحمدی با وجود خریدهای خوب مثل لک، سرلک، آقایی و پهلوان، مرتکب ۳ خطای بزرگ شد؛ آرمان رمضانی، مهدی مهدیخانی و تا حدودی علی شجاعی. تصور کنید امسال این اشتباهات بیشتر شود. نمیدانیم آن روز در وزارت ورزش سیدحمید سجادی، خبری از امثال شکوری و سمیعی هست یا نه اما قطعا این هوادار پرسپولیس است که تاوانش را میدهد. آنچه برانکو ساخت، آنچه یحیی تثبیتش کرد، با بسیار «خون دل» خوردن حاصل شد. هشدار که در باد گلات و فینال آسیا خوابیدن چه تاوان تلخی دارد. فاصله پرسپولیس با تیم رویانیان و دایی و امثالهم تنها ۲ تابستان «بد خرید» کردن است.
یحیی تا امروز متانت به خرج داده، صبوری کرده و بدون هیچ غرولندی در حال آماده کردن تیمش برای مصاف با استقلال تاجیکستان است. اما باخبریم این آرامش همیشگی نیست. باید جای خالی احمد و شهریار زودتر از اینها پر میشد.
با توجه به آمادگی مهدی عبدی و عیسی آلکثیر، نگرانی خاصی برای بازی مهم با استقلال قرمزپوش تاجیک وجود ندارد اما مگر میشود در ۳ تورنمنت تنها با ۲ مهاجم تخصصی پیش رفت؟
خرید ۳۵ ساله شاید در بهترین حالت موقتا یک فصل گلیم را از آب بیرون بکشد اما این «پیرمرد بازی» پله نخست نردبان سقوط است.
مهدی عبدی حالا ستاره لیگ است، بیآنکه پرسپولیس میلیاردی او را از جایی بخرد. مهمتر از اعتماد به بازیکنان جوان، انتخاب آن جوان است. آریا برزگر یکی از همانها بود که پرسپولیس به اندازه کافی قدرش را ندانست و در آن سو، اصرار بینمک روی حفظ سعید روستایی که در پیکان، معمولی بودنش را دیدیم و دست کم حالا حالاها آینده خاصی پیش رویش نیست. پس باید در انتخاب گزینه جوان و زمان دادن به آن بسیار وسواس به خرج داد.
در پایان بار دیگر باید به نوع مدیریت سمیعی اشاره کرد و گفت مقاومت روی اصول خوب است، تسلیم نشدن برابر خواستههای نابجای بازیکنان تازهوارد مطلوب است، تن ندادن به هر خواسته نامعقولی عالی است اما پراندن یک به یک گزینهها نامش همسنگ مدیریت مستحکم نیست. نه شبیه فتحاللهزاده و رویانیان قیمتها را کذایی بالا ببر و نه با انفعال و تعلل بیجا گزینههای مورد نظر سرمربی را یک به یک بپران.
* تکمله
سپاهان با بودجه نامحدود آمده پرونده قهرمانیهای متوالی قرمزها را ببندد. پس به هایجک ستارههایش مثل سجاد یک ثانیه دل نبندید.
حواستان به استقلال باشد اما بدانید آنکه تا بن دندان مسلح است و همانند فصل قبل تا دقیقه ۹۰ بیخیال جام نمیشود، پولدارترین تیم دولتی ایران، یعنی سپاهان متعلق به ابرکارخانه فولاد مبارکه است!
فقط لازم است نویدکیا سکوتش را بشکند و به ساکت بگوید ریگی یا ... را میخواهم، در طرفهالعینی آنها با شال زرد به گونهای برابر لنز دوربین باشگاه زردها میخندند که هر ۳۲ دندانشان در عکس مشهود باشد.
* خلأ بزرگ در ترکیب پرسپولیس برای فصل آینده
سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس هنوز نتوانسته جای خالی ۲ بازیکن گلزن فصل پیش خود را پر کند. پرسپولیس یکی از نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا در فصل نقل و انتقالات تابستانی ۲ مهره گلزن خود را از دست داد اما هنوز نتوانسته جانشین مناسبی برای آنها پیدا کند. احمد نوراللهی هر چند یک هافبک میانی بود اما بهترین گلزن سرخها در لیگ بیستم بود. او پس از پایان فصل راهی امارات شد تا برای تیم شباب الاهلی بازی کند. شهریار مغانلو، مهاجم سرخپوشان نیز که سهم مهمی در موفقیت پرسپولیس داشت، پس از آنکه نتوانست رضایت مالی باشگاه پرتغالی را کسب کند، سرنوشت خود را به دست سپاهان سپرد تا زردهای اصفهانی با ترفندهایی که زدند زمینه حضورش در این تیم را فراهم کنند. با جدایی این دو بازیکن گلزن، هواداران پرسپولیس انتظار دارند گلمحمدی ۲ بازیکن خوب را جایگزین آنها کند اما تاکنون این اتفاق رخ نداده است. قرار بود امین قاسمینژاد به پرسپولیس بیاید اما او هم مسیرش را تغییر داد و در آخرین لحظات راهی استقلال تهران شد. باید منتظر بود و دید آیا گلمحمدی میتواند با توجه به وضعیت کساد بازار مهاجمان خوب و گلزن در فوتبال ایران بازیکنی را به جمع شاگردانش اضافه کند یا به سمت بازیکنان گلزن خارجی خواهد رفت؟
هافبک فصل گذشته سنپولتن اتریش قرارداد رسمی با پرسپولیس امضا کرد. رضا اسدی با عقد قرارداد یک ساله به پرسپولیس پیوست. باشگاه پرسپولیس پیش از این رضا دهقانی، سیدعلیرضا ابراهیمی و علی نعمتی را به خدمت گرفته بود و رضا اسدی چهارمین بازیکنی است که در نقل و انتقالات به جمع شاگردان یحیی گلمحمدی اضافه شده است.
هافبک جدید تیم فوتبال پرسپولیس میگوید هیچ شرطی برای باشگاه نگذاشته ولی اگر هواداران در این مدت اذیت شدند از آنها عذرخواهی میکند. رضا اسدی بعد از عقد قرارداد با باشگاه پرسپولیس در جمع خبرنگاران اظهار داشت: به بیش از 40 میلیون هوادار تیم فوتبال پرسپولیس سلام میکنم و خوشحالم که جا پای بزرگان فوتبال ایران میگذارم. هافبک تیم فوتبال پرسپولیس درباره حواشی پیرامون انتقالش گفت: من در ایران نبودم و 48 ساعت است به ایران آمدهام. نه مصاحبهای کردم و نه حرفی در صفحهام زدم، خیلی از باشگاهها به من پیشنهاد کردند و مدیربرنامهام بهترین انتخاب را برایم انجام داد. با خیلی از بزرگان مشورت کردم و شرایط را به شکلی دیدم که انتخابی انجام بدهم که هم خودم پیشرفت کنم و هم اتفاقات خاصی برای تیم جدیدم رقم بزنم. اسدی درباره پیشنهاداتی که از قطر و ترکیه داشته و از شب گذشته پیشنهادات عجیبی توسط تیمهای ایرانی به وی ارائه شده است، عنوان کرد: خدا را شکر میکنم که این لیاقت را به من داد که در اینجا حضور داشته باشم. زمانی که در نفت تهران فوتبالم را زیر نظر آقای دایی شروع کردم، همیشه از باشگاه پرسپولیس پیشنهاد داشتم. البته باید دینم را به علی دایی ادا میکردم و به همین دلیل فوتبالم را زیر نظر او ادامه دادم. هافبک تیم پرسپولیس درباره ادعای برخی مدیران برای مذاکره با وی عنوان کرد: به شخصه با هیچ باشگاهی مذاکره نکردم و فقط مدیربرنامههای من وظیفهاش را انجام داده و تماسها را جواب داده است. ما چراغ خاموش جلو آمدیم، من مصاحبه زیادی انجام ندادم و فقط در یکی از مصاحبهها خیلی ریز اشاره کردم که قرار است چه اتفاقی رخ دهد ولی هواداران پرسپولیس در این مدت اذیت شدند و من از همه آنها عذر میخواهم. اسدی تاکید کرد: اصلا دوست نداشتم شرایط به این شکل پیش برود و یکسریها سوءاستفاده کنند. دوست داشتم هر لحظه بگویم چه اتفاقی میافتد ولی تا زمانی که قرارداد امضا نکردم نمیتوانستم بگویم بازیکن کدام تیم هستم. وی درباره اینکه آیا شرطی برای پرسپولیس گذاشته بود، عنوان کرد: من اصلا در ایران نبودم. مدیر برنامه من فقط پیشنهادات را میشنید و به من منتقل میکرد. اگر من به مدیر برنامهام نگویم چه کاری انجام بدهد، او کاری نمیکند. من هیچ بندی در قراردادم نگذاشتم و هر صحبتی بیرون آمده، شاید یک مثال بوده است. یکسری از این کلمه «شرط» سوءاستفاده کرده و میخواستند برای پرسپولیس حاشیه درست کنند. هواداران پرسپولیس از این حرفها عبور میکنند. اعدادی که مطرح شده واقعا مسخره است. هافبک فصل گذشته «سنپولتن» درباره تجربه حضورش در اتریش گفت: خیلی خوشحالم چنین تجربهای داشتم و از آنها خیلی چیزها یاد گرفتم. البته من به کمک کادر فنی تیم پرسپولیس خیلی نیاز دارم. چون آنها تجربه 5 سال قهرمانی و گلات دارند. من با تیمهای دیگر در جام حذفی 2 قهرمانی داشتهام ولی دوست دارم به همراه پرسپولیس به عدد 6 قهرمانی برسیم و در آسیا بتوانیم پرچم ایران را بالا ببریم و بیش از 60 درصد مردم ایران را خوشحال کنیم.